نژاد سگ پاپیلون، از اسباب بازی های اسپانیل (سگ های کوچک پشمالو) که اغلب در نقاشی های استادان قدیمی به تصویر کشیده می شدند، در قرن شانزدهم بوجود آمده اند. این نژاد سگ بسیار فعال بوده و در چابکی و اطاعت از شما بسیار عالی عمل می کند. شخصیت درخشان این نژاد، او را به یک سگ محبوب در بین علاقه مندان تبدیل کرده است.
پاپیلون در پرتره های مربوط به قرن شانزدهم به تصویر کشیده شد، که گواهی بر قدمت و قدرت ماندگاری این نژاد است. روبنس، واتو، بوچر، ون دایک، رامبراند و فراگونارد همگی آنها را در آثار هنری مختلف به تصویر کشیدند، که معمولاً معشوقه های دلچسب خود را همراهی می کردند. اسپانیل های کوچک همراهان مورد علاقه خانم های دربار در سراسر اروپا بودند. بازرگانان آنها را در سبدهایی روی قاطرها از طریق فرانسه، ایتالیا و اسپانیا حمل می کردند.
اوایل اسپانیول های عروسکی که از پاپیلون نشأت می گرفت، گوش های افتاد ای داشتند، اما در دربار قرن هفدهم و دربار لویی چهاردهم، یک اسپانیل کوچک با گوش های عمودی ساخته شد و به دلیل شباهتش به پروانه، پاپیلون نام گرفت. نام های دیگری که این نژاد در طول قرن ها با آن ها شناخته می شود عبارتند از: Epagneul Nain (اسپانیل کوتوله)، کوتوله قاره ای، سگ سنجابی کوچک (زیرا خز دم و موهایشان شبیه به سنجاب) یا اسپانیل بلژیکی عروسکی.
علاوه بر گوش ها، تنها تغییر عمده، در ظاهر این نژاد و رنگ بود. در ابتدا اسپانیل های کوچک تک رنگ بودند، اما این روزها آنها سفید با تکه های رنگی هستند. در غیر این صورت، امروز یک پاپیلون تقریباً همان چیزی است که ممکن است در یک نقاشی در لوور به تصویر کشیده شود. گونه گوش افتاده که به نام Phalene شناخته می شود، هنوز وجود دارد، اگرچه معمولاً دیده نمی‌شود. Papillon در بین 155 نژاد و گونه ثبت شده توسط American Kennel Club در رتبه 35 قرار دارد.
همان طور که پیش تر اشاره کردیم، این سگ ها به علت ظاهر خاصی که دارند، طرفداران زیادی دارند. آن ها خاص و منحصر به فرد اند. به خوبی با شما اخت می شوند و شما بسیار زود به آن ها وابسته می شوید!
وزن این سگ ها با توجه به جنسیت و سن آن ها متغیر است. اما به طور کلی می توان گفت سگ های جوان و نر این نژاد 4 الی 5 کیلو گرم و سگ های جوان و ماده 3 الی 4 کیلو گرم وزن دارند. قد سگ ها در دو جنسیت این نژاد، تقریبا با هم برابر است. ارتفاع سگ های پاپیلون تقریبا بین 20 الی 28 سانتی متر می باشد. آن ها سگ های کوچک و دوست داشتنی هستند!
این سگ ها در رنگ های متنوع دیده می شوند. ممکن است آن ها تک رنگ و یا ترکیبی از دو رنگ باشند. شما می توانید سگ پاپیلون را به رنگ های قهوه ای، سیاه، سرخ، سفید و … ببینید. پوشش و رنگ آن ها در خصوصیات اخلاقی آن ها تاثیری ندارد و همه سگ ها این نژاد محبوب و دوست داشتنی هستند. البته در برخی از مراکز خرید و فروش حیوانات خانگی، قیمت سگ های نژاد ها با توجه به رنگ شان متغیر است. اما این را بدانید که هیچ برتری در سگ سفید یا سیاه نسبت به سگ سرخ و یا قهوه ای وجود ندارد.
این سگ ها به سگ های عروسکی شناخته می شوند. آن ها به اندازه یک عروسک، کوچک و با نک هستند. استخوان بندی بدن آن ها ظریف بوده و وزن کمی دارند. آن ها روحیه ای لطیف دارند و بسیار با نشاط به نظر می رسند. سگ پاپیلون، با گوش های زیبا و پروانه مانندی که دارد؛ از دیگر نژادها متمایز می شود.
