یکی از مشکلات و گله های زن و شوهرها این است که نمی دانند چطور با همسرشان حرف بزنند و یا مسئله خاصی را چطور بیان کنند، بدون اینکه دعوا و بحثی پیش بیاید. خیلی از اشخاص برای حل این مشکل به دنبال راه حل ها و مهارت هایی هستند که چطور صحبت کردن را یاد بگیرند، درحالیکه در بیشتر مواقع مشکل ما در زمان بندی بد حرف زدن با همسر است. یکی از زمان های بد برای حرف زدن با شوهر در رختخواب است !
یکی از مسائلی که باعث ناراحتی بیشتر خانم ها می شود این است که مردان قبل از خواب، تمایلی به صحبت کردن با آنها ندارند و دوست دارند بعد از گفتن شب بخیر، در سکوتی عمیق فرو رفته و بخوابند. واقعا دلیل این رفتار چیست؟ چرا مردان دوست ندارند به حرف های خانمشان، قبل از خواب گوش دهند؟
مردان اغلب قبل از خواب، هنگامی که خسته هستند احساس می‌کنند به مانند همیشه آن طور که باید و شاید بر اوضاع تسلط ندارند و در این گونه مواقع به منظور شروع صحبت‌های مهم احساس امنیت کافی نمی‌کنند. مردان به طرزی غریزی گفتگو و مکالمه‌ای حساس بر سر موضوعی حساس با همسرشان را به مثابه نبرد قدرت می‌بینند. هنگامی که موضوع صحبت مسایل احساسی عاطفی است، مردان خودشان را در موضع پایین‌تر می‌بینند، زیرا اغلب در شناسایی و ابراز احساساتشان مهارتی اندک دارند. به همین دلیل است که همسرتان سعی می‌کند صحبت درباره موضوعات احساسی – عاطفی را به مواقع دیگری که احساس می‌کند توان و تسلط بیشتری دارد، موکول کند.
علاوه براین، از آنجا که مردان اغلب قبل از آنکه به صحبت درباره مسایل احساسی – عاطفی‌شان بپردازند به تمرکز حواس بیشتر احتیاج دارند، این کار را قبل از خواب یعنی موقعی که خسته و خواب آلود هستند نمی‌کنند. شاید به همین دلیل است که زنان به حکم غریزه صحبت درباره این مسایل را درست به قبل از خواب، موقعی که مردان خسته هستند و مقاومتشان کمتر است و ذهنشان چندان شفاف و روشن نیست موکول می‌کنند.
مردان می‌ترسند صحبت به درازا بکشد و خواب از سرشان بپرد. وقتی شب‌ها با همسرتان صحبت می‌کنید و مسایل و موضوعاتی جدی را پیش می‌کشید، او می‌فهمد که گیر افتاده و این ترس در او فعال میشود: «خدا رحم کند. الان شروع می‌کند و حالا حالا هم دست بر نمی‌دارد. تمام شب مرا بیدار نگه می‌دارد. خواب را به من حرام می‌کند و صبح خسته و بی‌رمق خواهم بود. سرکار خمیازه خواهم کشید، شاید اشتباهات احمقانه‌ای هم در محل کارم از من سر خواهد زد. رئیسم مرا اخرج می‌کند و بدبخت و بیچاره خواهم شد. باید از زیرش در بروم!»
مردان همیشه احتیاج دارند درباره مسایل فکر کنند و به اصطلاح صحبت‌های همسرشان را هضم کنند تا به جواب رسند. کمی صبر و وقت شناسی در این گونه مواقع بسیار موثر است. چنانچه در این گونه مواقع زنان همسرشان را نگران نکنند و او را تحت فشار قرار ندهند که درجا به آنها پاسخ دهد، اغب احساس امنیت بیشتری خواهند کرد و مقاومتشان در مقابل صحبت کردن به مراتب کاهش خواهد یافت.
به زنانی که همچنان اصرار به صحبت کردن قبل از خواب دارند توصیه می‌کنیم؛ به شوهرتان بگویید:«عزیزم، نیاز دارم راجع به چیزی که امروز مرا ناراحت کرده است کمی با تو صحبت کنم.چیزی ذهنم را مشغول کرده و تنها چیزی که از تو می‌خواهم این است که فقط پانزده دقیقه از وقتت را به من بدهی.سعی کنید در مورد مسائل مربوط به روابط جنسی ب کم صحبت کنید و بیشتر مسائل عاطفی و احساسی باشد.می‌دانم خسته‌ای اما اگر قبل از خواب حرفی را که روی دلم سنگینی می‌کند را به تو بزنم احساس بهتری خواهم داشت
برای رسیدن به این که شوهر را راضی به انجام کاری کنیم ، لازم است یاد بگیریم چطور با همسرمان حرف بزنیم و هر صحبتی را در چه شرایطی و با چه ادبیاتی بیان کنیم. در غیر این صورت هیچ نتیجه ای نخواهیم گرفت. در ادامه نحوه حرف زدن با شوهران را بررسی می کنیم.
خانم‌هایی که از آشپزخانه، پشت سر هم حرف می زنند و می‌خواهند همه مسائل را کنار هم و به طور پشت سر هم به گوش همسرشان برسانند و مردانی که مقابل بازی فوتبال یا اخبار تلویزیون، حواسشان جای دیگری است و چند لحظه یک‌بار فقط سرشان را تکان می‌دهند و خیلی زود هر دو از این اوضاع خسته می‌شوند.
