عوارض و موارد مصرف ویلازودون

موارد مصرف ویلازودون

اختلال افسردگی ماژور

عوارض جانبی این دارو

اگر شما نشانه هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.

هر گونه علائم جدید یا تشدید علائم مانند: خلق و خوی یا تغییرات رفتاری، اضطراب، حملات هراس، مشکلات خواب، و یا اگر شما احساس می کنید ضربه پذیر، تحریک پذیر، آشفته هستید و یا دارای رفتار خصمانه، پرخاشگری، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا جسمی)، بیش افسردگی یا افکار مربوط به خودکشی یا صدمه زدن به خودتان را دارید، را به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر موارد زیر را مشاهده کردید، فوراً به پزشک معالج خود اطلاع دهید:

• تشنج (صرع)

• تاربینی، دوبینی، درد یا ورم چشمی و یا مشاهده هاله در اطراف چراغ؛

• کبودی یا خونریزی غیرمعمول (از بینی، دهان، واژن، یا رکتوم)، وجود خون در ادرار یا مدفوع، وجود نقطه های مشخص بنفش یا قرمز زیرپوست شما؛

• افکار مسابقه ای، رفتار غیرمعمول و کنترل نشده، کاهش احساسات، احساس شادی شدید یا غم و اندوه؛

• علائم و نشانه های سطح بالای سروتونین در بدن مانند تحریک، توهم، تب، افزایش سرعت ضربان قلب، رفلکس بیش ازحد فعال، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، خستگی؛

• علائم سطوح پایین سدیم در بدن مانند سردرد، سردرگمی و گیجی، بی قراری، ضعف شدید، از دست دادن هماهنگی در حرکات بدن، احساس ناپایداری و تلوتلو خوردن.

عوارض جانبی شایع این دارو شامل :

• تغییرات در بینایی؛

• اسهال، تهوع خفیف؛

• مشکلات خواب (بی خوابی).

این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد دیگری ممکن است رخ دهد. برای توصیه های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.

هشدارها

ممکن است در صورتی که برای اختلال دوقطبی شروع شود اپیزود های مخلوط / مانیک را تشدید کند

ممکن است باعث سندرم سروتونینی یا واکنش های شبه سندرم نورولپتیک بدخیم مانند بی قراری، توهم، کما، ناپایداری اتونوم (مثلا تاکی کاردی، فشار خون خفیف، هایپرترمی)، اختلالات عصبی عضلانی (به عنوان مثال، هایپررفلکسی، عدم هماهنگی) و / یا علائم گوارشی (به عنوان مثال ، تهوع، استفراغ، اسهال) شود

در بیماران با سابقه تشنج با احتیاط استفاده کنید؛ در بیماران مبتلا به اختلالات تشنجی به طور سیستماتیک ارزیابی نشده است (احتیاط توصیه می شود)

مهار بازجذب سروتونین ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد (با داروهایی که پلاکت ها یا انعقاد را مهار میکنند احتیاط کنید)

هنگام قطع دارو ، برای اجتناب از خلق ناهنجار، تحریک پذیری، بی خوابی، بی قراری و سردرگمی کاهش دوز به طور تدریجی باید انجام شود

CYP3A4 (سوبسترا اصلی)؛ CYP2C19 (سوبسترا جزئی، مهارکننده جزئی، القا کننده جزئی)؛ CYP2D6 (سوبسترا جزئی ، مهارکننده جزئی)؛ CYP2C8 (مهار کننده متوسط)؛ افزایش غلظت پلاسما (50٪) در تجویز همراه با مهارکننده های قوی CYP3A4 (به عنوان مثال، کتوکونازول)

به شدت به پروتئین های پلاسما متصل می شود (تجویز با داروهای دیگر که بسیار به پروتئین متصل می شوند ممکن است غلظت آزاد دارو را افزایش دهد)

هیپوناترمی با دیگر SSRI ها و SNRI ها گزارش شده است. عوارض جانبی رایج عبارتند از اسهال، تهوع، خشکی دهان، سرگیجه و بی خوابی. می تواند در ارتباط با سندرم ترشح هورمون آنتی دیورتیک نامناسب (SIADH) رخ دهد

شکستگی های استخوانی با ضد افسردگی گزارش شده است اگر بیمار تحت درمان با داروهای ضد افسردگی دارای درد استخوان بی دلیل، تورم، حساسیت نقطه ای یا کبودی بود، احتمال شکستگی شکنندگی را در نظر بگیرید.

ممکن است باعث اختلال در عملکرد جنسی شود

MAOI ها

تجویز همزمان با آگونیست گیرنده 5HT (به عنوان مثال، تریپتان)، سایر داروهای سروتونرژیک (به عنوان مثال، SSRIs، SNRIs، باسپیرون، ترامادول) و یا داروهای ضددوپامینرژیک ممکن است خطر سندرم سروتونین را افزایش دهد

مصرف همزمان با پیش سازهای سروتونین (به عنوان مثال، تریپتوفان) توصیه نمی شود

مهار بازجذب سروتونین ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد (در مصرف با آسپرین، NSAIDs، وارفارین و سایر داروهای ضد انعقاد، احتیاط کنید)

خطر میدریاز؛ ممکن است حمله بسته شدن زاویه را در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه بسته با زاویه های باریک آناتومیکی بدون برداشت عنبیه آغاز کند.

