به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، اکبر کشاورز شیرازی از جانبازان سرافراز و هنرمندان ایران در یادداشتی نوشته است:
یک روز برادر عزیزم شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی پارچه ای با خود آورده بود سوال کردم داداش این چیه؟ گفت اکبر جان کفن منه. من با تعجب پرسیدم چیه؟ دوباره گفت کفن منه. گفتم می خواهی چه کار کنی؟ گفت داداش اکبر می خواهم بدهم به چهل نفر امضا کنند. گفتم برای چی؟ داداش قاسم خیلی ساده گفت به خاطر ثوابش، می گویند اگر چهل مومن روی یک کفن را امضا کنند خیلی برای میت ثواب دارد.
من گفتم داداش در قدیم من شنیده بودم که رسم بوده بعضی ها اینطور عمل می کردند اما نشیده بودم در روزگار ما باز هم کسی این کار را انجام دهد. داداش قاسم گفت من در یک فیلم ایرانی دیدم که هنر پیشه اصلی آن فیلم این کار را به هر سختی ای که بود انجام داد، من تازه متوجه شدم داداش قاسم چه می گوید. گفتم فیلمی که می گویی جمشید هاشم پور بازی کرده بود آن فیلم را من دیده ام. فیلم را برایش تعریف کردم گفت خودش است.
گفت داداش اکبر این مورد را تا به حال به هیچ کس نگفته بودم اما دوست داشتم نظرت را بدانم، من رو راست گفتم داداش قاسم من اینطوری نیستم یعنی این کار را نمی کنم. داداش قاسم پرسید چرا مگر چه اشکالی دارد؟ گفتم داداش قاسم من نظرم را گفتم چون پرسیدی وگرنه نمی گفتم. اگر کسی در جهبه شهید بشود دیگر نیازی به این چیزها ندارد، خودت میدانی شهید پیش خداوند جایگاه خاصی دارد و می تواند چهل نفر را شفاعت کند. داداش قاسم گفت همه اینها درست اما من می خواهم این کار را انجام بدهم من اینطوری دوست دارم. من گفتم داداش تو هر موقع ماموریت عراق یا سوریه میروی تکه کلامت فقط شهادت است و می گویی برایم دعا کن به شهات برسم پس اینطوری که من متوجه شدم تو در رختخواب فوت نمی کنی شک ندارم که شهید می شوی. خنده ای کرد و گفت اگر من در خانه یا رختخواب فوت کردم تو حتما بیا و کفنم را امضا کن. گفتم چشم اما من شک ندارم داداش قاسم با حالی که من از تو می بینم تو به درجه شهادت نائل می شوی. داداش قاسم گفت خدا کند.
من گفتم داداش قاسم تو پیش خداوند آبروی زیادی داری این فکرها را نکن، داداش بازم گفت من دوست دارم و نیت کردم اینطوری عمل کنم یعنی کفن را بدهم امضا کنند. من گفتم به رهبری و علمای قم که تو را می شناسند و بعد به تعدادی از دوستانت بده امضا کنند. این ماجرا تمام شد و داداش قاسم کفن را داده بود به خیلی ها امضا کرده بودند و هر کسی مطلبی گفته بود. داداش قاسم به درجه شهادت نائل آمد و ملت ایران سنگ تمام گذاشتند او به آنچه می خواست رسید خدا کند که شهادت نصیب همه بشود و نصیب این بنده گنهکار هم بشود.