در نهایت خانم به این نتیجه می‌رسد که شوهرش شنونده خوبی برای صحبت‌های او نیست و به این صورت دیگر تلاش نمی‌کند با او صحبت کند یا همیشه به جای گفتگو کارشان به بحث می‌کشد و گلایه و شکایت که : تو به صحبت های من گوش نمی‌دهی و جواب که : تو خیلی حرف می‌زنی. من خسته از سر کار می‌آیم و تازه باید حرفهای تو را گوش دهم.یادتان باشد وقتى مرد از شما دور مى شود، زمان خوبى براى گفتگوى با او براى نزدیکتر شدن به او نیست. بگذارید فاصله بگیرد. پس از مدتى بر مى گردد. وی باز هم عاشقانه و دلسوز خواهد بود و به صورتی عمل خواهد کرد که انگار هیچ اتفاقى نیفتاده است. آن وقت زمان حرف زدن با او خواهد بود.
ما زن‌ها هم باید یاد بگیریم با لحنی دلنشین، جذاب و دوست داشتنی با همسرمان صحبت کنیم و همیشه گله و شکایت نداشته باشیم در غیر این صورت کنترل ذهن همسرمان خیلی زود کانال را تغییر می دهد و دیگر صحبت‌هایمان را نمی‌شنود حتی اگر سرش را به نشان تایید تکان دهد.
درست است که زن و شوهر باید با هم صحبت ولی با زبان مخصوص یکدیگر. ما زن‌ها می‌توانیم با یکدیگر در یک ساعت درباره 10 موضوع کاملاً نامربوط صحبت کنیم و لذت ببریم ولی مردها این طور نیستند. آنها از این شاخه به آن شاخه پریدن و طول و تفسیر زیاد درباره به یک مسئله را دوست ندارند. باید نحوه صحبت کردنمان را عوض کنیم تا همسرمان قدم قدم یاد بگیرد به احساسات ما گوش دهد.
زنان بیشتر از مردان تمایل به معذرت خواهی دارند. حتی زنانی که اعتماد به نفس دارند، بعضی اوقات در حرف هایشان ناآگاهانه از چنین ابزارهایی استفاده می کنند. یکی از راه های شیوه حرف زدن با مردان این است که چنانچه چیزی برای گفتن دارید به خاطر به زبان آوردنش معذرت خواهی نکنید.اغلب قبل از آغاز صحبت کردن و در آخر صحبت کردن امکان دارد ابزار عذرخواهی به کار برده شود.
لحن سوالی هم از آن مواردی است که تاثیر آنچه به زبان آورده ایم را کم می کند. به این صورت به شنونده اعلام می کنیم که درباره آنچه گفته ایم اعتماد و اطمینان کافی نداریم. آنچه شنونده از لحن سوالی ما می فهمد این است که «آیا با من موافق نیستی؟» یا بدتر از آن «خواهش می کنم سریع موافقت را اعلام کن تا متوجه شوم آنچه گفته ام ارزش کافی دارد.» این بهترین نوع حرف زدن با مردان است؟
اگر به آنچه می گویید اعتماد ندارید چگونه می توانید از دیگری انتظار داشته باشید به شما اعتماد کند؟ به خودتان گوش بدهید یا از دوستی قابل اعتماد بپرسید که آیا اینگونه اید، اگر متوجه شدید که این عادت مخرب در شما وجود دارد، همین حالا برای رهایی از شر آن آماده شوید. البته کنار گذاشتن این عادت به کوشش احتیاج دارد، ولی سبب می شود نوع حرف زدن با مردان از قدرت تاثیرگذاری کافی برخوردار باشد. فراموش نکنید که آگاهی، اولین گام در تغییر رفتارهای نادرست است.
نشان دادن احساسات و هیجاناتی مانند گریه کردن در مذاکرات می‌تواند به آسانی جایگاه‌تان را به خطر بیندازد. مردان در جامعه یاد گرفته‌اند کمتر از زنان احساساتشان را نشان دهند. شاید مردان بیش از اندازه خشک و جدی هستند. این بحث دیگری است که فکر میکنم بهتر است در اینجا به آن نپردازیم. نوع تربیت و شخصیت زنان به نوعی دیگر است. زنان براساس پژوهش‌های دانشگاه مینه‌سو تا چهار برابر گریه می‌کنند.
همینطور بهتر است در محل کار هم زیاد احساساتی نباشید و هیجانات‌تان را بروز ندهید. شخصی که گریه می‌کند، به دنبال اظهار همدردی از طرف شنونده است. گاهی فردی که اشک می‌ریزد همینطور این پیام نهانی را به شنونده می‌دهد که توانایی انجام کاری را ندارد.
گریه کردن، کسانی را که احساساتشان را سرکوب کرده‌اند ناراحت و عصبانی می‌کند. چنانچه این افراد دوست ندارند با احساسات خودشان روبه‌رو شوند، حتما از رویارویی با احساسات و هیجانات دیگران هم ناراحت می‌شوند. مردان گاهی حس می‌کنند زنانی که گریه می‌کنند. در حال فریب دادن‌شان هستند. چنانچه حس می‌کنید که احتیاج به گریه کردن دارید، می‌‌توانید جلسه مذاکره را برای مدتی ترک کنید، به دستشویی بروید و گریه کنید. زمانی که گریه‌تان تمام شد. آبی به سر و صورت‌تان بزنید، نفس عمیقی بکشید و مجددا به جلسه مذاکره برگردید.
2 سال پیش