به گزارش سایت خبری ساعدنیوز، وقتی خودرو در حال حرکت است، چرخش تایر های محور جلو باعث چرخیدن پلوس ها شده و این حرکت دورانی به درون هوزینگ دیفرانسیل منتقل می شود. در نتیجه کرانویل شروع به چرخش کرده و پینیون را می چرخاند.
چرخش پینیون باعث می شود تا گاردان جلو که به آن متصل است، همیشه در حال کار باشد. این درگیری دائم در قطعات محور جلو باعث می شود تا همیشه نیاز به مراقبت و سرویس و کنترل واسکازین دیفرانسیل جلو باشد و گریس کاری گاردان جلو همیشه انجام شود که در ناحیه چهار شاخ ها مشکلی پیش نیاید. اما وقتی پلوس خلاص کن روی محور جلو نصب می شود، انتقال حرکت از تایر ها به پلوس قطع شده و در نتیجه تمام قسمت های بعدی یعنی کرانویل، پینیون، چهار شاخ ها و گاردان در زمانی که لازم نیست، حرکتی ندارند. فشار وارد بر مسیر انتقال نیرو به هنگام سواری با حالت 4WD موجبات نیاز به قفل پلوس را ایجاد کرد.
قفل پلوس بر روی مرکز چرخ های جلو و درواقع انتهای پلوس های جلو وصل می شود و بر روی آن اهرمی قرار دارد که دارای دو وضعیت آزاد (Free) و درگیر (Lock) است. وقتی که احتیاجی به استفاده از “دنده کمک” نداریم، یعنی درواقع احتیاج به انتقال نیرو به چرخ های جلو نداریم، این اهرم باید در حالت آزاد یا Free باشد و در غیر این صورت، یعنی وقتی بخواهیم نیرو را به هر چهار چرخ منتقل کنیم، این اهرم را در حالت قفل یا Lock قرار می دهیم.
پلوس خلاص کن دارای یک چرخ دنده است. این چرخ دنده جایگزین چرخ دنده دائمی موجود در محور می شود. که درگیری یا عدم درگیری آنها با یکدیگر مسبب درگیری یا عدم درگیری چرخ های محور جلو با پلوس هاست به طور کلی عملکرد قفل پلوس درگیر و خلاص کردن دیفرانسیل جلو در خودروهای دودیفرانسیل قدیمی است.
به عبارت دیگر اگر خودرو در حالت 4WD قرار بگیرد و هردو قفل پلوس در حالت قفل (Lock) قرار داشته باشند، همانند زمانی که قفل پلوس وجود نداشت، نیرو به هر چهار چرخ منتقل می شود. اما اگر در همین حال یکی از قفل پلوس ها را در حالت آزاد یا خلاص (Free) بگذاریم، به دلیل نحوه عملکرد دیفرانسیل، انتقال نیرو به محور جلو از کار افتاده و با اینکه نیرو به دیفرانسیل جلو منتقل می شود اما به دلیل قطع بودن ارتباط چرخ با پلوس، هیچ نیرویی به چرخ ها منتقل نمی شود و نیروی انتقال یافته در دنده های کرانویل و پینیون و پلوس ها آزادانه هرز می زند.
با وجود این قطعه و قرار دادن آن در حالت خلاص از چرخش بی دلیل قطعات داخلی محور جلو (به دلیل اتصال استاندارد چرخ ها با پلوس ها) جلوگیری می شود که همین امر مزیت های بسیاری چون بهبود فرمانپذیری، کاهش استهلاک، کاهش مصرف سوخت و کاهش هزینه های سرویس و نگهداری را به همراه دارد.
خودروهای دودیفرانسیل امروزی و مدرن دیگر از پلوس خلاص کن بهره نمی برند. در این خودروها با قرار دادن وضعیت دنده کمک و در گیر کردن محور جلو به صورت اتوماتیک ، پلوس ها در گیر می شود و در صورت خلاص کردن دنده کمک پلوس های جلو در وضعیت خلاص قرار می گیرند.
روش نگهداری از پلوس خلاص کن
-چرخ دنده های قفل پلوس فشار زیادی را متحمل شده و برای عملکرد روان نیازمند گریس کاری و بازدید دوره ای هستند. خشک شدن چرخ دنده ها و یا ورود آب به آن می تواند موجب گیر کردن و قفل شدن دنده ها در یکدیگر شود و عملکرد قفل پلوس را خدشه دار می کند.
– اگر اهرم گردشی قفل پلوس گیر کرده و یا سفت است، هرگز با استفاده از ابزار و اعمال فشار زیاد اقدام به چرخاندن آن نکنید، چرا که به قطعات داخلی آن آسیب می رسد.
– هیچ وقت نباید بعد از درگیری پلوس خلاص کن اقدام به حرکت پر شتاب کرد، بلکه باید دو سه بار با حرکت آرام در حدود یک متر به عقب و جلو حرکت کنیم تا دنده های پلوس خلاص کن و پلوس، به خوبی روی هم قرار بگیرند و از خوردگی آنها جلوگیری شود؛ چراکه حرکت یکباره باعث می شود تا این دندانه ها بالاخره درون هم قفل شوند و پلوس درگیر شود.
-همواره پیش از ورود به مسیر مورد نیاز به حالت 4WD اقدام به قفل کردن قفل پلوس کنید چرا که به هنگام وارد آمدن نیروهای مختلف در عبور از مسیرهای ناهموار و پرفشار قفل کردن قفل پلوس می تواند دشوار و یا حتی غیر ممکن باشد.
-باید توجه داشته باشید که برای درگیر بودن کامل محور جلو باید قفل پلوس هر دو چرخ در وضعیت قفل قرار بگیرند. خلاص بودن تنها یکی از قفل پلوس ها موجب هرز زدن نیرو در دیفرانسیل و از کار افتادن کامل محور (عدم انتقال نیرو) می شود.
