میکرونِزی یکی از سه مجمع الجزایر بزرگ اقیانوس آرام و از مناطق قارهٔ اقیانوسیه است. پایتخت این کشور یارن می باشد. میکرونزی از سوی غرب به فیلیپین، از جنوب غرب به اندونزی، پاپوآ گینه نو و ملانزی، و از سمت شرق و جنوب شرق به پلی نزی محدود می شود. نام میکرونزی از زبان یونانی گرفته شده و ترکیبی است از μικρος (میکروس: کوچک) و νησος (نیسوس: جزیره). این نام نخستین بار در سال ۱۸۳۱ از سوی ژول دومون دورویل پیشنهاد شد. میکرونزی دارای نژادهای همچون: نائورویی ۴۸٪ _ کیریباتی ۱۹/۳٪ _ چینی ۱۳٪ _ تووالویی ۷٪ است.
فرهنگ میکرونزی
هر یک از چهار ایالت، فرهنگ و سنت خاص خود را دارند. اما فرهنگی مشترک و پیوندهای فرهنگی با ریشه چند صد ساله وجود دارند. همانندی های فرهنگی شامل توجه به خانواده گسترده و سامانه قبیله ای است که در همه آبخوست ها یافت می شود. آبخوست یَپ به خاطر واحد پول سنگی خود (سنگ رای) زبانزد است. این پول، شکل دایره با سوراخی در وسط دارد که معمولاً از جنس کلسیت بوده و قطر آن تا ۴ متر (۱۳ فوت) نیز می رسد. بومیان ساکن آبخوست صاحب هر یک از پول ها را می شناسند و برای پرداخت، لزوماً آنها را جابجا نمی کنند. پنج گونه اصلی پول وجود دارد: ممبول، گاو، رای، یار، و رِنگ. قطر پول رِنگ تنها ۳۰ سانتیمتر (۱۲ اینچ) است. ارزش این پول ها به اندازه و تاریخ آنها بستگی دارد. بسیاری از آنها از دیگر آبخوست ها مانند گینه نو آورده شده اند. اما بیشتر آنها در دوره باستان از پالائو آورده شده اند. نزدیک به ۶٬۵۰۰ عدد از آنها در آبخوست پراکنده هستند. میکرونزی مرکز تمدن نان مدال است. نان مدال، مرکز مراسم مذهبی میکرونزی خاوری است که به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده اما به دلیل خطر فجایع طبیعی، در فهرست بناهای «در معرض خطر» است.[۲۳] دولت ایالات فدرال میکرونزی در حال کار برای نگهداری از بناهای این تمدن است.
دین مردم میکرونزی
بسیاری از میکرونزیایی ها پیرو آیین مسیحیت هستند. چندین فرقه پروتستان و چندین کلیسای کاتولیک رومی در هر یک از ایالت ها وجود دارند. ریشه بیشتر گروه های پروتستان به مبلغان کنگره گرایان آمریکایی بازمی گردد. در آبخوست کُسرائه تعداد پیروان پروتستان نزدیک به ۷٬۸۰۰ نفر (۹۵٪ جمعیت کُسرائه) است. از جمعیت ۳۵٬۰۰۰ نفری پُناپی نیمی از آن پروتستان و نیمی دیگر کاتولیک هستند. در ایالت های چوئوک و یَپ ۶۰٪ جمعیت، کاتولیک و ۴۰٪ دیگر پروتستان هستند. گروه های مذهبی که پیروان کمی دارند باپتیست، انجمن های خدا، سپاه رستگاری، کلیسای ادونتیست های روز هفتم، شاهدان یهوه، کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان (مورمون)، و بهائیت هستند. ۰/۷ ٪ جمعیت پوناپی پیرو آیین بودایی هستند. حضور و خدمات مذهبی، زیاد است. کلیساها توسط گروه های خود، پشتیبانی می شوند و نقش مهمی در جامعه دارند. با وجود اینکه بیشتر مردم مخالف حضور اسلام در آن کشور هستند، مسلمانان احمدیه در ژوئیه ۲۰۱۵ ثبت شدند. این مسلمانان در کُسرائه زندگی می کنند.
