امروزه سگ ها در میان انسان ها طرفداران بسیار زیادی را دارند که برخی از آن ها دارای ظاهری زیبا و بامزه هستند و برخی دیگر به عنوان سگ شکاری شناخته می شوند. هر کدام از این سگ ها با نژاد های مختلفی برای کارهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند. سگ ها در نژاد وایمارانر به عنوان سگ های شکاری شناخته می شوند که افراد بسیار زیادی از این سگ ها در گذشته برای سفر های شکاری خود و تفریح های شکاری استفاده می کردند. این سگ ها دارای ویژگی بسیاری هستند که توانستند مورد استقبال مردم قرار گیرند.
تاریخچه سگ نژاد وایمارینر
قدمت این نژاد بسیار طولانی است و حتی حضور وایمارینر را می توان در دهه 1600 در نقاشی های ونگوک یافت. هنوز هم اختلاف نظرهای زیادی در مورد منشأ و اجداد این نژاد وجود دارد. برخی معتقدند که اجداد وایمارینر را ژرمن ها و برخی دیگر بر این اعتقادند که اجداد او را پوینتر انگلیسی با نوعی پوینتر زرد رنگ تشکیل می دهد. همانند پوینتر ذاتاً یک شکارچی است. اما بعنوان ناجی و راهنمای نابینایان و حتی سگ پلیس در آلمان و انگلستان ایفای نقش نموده است. در سال 1929 برای اولین بار به آمریکا وارد شد. از وایمارینر در سیرک وصحنه های نمایش نیز استفاده می شود.
خلق و خوی سگ وایمارینر
خوشحال، دوست داشتنی و شاداب. پر احساس و سرکش. باهوش و بی انضباط که می تواند گاهی اوقات سگی لجباز شود. باید از تولگی تحت آموزش های جدی و منظم قرار گیرد. استعداد زیادی در یادگیری دارد. نسبت به غریبه ها و سایر سگ ها تندخو است. باید در تولگی اجتماعی شود. در دفاع از قلمروش جدی است. بسیار شجاع و باوفا.
با حیوانات کوچک میانه خوبی ندارد. به هیچ عنوان سگ چوپان و مزرعه نخواهد بود. وایمارینر باید در منزل و در کنار خانواده زندگی کند. عاشق توجه است و اگر او را تنها رها کنید خیلی زود به موجودی نا آرام و عصبی تبدیل می شود. یک مدافع است و معمولاً رفتار مهربانی با کودکان دارد. البته برای کوکان کمسال پیشنهاد نمی شود. بسیار پر انرژی است و الگر بخوبی آموزش نبیند بر روی مبلمان و وسایل می پرد و جست و خیز می کند و ممکن است حتی تصادفاً به کودکان آسیب برساند.نباید هرگز آنها را تنبیه بدنی کرد زیرا به محض آنکه چیزی آنها را بترساند همیشه از آن دوری خواهند کرد. این نژاد به پارس کردن علاقه دارد و دارای حس بویایی فوق العاده ای است، خستگی ناپذیر است و برای شکار هر نوع موجودی مناسب می باشد.
تغذیه سگ وایمارانر
غذایی که روزانه به سگ خود می دهید را به دو قسمت تقسیم کنید. میزان کل این غذای باید 2.5 تا 3.5 پیمانه غذای بی کیفیت مخصوص سگ باشد.میزان مصرف غذا در سگ های مختلف، متفاوت است. این میزان به سن سگ، سوخت و ساز بدن آن، میزان فعالیت و اندازه ی بدن بستگی دارد. به جای این که غذای زیاد و بی کیفیت به آن بدهید، بهتر است از مقدار کمتری غذا که کیفیت بالایی دارد، استفاده کنید.به منظور بررسی این موضوع که سگ ویمارانر شما اضافه وزن دارد یا خیر، می توانید با استفاده از دست خود کمر آن را لمس کنید. اگر به راحتی قادر به لمس دنده هایش بودید یعنی چاق نیست. اما اگر نتوانستید به راحتی دنده هایش را لمس کنید، بهتر است بدانید که مقداری اضافه وزن دارد. در این صورت باید میزان غذای او را کنترل کنید.
