فلج خواب وجود یا تداوم ویژگی های یکی از مراحل خواب با حرکت سریع چشم (REM) در حین گذر به حالت بیداری است. ممکن است لحظه ای که شما به خواب می روید (hypnagogic) یا هنگام بیدار شدن از خواب (hypnopompic)، رخ دهد. تخمین زده می شود در حدود 20٪ از افراد سالم حداقل یک بار رخ داده است. اکثر افراد، فلج خواب را فقط تجربه می کنند، اما ممکن است با علائم دیگری نیز به عنوان بخشی از علائم narcolepsy یا حمله خواب رخ دهد. در برخی فرهنگ ها این پدیده با نام های مختلفی شناخته میشود مانند خفتک، خفتو،خفتوک، برفنجک، درفنجک و فرنجک و فدرنجک و برغفج و برخفج و خفج و فرهانج و کرنجو، سکاچه و تپتپو.
در طول یکی از مراحل خواب به نام خواب REM، درواقع ما رویا می بینیم (خواب می بینیم) ذهن ما فعال است و ممکن است مناظر، صداها و دیگر احساسات را به عنوان بخشی از یک رویا تصور کنیم. حتی ممکن است با دیدن کابوس، وحشت کنیم. در عین حال در این مرحله از خواب، بدن ما فلج می شود به طوری که ما در زمان خواب دیدن نمی توانیم آن را اجرا کنیم (به این عمل آتونی عضلانی گفته می شود). وقتی این ویژگی ها فلج عضلات در هنگام بیداری رخ می دهند، تجربه فلج خواب را خواهیم داشت.
فلج خواب اغلب با ناتوانی گذرا در حرکت یا صحبت در حین انتقال خواب به بیداری مشخص می شود. ممکن است چند دقیقه طول بکشد. به طور کلی، توانایی حرکت چشم شما حفظ می شود. بعضی از افراد سعی می کنند فریاد بزنند و یا کمک بخواهند، اما این ممکن است فقط به عنوان یک زمزمه شنیده شود. بسیاری از افراد هنگام فلج خواب احساس خفگی یا سختی نفس کشیدن می کنند که احتمالاً مربوط به عضلات محدودی است که برای کمک به تنفس شما موثر هستند. در حین خواب REM، دیافراگم به عنوان یک تلمبه عمل می کند تا به شما در پر کردن ریه ها از هوا، عمل دم و نفس کشیدن کمک کنند، اما تعداد کمی از سایر عضلات نیز (مانند عضلات بین دنده ای قفسه ی سینه) فعال هستند.برخی از افراد در هنگام فلج خواب، محدودیت عضلات تنفسی را حس می کنند که بسیارتحت فشار می باشد، انگار کسی بر روی سینه ی آن ها ایستاده یا نشسته است.
علائم و نشانه های فلج خواب عبارتند از:
- عدم توانایی حرکت دادن بدن هنگام خوابیدن یا بیدار شدن
- شخص قادر به صحبت کردن در طول این حالت نیست.
- داشتن توهمات و احساساتی که باعث ترس می شود.
- احساس فشار بر قفسه سینه
- تنفس دشوار
- احساس اینکه گویی مرگ نزدیک است
- تعریق
- داشتن سردرد
- دردهای عضلانی
عوامل خطر فلج خواب
احتمال دارد از هر 10 نفر، چهار نفر دچار فلج خواب شوند. این وضعیت شایع اغلب در سال های نوجوانی مشاهده می شود. اما زنان و مردان در هر سنی می توانند آن را تجربه کنند. عوامل دیگری که ممکن است با بیماری در ارتباط باشند، عبارتند از:

- سابقه تروما
- کمبود خواب
- عوامل ژنتیکی
- سوء مصرف مواد
- خوابیدن به پشت
- استفاده از دارو های خاص
- داشتن یک برنامه خواب نا منظم
- شرایط روانی مانند استرس یا اختلال دو قطبی
- مشکلات خواب دیگر مانند ناركولپسی یا گرفتگی ساق پا
این بیماری می تواند نشانه ای از مشکلات پزشکی مانند افسردگی بالینی، میگرن، آپنه انسدادی خواب، فشار خون بالا و اختلالات اضطرابی باشد.
تشخیص فلج خواب
هر فردی می تواند ابتلای خود به عارضه فلج خواب را به سادگی تشخیص بدهد، اما بسیار مهم است که برای تعیین علت وقوع فلج خواب که می تواند بیماری هایی از قبیل حمله خواب یا یک بیماری عصبی باشد، حتماً به پزشک مراجعه کنید.در صورتی که هنوز مطمئن نیستید که به عارضه فلج خواب دچار شده اید، با یک پزشک متخصص بیماری های خواب مشورت کنید.به طور کلی دو نوع مختلف از عارضه فلج خواب وجود دارد که ممکن است شما آن را در خودتان تشخیص بدهید:
فلج خواب ایزوله (ISP):
گر تا به حال به طور آگاهانه این تجربه را داشته اید که در هنگام به خواب رفتن یا بیدار شدن از خواب قادر به حرکت کردن یا حرف زدن نبوده اید، در واقع شما فلج خواب ایزوله را تجربه کرده اید.این نوع از فلج خواب بسیار شایع است و معمولاً برای فرد آزار دهنده نیست.حملات فلج خواب ایزوله معمولاً فقط یک تا دو دقیقه طول می کشد و احتمال دوام آن در دراز مدت بسیار کم است.
فلج خواب ایزوله مکرر (RISP):
در صورتی که شما به طور مکرر علائم ناتوانی در حرکت کردن و صحبت کردن را در هنگام به خواب رفتن یا بیدار شدن از خواب تجربه می کنید، به فلج خواب ایزوله مکرر دچار شده اید.این حالت از فلج خواب در واقع یک بیماری مزمن است که می تواند باعث تحریک اضطراب شدید و بروز ترس از خوابیدن در شما شود.تنها حدود ۳% از کل افرادی که از فلج خواب رنج می برند دوره های مکرر آن را تجربه می کنند و در بسیاری از موارد نیز با عوارض دیگری مانند حمله خواب همراه است.
درمان بیماری آریتمی قلبی چیست؟










