بیشتر مهاجران، کاتولیک های فیلیپین هستند که به کلیساهای کاتولیک محلی پیوسته اند. مذهب ایگلسیا نی کریستو مسیحی فیلیپین نیز یک کلیسا در پُناپی دارد. در دهه ۱۸۹۰ (میلادی) در آبخوست پُناپی اختلاف بین مذهب ها و تغییر رهبران مذهبی به جدایش گروه های مذهبی و پیدایش خط جداکننده فیزیکی میان آنها انجامید که تا امروز نیز وجود دارد. بیشتر پروتستان ها در نیمه باختری آبخوست زندگی می کنند. درحالیکه کاتولیک ها در نیمه خاوری زندگی می کنند. مبلغان مذهبی ادیان بسیاری، دین خود را آزادانه تبلیغ می کنند. قانون اساسی ایالات فدرال میکرونزی آزادی ادیان را تضمین می کند و دولت ایالات فدرال میکرونزی در عمل به این اصل وفادار است. در سال ۲۰۰۷ حکومت فدرال ایالات متحده آمریکا هیچ گزارشی بر سوء استفاده یا تبعیض بر پایه دین دریافت نکرد.
زبان مردم میکرونزی
زبان انگلیسی زبان رایج و دولتی و آموزش متوسطه و تدریس در دانشگاه است. خارج از شهرهای مرکز ایالت، بیشتر به زبان های محلی، سخن گفته می شود. همچنین زبان چوکی ای، زبان کوسرائیایی، زبان پوناپیایی، زبان یاپیایی، زبان یولیتیایی، زبان ولئاییایی، زبان نوکوئورو، و زبان کاپینگامارانگی نیز صحبت می شود. دیگر زبان های مورد استفاده، زبان پینگلاپی، زبان ناتیکی، زبان ساتاوالی، زبان پولووات، زبان مرتلوکی، زبان موکیلی هستند. ۳٬۰۰۰ نفر به زبان کاپینگامارانگی، یولیتیایی، و کمتر از ۱٬۰۰۰ نفر به زبان نوکوئورو سخن می گویند.
پول سنگی در جزیره یاپ میکرونزی
صدها نفر از سنگ پول های غول پیکر در جزیره یاپ در میکرونزی استفاده کنند. هر روستا دارای یک بانک سنگی است که در آن، قطعاتی که بیش از حد سنگین هستند، بر روی سکوهایی خاص نمایش داده می شوند. به نظر می رسید که این سرمایه نسبتا خوبی است، چرا که بسیاری از مردم جزیره هیچ سنگی ندارند. پول سنگی منحصر بفرد در اینجا برای چندین قرن مورد استفاده قرار می گرفت. با این حال، هیچکس کاملا نمی داند که استفاده از پول سنگ در جزیره یاپ میکرونزی از چه زمانی آغاز شد. هر یک از این سنگ پول ها با یکدیگر تفاوت داشته و برخی از آنها بسیار سنگینند، زیرا در آنها حجم زیادی از آهک وجود دارد. اولین قطعه ها از این سنگ ها به عنوان هدیه مورد استفاده قرار می گرفتند و آنها را به شکل یک نهنگ فرم داده بودند. به این ترتیب، از آن به بعد این سنگ ها را ریآ می نامند. بر روی این سنگ پول ها برای تبدیل شدن به ارز و حمل و نقل راحت تر در سرتاسر اقیانوس، سوراخ هایی توسط بانک مرکزی حک می شوند. اینگونه این سنگ پول ها تکامل می یابند و کارایی بهتری پیدا می کنند.
سخن آخر
میکرونزی به معنای "جزایر کوچک" است، و این کاملا ماهیت این کشور را به طور دقیق منعکس می کند. در حالی که این جزایر محکم با منافع اقتصادی و سیاسی ایالات متحده گره خورده اند، میکرونزی سرسختانه راه سنتی خود را دنبال کرده است. کشوری که مردم در لباس های خود به چشم می خورند و سکه های سنگی هنوز به عنوان وجوه قانونی مورد استفاده قرار می گیرند. میکرونزیایی ها به گذشته خود بسیار افتخار می کنند، به ویژه از آنجا که آنها حق دارند چنین کنند. اجداد آنها مدت ها قبل از ورود اروپاییان به این آبها با قایق های شکننده از اقیانوس آرام عبور کردند.