Papillon شاد، هوشیار و دوستانه است. او هرگز نباید خجالتی و پرخاشگر باشد. با این حال، این یک سگ کوچولو است که دارای سطح فعالیت متوسط تا شدید است. او بسیار باهوش و بسیار آموزش پذیر است و بهتر است به عنوان یک انجام دهنده توصیف شود، نه یک نوازش کننده.
خلق و خوی تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله وراثت، تربیت و اجتماعی شدن قرار می گیرد. توله سگ هایی با خلق و خوی خوب کنجکاو و بازیگوش هستند و مایل به نزدیک شدن به مردم و نگه داشتن آنها هستند. توله سگ وسط جاده را انتخاب کنید، نه توله سگی را که در حال ضرب و شتم بچه های خود است یا کسی که در گوشه ای مخفی شده است. همیشه حداقل یکی از والدین را ملاقات کنید – معمولاً مادر کسی است که در دسترس است تا مطمئن شوید که آنها خلق و خوی خوبی دارند که شما با آن راحت هستید. ملاقات با خواهر و برادر یا سایر اقوام والدین نیز برای ارزیابی اینکه یک توله سگ وقتی بزرگ شود چگونه خواهد بود مفید است.
مانند هر سگ، پاپیلون ها در جوانی نیاز به اجتماعی شدن اولیه دارند – قرار گرفتن در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات مختلف. اجتماعی شدن به شما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنید که توله پاپیون شما به یک سگ خوب تبدیل می شود. ثبت نام او در کلاس مهدکودک توله سگ یک شروع عالی است. دعوت مرتب از بازدیدکنندگان و بردن او به پارک‌های شلوغ، فروشگاه‌هایی که به سگ‌ها اجازه می‌دهند، و در گردش‌های آرام برای ملاقات با همسایه‌ها نیز به او کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کند.
مقدار توصیه شده روزانه : 1/4 تا 1/2پیمانه غذای خشک با کیفیت که به دو وعده غذایی قابل تقسیم شدن است.میزان خوراکی که سگ شما مصرف می کند وابسته به اندازه سن، ساختار، سوخت وساز و میزان تحرک آن می باشد.این حیوانات همانند آدم ها دارای شخصیت واقعی می باشند احتیاج های خوراکی آنها شبیه به هم نمی باشد و همچنین کیفیت خوراکی های آنها باهم فرق دارد. مناسب تر می باشد که از خوراکی های با کیفیت و انرژی زا برای سگ های خود استفاده کنید به جای آن که روزانه به تعداد زیاد ظرف خوراکی او را پر نمایید.
زیادی غذا دادن به این نژاد کار ساده ای می باشد، ولی زانوی او باریک بوده و نباید بگذارید که وزنشان بالا رود.باید سگ خود را از طریق مراقبت های غذایی و اندازه گرفتن خوراک آنها و تغذیه دادن به آنها دو بار در روز در حالت جسمانی خوب و ایده آلی قرار داد.
در صورتی که اطمینان ندارید وزن سگ شما بالا است بهتر از آن را به وسیله ی چشم و دست خود مورد آزمایش قرار دهید. ابتدا به او نگاه کنید، باید بتوانید کمر آن را مشاهده کنید. در ادامه دستان خود را روی پشت سگ و انگشت شستتان را در امتداد ستون فقرات بگذارید انگشتان خود را به سمت پایین بیاورید این کار را بدون فشار با لمس کردن دنده ها انجام دهید. در صورتی که نتوانستید این کارها را انجام دهید سگ شما احتیاج به پایین آوردن حجم وعده ی غذایی و بالا بردن تحرکش دارد.
پاپیلون ها سگ های خانگی هستند و به همین دلیل گزینه مناسبی برای زندگی در فضاهای بیرونی و مزرعه ها نیستند. ولیکن آنها بسیار فعالند. در صورتی که یک حیاط کوچک داشته باشید، این سگ ها از بازی کردن و بالا و پایین پریدن در حیاط بسیار لذت می برند. اگر حیاط در دسترس نباشد، آنها انرژی خود را با پریدن روی مبلمان خانه شما تخلیه می کنند. آنها غالباً به عنوان بز کوهی توصیف می شوند، بنابراین اگر آنها را در طبقات بالای کابینت ها و نقاط مرتفع در خانه خود مشاهده کردید، تعجب نکنید. پاپیلون های بزرگسال، روزانه به دو یا سه بار پیاده روی 20 تا 30 دقیقه ای نیاز دارند و در صورت بردن آنها به پیاده روی با استفاده از روش هایی، از شما قدردانی می کنند.