روابط و سازگاری نژاد ویمارانر با کودکان و حیوانات خانگی
سگ های این نژاد می توانند دوست خوبی برای کودکان و سایر حیوانات خانگی باشند. آن ها عاشق بچه ها و هم بازی خوبی برای کودکان بزرگ تر می باشند. آن ها برای یک هم بازی بودن با یک کودک کوچک یا نو پا بسیار بزرگ می باشند و به دلیل بی قاعده و بی قانون بودنشان ، احتمال این وجود دارد که به کودک شما آسیب وارد کنند . شما باید هنگامی که سگ ویمارانر با کودکان همراه می گردد بر آن ها نظارت کامل نمایید ، زیرا امکان دارد که هر دو ( کودک و سگ شما ) به یکدیگر آسیب وارد نمایند. به فرزند خود یاد بدهید هنگامی که سگ در حال آموزش دیدن می باشد برای او غذا نبرده و به هیچ وجه به او نزدیک نگردد. این سگ هر چقدر هم اهلی گردد، باز هم زمانی که با کودک همراه می گردد باید او را بست. سگ ویمارانر هرگز دوست نخواهد داشت که تنها رها گردد. آن ها به طور کلی سگ های پرخاشگری نمی باشند، اما اگر در یک محیط باز با سگ های دیگر به خصوص سگ های کوچک هم بازی گردند امکان دارد که به حالت تهاجمی در بیایند. اما اگر آن ها را به خوبی آموزش بدهید ، قادر خواهند بود که با گربه ها و حیوانات خانگی دیگر روابط خوبی برقرار کنند.
طول عمر نژاد وایمارانر چقدر است؟
کدام از این سگ ها که دارای نژاد وایمارانر هستند طول عمر سگ متفاوتی را دارند. آنها به طور میانگین حدود ۱۱ تا ۱۴ سال طول عمر دارند. با این حال بهتر است بدانید که اعداد گفته شده نسبی و تقریبی است که تحت تاثیر عوامل و شرایط مختلف می تواند تغییر کند و کاهش یا افزایش یابد. طول عمر آن ها بسته به این است که در چه شرایطی قرار داشته باشند و آیا در برخی از مراسم های شکاری توسط دیگر حیوانات زخمی شوند و یا اینکه درگیر بیماری های شدید و جدی شود که غیر قابل درمان باشد و جان حیوان را بگیرد. بسیاری از این نژاد با توجه به اینکه مراقبت های خوبی را نداشته باشند و آموزش نادرستی را ببینند می توانند دچار مشکل شوند و بر روی طول عمر آن ها تاثیر گذار است و مجموع این عوامل باعث کاهش طول عمر حیوان می شود. هر چند که نگهداری صحیح و اصول رعایت نکات بهداشتی مراقبتی و تغذیه ای می تواند باعث افزایش امید به زندگی در این حیوان شود و سال های بیشتری از آنچه که گفته شد طول عمر داشته باشد.
مراقبت از سگ وایمارانر
رعایت نظافت و مراقبت های بهداشتی این سگ چندان کار سخت و دشوار نیست. آنها موهای بسیار کوتاه و خزه مانند دارند که مقدار خیلی کم ریزش دارد بنابراین باید هفته یکبار باید بدنش را برس بکشید تا موهای مرده بدنش جمع آوری و بدنش تمیز شود. همچنین بهتر است دو یا سه بار دندان های سگ خود را مسواک بزنید با این کار به بهداشت دهان او رعایت شود و این کار از بیماری های عفونی لثه و دهان پیشگیری می کند و همچنین مانع از بوی بد دهان سگ می شود. بهداشت ناخن ها مسئله دیگری است که باید به آن توجه کنید بهتر است ماهی یکبار ناخن های سگ را به اندازه لازم کوتاه کنید اما نه خیلی زیاد که حیوان آسیب ببیند. همچنین بهتر است که به طور مرتب گوش های سگ را با دستمال مرطوب تمیز کنید چرا که به شدت مستعد عفونت و میکروب هستند.نکته آخر اینکه توصیه می کنیم همواره تمام قسمت های بدن سگ را مورد بررسی قرار دهید تا چنانچه هرگونه عارضه یا نشانه غیر معمولی راه مشاهده کردید برای علت یابی و رفع آن اقدام شود.