شواهد متناقضی در مورد استفاده از SSRI ها در دوران بارداری و افزایش خطر ابتلا به پرفشاری خون ریوی دائم در نوزادان وجود دارد

تجویز را با کمترین مقدار پایدار که با مراقبت خوب بیمار مطابقت دارد، بنویسید

قطع ناگهانی یا قطع درمان با سندرم قطع مرتبط است؛ داروهای ضد افسردگی با نیمه عمر کوتاه تر، درمان طولانی مدت و یا قطع ناگهانی، با افزایش خطر ابتلا به سندرم قطع مرتبط است؛ برای داروهای ضد افسردگی کوتاه مدت با نیمه عمر متوسط، علائم ممکن است در عرض 2 تا 5 روز پس از قطع درمان ظاهر شوند؛ ممکن است 7 تا 14 روز باقی بماند

هشدار شدید

افزایش خطر فکر و رفتار خودکشی در کودکان، نوجوانان و جوانان مصرف کننده داروهای ضد افسردگی برای اختلال افسردگی ماژور و سایر اختلالات روانپزشکی

در کودکان و جوانان، خطرات باید در برابر مزایای استفاده از داروهای ضد افسردگی ارزیابی شود

بیماران باید به دقت برای تغییرات رفتاری، بدتر شدن وضعیت بالینی و گرایشهای خودکشی تحت نظر باشند؛ این باید در طول 1-2 ماه اول درمان و همچنین در تنظیم دوز انجام شود

خانواده بیمار بایستی هرگونه تغییر ناگهانی در رفتار را به پرسنل بهداشتی اطلاع دهند.

بدتر شدن رفتار و گرایش های خودکشی که جزء علائم موجود نیست، ممکن است نیاز به قطع درمان داشته باشند

ممکن است در برخی از بیماران سایکوز را بدتر کند یا باعث تغییر به مانیا یا هیاپومنیا در اختلال دوقطبی شود، بیماران باید قبل از شروع درمان برای اختلال دوقطبی بررسی شوند

برای استفاده در کودکان تایید نشده است

توجهات پزشکی-پرستاری / آموزش به بیمار – خانواده:

مصرف الکل یا نوشیدنی های الکلی می تواند بعضی از عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد.

قبل از مصرف یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) برای درمان درد، ورم مفاصل، تب، یا تورم با دکتر خود مشورت کنید.

این داروها شامل آسپرین، ایبوپروفن (ادویل، موترین)، ناپروکسن، سلکوکسیب (celebrex)، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام، و … است.

استفاده از یک NSAID همزمان با داروی ویبرید ممکن است باعث شود کبودی یا خونریزی در شما شود.

مصرف داروی ویبرید ممکن است تفکر یا پاسخ دهی شما را مختل کند.

اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.

اگر شما به وسیله داروی تزریقی متیلن بلو درمان می شود، نباید از این دارو استفاده کنید.

اگر شما از یکی از مهارکننده های مونوآمین اکسیداز در ۱۴ روز گذشته، مانند ایزوکاربوکسازید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، rasagiline، سلجیلین، یا ترانیل سیپرومین استفاده کرده اید، از این دارو استفاده نکنید.

تداخلات خطرناکی ممکن است در اثر مصرف هم زمان رخ دهد.

برخی از افراد جوان زمانی که برای اولین بار از یک داروی ضد افسردگی استفاده می کنند دچار افکار مربوط به خودکشی می شوند.

در مورد تغییرات در خلق و خوی و یا علائم خود هشیار باشید. هر گونه علائم یا بدتر شدن آن را به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو برای مصرف در کودکان توصیه می گردد.

پس از قطع مصرف داروی ویبرید، حداقل ۱۴ روز قبل از شروع مصرف یکی از داروهای مهارکننده های مونوآمین اکسیداز باید صبر کنید.

بعضی از داروها می توانند با این دارو تداخل ایجاد کنند و باعث ایجاد یک بیماری جدی به نام سندروم سروتونین در افراد مصرف کننده این دارو شوند.

اطمینان حاصل کنید که اگر دارویی را برای درمان افسردگی، بیماری های روانشناختی، بیماری پارکینسون، سردرد میگرنی، عفونت های جدی یا برای پیشگیری از تهوع و استفراغ مصرف کنید، پزشک شما از مصرف این دارو مطلع باشد.

قبل از انجام تغییرات در نحوه و زمان مصرف داروهای خود، با پزشک خود دراین باره مشورت کنید.

عوارض و موارد مصرف ادتات کلسیم دی سدیم