کشیدن یا نکشیدن دندان در ارتودنسی به چه عواملی بستگی دارد؟
در اغلب موارد زمانی که یک ارتودنتیست تجویز خارج کردن دندان را از دهان می دهد. او پس از بررسی و دقت کامل در اندازه فک، اندازه دندان ها و موقعیت لبها این تصمیم غیر قابل برگشت را می گیرد.او به دقت تصاویر و عکس های رادیولوژی شما را بررسی می کند.سپس ازدحام دندان ها و موقعیت دندان های جلو را پس از خارج کردن دندان از دهان، در مواقعی که ازدحام خیلی شدید است را می سنجد.متخصصان ارتودنسی سالهای طولانی درباره کشیدن یا نکشیدن دندان در طی مدت درمان ارتودنسی به بحث وتبادل نظر پرداخته اند.با بررسی نتایج درمان هایی که درگذشته، نکشیدن دندان مد نظر ارتودنتیست قرار می گرفت مشخص شد که تعداد زیادی از این بیماران با برگشت مجدد نا هنجاری ها روبرو شدند.ضمن بررسی درمان های این افراد و از سر گیری درمان مجدد آن ها به همراه کشیدن دندان این بار با موفقیت خوب درمان ارتودنسی مواجه شدند.نتیجه درمان مجدد در این افراد حاکی از این بود که کشیدن یا نکشیدن دندان در درمان ارتودنسی بستگی فراوانی به موارد زیر دارد:
- فضای موجود
- هماهنگی اندازه دندان ها با اندازه استخوان در بر گیرنده دندان ها
- خط میانی
- وضعیت فک ها

فاکتورهای موثر در کشیدن دندان به منظور ارتودنسی
متخصص ارتودنسی شما ممکن است چندین عامل را برای کشیدن یا نکشیدن دندان شما در نظر بگیرد.
این عوامل عبارتند از:
- فضای ناکافی
- به هم فشردگی و ازدحام دندان ها
- جا نگرفتن دندان ها در قوس دندانی
ازجمله دلایلی است که یک ارتودنتیست را به کشیدن دندان ترغیب می کند.
چه عواملی در مورد کشیدن دندان مورد توجه یک ارتودنتیست است؟
اگر متخصص ارتودنسی شما نتواند شما را به کشیدن دندان تان راضی کند و دندان های شما را بیشتر از حد معمول به جلو هدایت کند عوارض نا خواسته ای دارد. زیرا در نتیجه قرارگرفتن دندان ها در فضای تنگ باعث نازیبایی آنها می شود. از طرفی احتمال برگشت دندان ها به حالت اولیه وجود دارد.فاکتورهایی که مورد توجه یک متخصص ارتودنسی است، هماهنگی اندازه دندان ها و میزان دیده شدن لثه ها در طرح یک لبخند زیبا می باشد. افراد بسیاری در مراجعه به ارتودنسی خواهان لبخند های پر تر، دیده شدن دندان ها و حاشیه لثه ها هستند. این به این خاطر است که افکار عمومی جامعه خواهان دیدن شادی، نشاط و جوانی مردم می باشد.

کشیدن دندان های عقل برای درمان ارتودنسی
دندان های عقل ممکن است به دیگر دندان های آسیایی که مرتب هستند فشار وارد آورد و باعث به هم فشردگی آنها شود.دندان های عقل احتمال دارد نهفته باقی بمانند یا منحرف شوند و کج دربیایند.یا آنها اثر نامطلوب خود را به روی دندان های مجاور باقی بگذارند.متخصص ارتودنسی شما ممکن است تشخیص دهد که باید دندان عقل شما از دهانتان خارج شود.او این احتمال را می دهد که ممکن است دندان عقل پس از تکمیل درمان ارتودنسی مشکلاتی را بوجود بیاورد.یا باعث ایجاد اختلال و بهم ریختگی و برگشت دندان ها به حالت قبل (ریلاپس) شود.بنابراین او دندان عقل شما را پیش از درمان ارتودنسی و یا بلافاصله بعد از دهانتان خارج می کند. البته تصمیم گیری در مورد کشیدن دندان عقل در همه بیماران عمومیت ندارد و مورد هر بیمار فقط اختصاص به خود شخص دارد.

دندان اضافه
در دهان برخی از افراد بیش از 32 دندان دائمی وجود دارد که وجود آن باعث بهم ریختگی و یا نهفته شدن آن دندان می شود. این دندان اضافه ممکن است به روی منظم کردن دندان ها ( اصلاح بایت ) و اصلاح خط میانی بین دندان ها یا بهبود بافت نرم / نیمرخ بیمار تاثیر بگذارد. به همین خاطر است که متخصص ارتودنسی شما تمایل به کشیدن این دندان اضافه دارد. در هنگام ارتودنسی ممکن است وجود دندان نهفته در نتایج ارتودنسی تاثیر گذار باشد. در مواردی که تصمیم به نکشیدن آن باشد در این صورت متخصص ارتودنسی شما اقدام به آشکار سازی این دندان نهفته می کند. او برای این کار از فنر یا الاستیک برای قرار دادن دندان نهفته در موقعیت مناسب استفاده کرده و سپس براکت ارتودنسی را به آن وصل می کند.
اولویت با کشیدن کدام دندان ها است
دندان های پوسیده خراب آبسه کرده پر شده یا حتی روکش شده در اولویت اول کشیدن دندان برای باز کردن فضای بین دندان های شلوغ هستند. در درجه بعدی دندان هایی که در انتهای قوس دهان قرار دارد یعنی دندان های شماره 4 یا 5 در اولویت کشیدن دندان قرار دارند.
نکته مهمی که در کشیدن دندان ها باید در نظر گرفت حفظ قرینگی است یعنی اگر دندانی از فک بالا سمت راست کشیده می شود باید دندان فک بالا سمت چپ نیز به منظور حفظ قرینگی کشیده شود. در ایده آل ترین حالت کشیدن دندان از هر طرف فکین یک دندان که دندان خراب و آسیب دیده است کشیده می شود. یعنی ممکن است برای درمان ارتودنسی 4 دندان کشیده کشیده شود و اصلا جای نگرانی وجود ندارد و فضای دندان کشیده شده پر می گردد.
نبایدهای کشیدن دندان
ارتودنتیست تلاش می کند دندان های جلویی را نکشد و تا حد امکان دندان های عقبی 4 و 5 را انتخاب کند. یک متخصص ارتودنسی دندان هایی که سالم هستند را برای کشیدن انتخاب نمی کند مگر این که دندان خرابی وجود نداشته باشد و در نهایت از دندان های عقبی بر حسب نیاز بیمار دندان کشیده می شود.
بیماری که فک کوچک را از پدر یا مادر و دندان های بزرگ را از یکی از آنها به ارث برده است دچار ناهنجاری شلوغی دندان ها می شود. زیرا دندان های بزرگ در فک کوچک نمی نشیند و فضای کافی برای ردیف و مرتب بودن ندارد. بنابراین دندان ها از هر طرف که توانسته اند رشد کرده اند و به دلیل عدم وجود فضای کافی دندانها بسیار شلوغ و نامرتب هستند . دندان های فشرده و شلوغ علاوه بر ظاهر غیر استاندارد سلامت دندان های دیگر را نیز تحت تاثیر منفی قرار می دهد. در اکثر این مواقع متخصص ارتودنسی برای حفظ سلامت دهان و دندان راهی جز کشیدن دندان ندارد بنابراین نسبت به این موضوع حساسیتی نداشته باشید و سعی کنید از نتیجه نهایی لذت ببرید.











































