اندونزی یک مجمع الجزایر متشکل از ۱۷٬۵۰۸ جزیره و 33 استان است؛ اندونزی با جمعیت بیش از 260 میلیون نفر، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است ، نظام سیاسی این کشور جمهوری با انتخابات مجلس و ریاست جمهوری می باشد. پایتخت اندونزی جاکارتا است ، با وجود جمعیت زیاد و مناطق پرتراکم ، اندونزی جنگل های کم جمعیت بسیار گسترده ای نیز دارد که دومین سطح از تنوع زیستی را در جهان در خود جای داده اند.این کشور از نظر منابع طبیعی غنی است اما با این وجود بخش بزرگی از مردم هنوز در فقر به سر می برند؛ اندونزی کشوری است که به شکل یک قوس در طول خط استوا کشیده شده است ، مجمع الجزایر اندونزی دیرزمانی از مناطق مهم بازرگانی دریایی جهان به شمار می آمد.در ادامه در مورد واحد پول اندونزی و اقتصاد این کشور بخوانید.
واحد پول اندونزی چیست؟
واحد پول اندونزی روپیه اندونزی (Indonesian rupiah) می باشد که با کد ایزوی IDR و نماد Rp شناخته می شود. مسئولیت کنترل این واحد پولی برعهدهٔ بانک اندونزی قرار دارد.بحران اقتصادی آسیای شرقی در سال 1997 باعث سقوط 80 درصدی روپیه اندونزی و رشد تورم در این کشور شد. همچنین انقلاب گل سرخ و برچیده شدن دولت در چند سال اخیر در سقوط ارزش واحد پولی این کشور بی تاثیر نبوده و باعث شده این کشور از لحاظ ارزش پولی رده سوم کم ارزش ترین واحد پولی را داشته باشد. بزرگ ترین اسکناس این کشور برابر با 100 هزار روپیه اندونزی است. نام روپیه از کلمه سانسکریت برای نقره (rupyakam) گرفته شده است. جالب است بدانید به طور غیررسمی، اندونزیایی ها در اشاره به روپیا از کلمه (perak) استفاده می کنند.
- اسکناس های اندونزی:Rp 50000, Rp 20000, Rp 10000, Rp 2000, Rp 1000, Rp 100000, Rp 5000
- سکه های اندونزی:Rp 200, Rp 100, Rp 500, Rp 1000
دستگاه های ATM در اندونزی در دسترس است و کارت اعتباری را در شهرها و مناطق توریستی از شما قبول می کنند. اگر دلار آمریکا به همراه دارید بهتر است قبل از رفتن به اندونزی پول تان را تبدیل کنید.
اقتصاد اندونزی
اندونزی بزرگ ترین قدرت اقتصادی جنوب شرقی آسیا است. بنا بر آمار سال ۲۰۰۵ تولید ناخالص داخلی اندونزی ۲۸۷ میلیارد دلار بوده است که سهم سرانه هر فرد ۴۴۵۸ دلار است. سهم صنعت ۴۰٫۷٪ که بیشتر به فرآوری محصولات کشاورزی و معدنی مشغول است و سهم بخش کشاورزی ۱۴٪ می باشد و محصول اصلی اش برنج است. با این حال بیشترین شاغلان در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند. از دوران استعمار هلند زیرساخت مناسب آبیاری در کشاورزی برای اندونزی به جامانده است.
بیشترین صادرات اندونزی به کشورهای آمریکا و ژاپن و چین و سنگاپور می باشد. اندونزی از لحاظ معدنی کشوری غنی می باشد و معادن نفت، گاز طبیعی، قلع، نیکل، زغال سنگ، بوکسیت و مس در این کشور موجود است اما به علت نسبت بیشتر جمعیت به ثروت جمعیت مردم فقیر زیاد است. صنعت معدنکاری سهمی ۱۲ درصدی در تولید ناخالص داخلی اندونزی دارد. یکی دیگر از منابع کسب درآمد برای اندونزی صنعت گردشگری است. اندونزی به دلیل فرسودگی چاه های نفت و کمبود تولید نفت در این کشور در ماه مه ۲۰۰۸ از سازمان اوپک خارج شد. در اواخر دهه ۹۰ میلادی که بازارهای اقتصادی در آسیا دچار مشکلات شدید شد، ارزش پول اندونزی نیز بشدت سقوط کرد. در میان سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ شمار میلیونرها در اندونزی رشد فزاینده ای داشته است اما هنوز نیمی از مردم با درآمد روزی کمتر از دو دلار زندگی می کنند.