توله سگ ها را به دو یا سه بار پیاده روی 10 تا 15 دقیقه ای در طول روز ببرید و به تدریج زمان و فاصله پیاده روی ها را افزایش دهید. پاپیلون های توله سگ یا بزرگسال، با توقف کردن یا نشستن به شما اطلاع می دهند که خسته شده اند. اگرچه آنها بزرگ شده ولی با توجه به اندازه کوچکی که دارند، توله سگهای پاپیلون می توانند شکننده باشند.
پاپیلون ها دارای پوششی بلند، آویزان، مناسب و ابریشمی بوده و لایه ی زیرینی در آنها وجود نخواهد داشت. روی سینه ی آنها موهایی دارد که شبیه به آبشار می باشد. گوش هایش که شبیه پروانه می باشد به وسیله مو حاشیه دار گردیده و داخل آن با موهای تقریبا بلند ابریشمی پوشیده شده و قسمت پشت پاهای عقبی و پاهای جلویی به وسیله ی نوعی پوشش که شبیه به پر است در کناره ها پوشش داده شده است، و حاشیه ای دیگر از موهای بلند روی ناحیه ی ران مشاهده می شود.
پاپیلون ها دارای چندین رنگ می باشند، رنگ سفید همراه با قسمت هایی از هر رنگ دیگری. ناحیه ی بالای سر را که هر رنگی به جز رنگ سفید بوده باعث پوشاندن چشم ها شده و از قسمت پشت و جلو بی هیچ فاصله ای از قسمت گوش ها به سمت چشم ها امتداد یافته. پاپیلون های مناسب محدوده ای سفید براق داشته و بینی، ناحیه ی اطراف چشم و لب های آنها سیاه است.برای اینکه چربی طبیعی پوست خوب پراکنده شده و پوست و موی سالمی داشته باشند باید در هفته 1 یا 2 بار موهای آنها را شانه کنید. این سگ ها بوی بد نمی دهند، به همین دلیل فقط اگر احتیاج بود آنها را حمام دهید.
ناخن آنها را 2 یا 3 بار در ماه باید کوتاه کرد. در سگ های کوچک امکان مبتلا شدن به مریضی پریودنتال وجود دارد، به همین دلیل از سن های کم تمیزی دهان و دندان آنها را آغاز نمایید. برای ممانعت از جرم گرفتن دندانشان را در هفته 2 یا 3 بار مسواک کنید، قطعا هر روز مسواک زدن مناسب تر می باشد.
پاپیلون ها علاقه ی زیادی به کودکان دارند، ولی قرار گرفتن آنها کنار هم امکان دارد خطرناک بوده و مشکل ساز شود. پاپیلون امکان دارد از دستان یک بچه فرار کرده و پایین بپرد و این باعث صدمه دیدن سگ می شود ولی در صورتی که با او بدرفتاری شود از خود دفاع می کند. خیلی از افرادی که از توله سگ ها نگهداری کرده و آنها را بزرگ می کنند این نژاد را به خانواده هایی که بچه های کوچکی دارند و تازه راه رفتن را یاد گرفته اند به این دلیل که امکان دارد سگ صدمه ببیند نخواهند فروخت.
به کودکان اخطار دهید فقط در صورت نشستن روی زمین می شود آنها را بگیرند و در رابطه با رفتار و برخوردشان و طریقه دست زدن به سگ ها به آنها تعلیم داده و همیشه به رابطه ی بینشان دقت کنید و هرگز آنها را کنار یک دیگر تنها نگذارید تا از رساندن آزار و اذیت از سوی هر دوی آنها به یکدیگر ممانعت کنید.به فرزندان خود آموزش دهید که هنگام غذا خوردن سگ ها به آنها نزدیک نشده و غذایشان را دستکاری نکنند. هرچقدر هم که باهم دوست و صمیمی باشند نباید آنها را باهم تنها گذاشت.
پاپیلون ها قادرند با بقیه ی حیواناتی که در خانه نگهداری می شوند مثل گربه ها خود را وفق دهند، به ویژه با آنهایی که از تولگی رشد کرده اند. پاپیلون ها سگ های شجاعی هستند و مقابل سگ هایی که از خودشان بزرگ تر هستند، دوست دارند به آنها امر و نهی نمایند که این خصلتشان سبب بروز مشکلاتی خواهد شد.
