در سال 1369، قانون کار توسط قانون گذار تدوین و ابلاغ شده است به منظور حفظ حقوق و تعادل میان کارفرما و کارگر. هر قرارداد شغلی، شامل اصول و شرایط خاص خود است و طرفین پس از امضاء آن ملزم به اجرا و رعایت آن اصول می شوند.
در یکی از مقالاتی که قبلا برای شما گفتیم در مورد شکایت از کارفرما ariadadyar.com/procedures-to-complain-to-the-employer بدین صورت بیان کرده است که : قانون گذار به منظور ارتقاء آرامش و اطمینان در روابط کارگر و کارفرما، قانون کار را وضع کرده است. این قانون تأکید دارد که روابط کاری بین کارگر و کارفرما باید بر اساس قرارداد کار شکل گیرد. قرارداد کار به عنوان یک اسناد قانونی، حقوق و تعهدات هر دو طرف را به دقت تعیین کرده و در صورت نیاز، این طرفین را قادر به اتخاذ اقدامات قانونی مرتبط با حقوق و تکالیف خود می سازد. بدون وجود چنین قراردادی، حل و فصل اختلافات کاری به شدت پیچیده و مشکلات زیادی را به دنبال خواهد داشت.
قرارداد کار، سرشناس ترین انواع قرارداد حقوقی در حال حاضر است، که به صورت دائمی یا موقت بین افراد و کارفرماها جاری می شود. این نوع قرارداد، برای افرادی که به دنبال شغل هستند یا به عنوان نیروی کار استخدام می شوند، امکان انجام تعهدات و دریافت حقوق و مزایا را فراهم می کند. اهمیت داشتن یک قرارداد کار صحیح نه تنها در جلوگیری از اختلافات میان طرفین، بلکه در رفع ابهامات ناشی از ارتباطات کاری نیز بسیار حیاتی است.
قانون کار جمهوری اسلامی ایران، شرایط لازم برای اعتبار و صحت قرارداد کار را به دقت تعیین کرده و ویژگی های این نوع قرارداد را مشخص نموده است. این تدابیر به منظور حفظ حقوق و تعهدات هر دو طرف و تسهیل در رفع اختلافات به وجود آمده است.
حال برخی از کارفرما فکر می کنند اگر قراداد کاری با کارگر نبندند ، دیگر او نمی تواند شکایت کند و به همین دلیل با آن شخص قرارداد نمی بندند. اما باید بدانند داشتن قرارداد با کارگر در برخی مواقع به سود آنها می باشد و نه ضرر.
بر اساس ماده 2 قانون کار، تمام کارفرمایان، کارگران، واحدهای صنعتی، خدماتی، و کشاورزی موظف به رعایت مقررات این قانون هستند. همچنین، تعریف کارگر در این قانون به افرادی اشاره دارد که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی، از جمله مزد، حقوق، سهم سود، و سایر مزایا، به درخواست کارفرما کار می کنند.
با توجه به ماده 7 قانون کار، قرارداد کار توسط نوعی توافق کتبی یا شفاهی به وجود می آید، که در آن کارگر به مدت موقت یا غیرموقت، به درخواست کارفرما کار می کند و در ازای این خدمات، حق السعی و دیگر مزایا به او تعلق می گیرد. این تاکید بر دستمزد و حقوق کارگر نشان از حمایت قانونی برای حقوق اقتصادی و اجتماعی کارگران دارد، حتی اگر قرارداد کار به صورت شفاهی صورت گیرد.
در این حال برخی از کارفرماها زیر قانون وزارت کار که تعیین کرده است که حقوق می دهند که کارگر می تواند با شکایت علیه کارفرما می تواند این کار را انجام بدهد.
در صورتی که کارفرما به دلایل مختلفی از جمله کمبود بودجه یا دلایل اقتصادی، از پرداخت حقوق و دستمزد به کارگران امتناع نماید، کارگران می توانند اقدام به شکایت کنند. این شکایت ممکن است شامل مواردی نظیر حقوق، دستمزد معوقه، بیمه، مزایا و سنوات باشد.
مراحل شکایت از کارفرما برای حقوق و دستمزد معوقه عمدتاً توسط هیئت تشخیص و هیئت حل اختلاف اداره کار محل اشتغال انجام می شود. این هیئت ها مسئول رسیدگی به امور مرتبط با شکایت از کارفرما برای موارد مختلفی از جمله حقوق، دستمزد، بیمه و مزایا می باشند. در صورتی که مسائل مربوط به حوادث ناشی از کار باشند، دادسرا به عنوان مرجع صالح برای رسیدگی به این دعاوی می تواند اقدام کند.
در نتیجه، این سازوکارها به کارگران این امکان را می دهند تا حقوق و دستمزد خود را حفظ کرده و در صورت لزوم، به مراجع قانونی مراجعه کرده و شکایت نمایند.
شما اگر می خواهید شکایت از کارفرما مطرح کنید بهتر است با یک وکیل مشاوره داشته باشید و تمامی سوال های خود را از او بپرسید.