بهداشت و بیماری سگ وایمارانر
با وجود این که ویمارانر ها در حالت کلی سگ هایی هستند که کمتر به بیماری مبتلا می شوند و می توان گفت سگ های سالمی هستند، اما اگر شما از سگ های این نژاد مراقبت می کنید بهتر است با بیماری های احتمالی آن ها تا حدی آشنا باشید.بهتر است قبل از خرید سگ مورد نظر، او را به خوبی بررسی کرده و از وجود عدم وجود هرگونه علائم اطمینان حاصل کنید. از فروشنده بخواهید گواهی عدم سوء پیشینه سلامت پدر و مادر سگ را به شما نشان دهد. این گواهی نشان دهنده سالم بودن آن هاست.
- دیسپلازی مفصل ران : در این بیماری، در مفصل ران تغییر شکل ایجاد می شود که ممکن است ارثی باشد یا در اثر آسیب دیدن و حتی تغذیه نامناسب به وجود آید. این بیماری در میان سگ های این نژاد نسبت به دیگر بیماری ها شایع است. اگر سگ به این بیماری مبتلا باشد، ممکن است در هنگام راه رفتن یکی یا هر دو پای عقبی آن بلنگد. یا ممکن است شاهد ورم مفصل ران باشید. در درجات پیشرفته، با عمل جراحی می توان آن را درمان کرد. تغییرات مثبت در رژیم غذایی نیز می تواند کارساز واقع شود.
- اتساع (گشایش) معده و ولولوس (GDV) : اگر شما در میزان غذایی که در یک وعده ی غذایی به سگ خود می دهید، زیاده روی کنید یا این سگتان با سرعت زیاد غذا بخورد و یا حتی آب خوردن زیاد بلافاصله پس از وعده ی غذایی، می تواند منجر به این بیماری شود. این بیماری همراه با نفخ است. در صورتی که سگی به این بیماری مبتلا شود، قادر نخواهد بود هوایی که داخل معده اش وجود دارد را به صورت طبیعی دفع کند. او نمی تواند آروغ بزند. استفراغ کردن نیز برایش دشوار می شود. در اثر این فعل و انفعالات، خون با سرعت کمتری به قلب باز خواهد گشت. این فرآیند سبب افت فشار خون می شود. در این حالت به سگ شوک وارد می شود و باید سریعا او را نزد دامپزشک ببرید. در غیر این صورت این بیماری می تواند بسیار خطرناک و کشنده باشد. نفخ، تپش قلب، ضعف و بی حالی از جمله علائم این بیماری است.
- فون ویلبراند : انجام آزمایش خون می تواند وجود یا عدم وجود این بیماری را به خوبی تشخیص دهد. فون ویلبراند باعث خونریزی می شود. این خونریزی می تواند خفیف یا شدید و طولانی مدت باشد.
- Distichiasis : اگر سگ شما مدام چشم خود را می مالد و یا دوبینی دارد، ممکن است به این بیماری مبتلا باشد. در این بیماری یک ردیف مژه ی اضافی در امتداد پلک پایین رشد میکند و بینایی سگ را با اختلال مواجه می کند. در این حالت چشم هایش اذیت می شود. برای درمان آن عمل جراحی صورت می گیرد. در طی عمل سگ را کاملا بیهوش می کنند و مژه ها را از بین می برند.
- کمبود فاکتور VII : این بیماری ارثی قابل درمان نیست و در نهایت در اثر خون ریزی زیاد سگ را می کشد. این بیماری در اثر کمبود فاکتور VII ایجاد می شود.
- کم کاری تیروئید : در اثر اختلال در عملکرد غده تیروئید، کم کاری تیروئید به وجود می آید. اگر سگی به این بیماری مبتلا شود، اضافه وزن پیدا می کند و دائما خسته و بی حال است. برای درمان آن از دارو و تغییرات مثبت در رژیم غذایی استفاده می شود.
- پیشرو شبکیه آتروفی (PRA) : این بیماری نابینایی به وجود می آورد. نحوه ی بروز آن به این صورت است که سگ مبتلا، گیرنده های نوری پشت چشم خود را از دست می دهد و در نهایت نابینا می شود. حتی اگر بینایی سگی با اختلال مواجه شود، به دلیل قوی بودن حواس دیگر، می تواند به راحتی به زندگی خود ادامه دهد و چندان مشکلی برایش به وجود نمی آید. به صورت سالانه برای تاییده ی سلامت چشم سگ خود، او را نزد دامپزشک ببرید.