پاپیلون ها معمولا سگی سالم می باشند؛ ولی مانند همه ی نژاد ها این سگ ها هم ممکن است مریض شوند. امکان دارد تمامی پمبروک ها مبتلا به تمام این مریضی ها نشوند ولی در صورتی که از این سگ ها نگهداری می نمایید باید نسبت به آنها آگاه باشید.در صورتی که یک توله ی سگ خریداری کردید تعلیم دهنده ای را بیابید که مدرکی برای ثابت شدن اینکه والدین این توله هیچ بیماری نداشته اند را در اختیار شما قرار دهد. این مدرک اثبات می نماید که آزمایش های مربوط به یک مریضی ویژه روی آن سگ انجام گردیده است.
نوعی عارضه در سگ های ریز جسه می باشد. این مشکل وقتی اتفاق می افتد که کاسه زانو که شامل سه بخش استخوان ران، کشکک زانو و ساق پا می باشد، درست تنظیم نشده باشد. این امر موجب لنگیدن یک پا یا راه رفتن غیر معمول در سگ ها خواهد شد. این مریضی در زمان متولد شدن توله سگ اتفاق می افتد. ساییده شدن به دلیل در رفتن کشکک منجر به آرتروز یا ورم کردن مفاصل می شود که نوعی مریضی دژنراتیو مفصلی می باشد. این مریضی 4 درجه ی مختلف دارد، در درجه ی اول امکان دارد موجب شود گاها سگ بلنگد و در درجه ی بالاتر ممکن است باعث عمل جراحی گردد.
هیپوگلیسمی یا کاهش قند خون، نوعی مریضی بوده که در همه ی سگ هایی که نژاد آنها خیلی ریز است مشاهده خواهد شد. این عارضه در ابتدا بسیار ساده مداوا می شود، ولی در صورتی که مداوا نشود باعث مرگ آنها می شود. شناسایی و فهمیدن علامت های این مریضی برای افرادی که از این حیوانات نگهداری می ککند و آنها را بزرگ می کنند بسیار حائز اهمیت می باشد به این دلیل که امکان دارد بیشتر اوقات با هپاتیت ویروسی یا انسفالیت اشتباهی گرفته می شوند. توله سگی این مریضی را گرفته بی حوصله و کسل خواهد شد و این سبب لرزیدن آنها خواهد شد. در این شرایط باید مقداری عسل زیر زبان آنها گذاشته و سریعا آن را نزد دامپزشک ببرید. در صورتی که بگذارید این شرایط ادامه دار شود او ابتدا غش خواهد کرد و سپس دچار تشنج می شود و به کما خواهد رفت و در آخر موجب مرگ سگ می شود. در صورتی که مشاهده کنید پاپیلون لنگ می زند، لثه و زبانش تغییر رنگ داده و حالت خاکستری متمایل به آبی شده دچار شرایط اضطراری شده اید. این مریضی در توله سگ هایی که جسه ی ریزی دارند بیشتر اتفاق می افتد، به دلیل اینکه آنها به میزان مناسبی چربی ندارند تا در هنگام اضطراب و شرایطی که به آن احتیاج است گلوکز خون آنها را تامین نماید.
به طور کامل روشن نمی باشد که این شرایط به چه صورت رخ می دهد، ولی تنفس هوا موجب پهن شدن نای و اشکال در وارد شدن هوا به ریه ها شود. امکان موروثی بودن این شرایط وجود دارد. اشکال در ساختمان شیمیایی حلقه های نای موجب خواهد شد که خاصیت سفت بودن آن از بین برود و نتواند ظاهر دایره ای را حفظ نماید.
نوعی نقص در ناحیه ی دژنراتیو چشم می باشد. کوری به وجود آمده به دلیل این عارضه یک پروسه ی بسیار آرام به علت، از بین رفتن گیرنده های نوری در قسمت پشت چشم خواهد بود. پیش از به وجود آمدن این عارضه علائم آن قابل فهمیدن است. شخص نگهدارنده ای که قابل اعتبار است باید گواهی تایید سالم بودن چشم را از یک دامپزشک متخصص چشم بگیرد.
توله سگ های مبتلا به این عارضه هنگام به دنیا آمدن قسمت بالای سرشان نرم است. این ناحیه ی نرم مثل بچه ها خودش می بندد، ولی گاهی اوقدر این بیماری توله سگ با یک قسمت نرم در بالای سرش متولد میشود. این نقطه نرم معمولا شبیه به کودکان خودش بسته می شود، ولی گاهی اوقات این ناحیه به طور کامل محکم و بسته نخواهد شد. و با کوچکترین فشار یا ضربه امکان دارد موجب مرگ توله سگ گردد.
