زرینه‌رود با طول 302 کیلومتر یکی از طویل‌ترین و پرآب‌ترین رودهای شمال غرب کشور است که از کوه‌های چهل چشمه سرچشمه می‌گیرد و پس از گذر از شهرستان‌های بوکان، شاهین دژ و میاندوآب به دریاچه ارومیه می‌ریزد. در این رود که در فاصله 62 کیلومتری شمال سقز قرار دارد، امکان انجام ورزش‌های آبی و قایق‌سواری مهیا است.
یکی از تفرجگاه‌ها و مکان‌های محبوب در بین مردم سقز، «پیست اسکی» این شهرستان است که در گردنه‌خان، در محور سقز به سمت بانه و در بخش شمالی کوه وزنه قرار دارد. این پیست که بیش از 6 ماه از سال مملو از برف است، دارای طولی برابر با 1200 متر و قله‌ای با ارتفاعی بالغ بر 2700 متر از سطح دریا است که مکان مناسبی برای تفریح جوانان و علاقه‌مندان به ورزش‌های زمستانی است.
منطقه حفاظت‌شده عبدالرزاق یکی از جاذبه‌‌های گردشگری سقز است که با وسعتی بالغ بر 43 هزار و 950 هکتار، عنوان سومین منطقه حفاظت‌شده در استان کردستان را به خود اختصاص می‌دهد. این منطقه زیستگاه 80 گونه از پرندگان، 17 گونه از پستانداران و بیش از 350 گونه از گیاهان است. در کنار زیبایی‌های طبیعی این منطقه، وجود آثار تاریخی همچون تپه باستانی زیویه، اهمیت و محبوبیت این منطقه را افزون کرده‌اند. کبک، قوچ، لک‌لک، عقاب طلایی، هما، قرقی، مرغ حق، شغال، میش و میش مرغ، از جمله حیوانات و کما، گون، مرزه، بادام وحشی، زنبق، میخک و زول، شماری از گیاهان یافت شده در این منطقه ارزشمند است.
یکی از معروف‌ترین مناطق دیدنی کردستان که در فاصله 55 کیلومتری از سقز و در روستای زیویه قرار دارد، اثری است متعلق به قرن سوم و چهارم هجری قمری که به «تپه قلعه زیویه» شهرت یافته است. این اثر ملی روی تپه‌ای طبیعی که بخشی از آن را سنگ تشکیل داده است احداث شده و دارای 40 هکتار وسعت و بلندایی بین 90 تا 110 متر از سطح زمین‌های پیرامونش است. کاوش‌های بسیاری در این منطقه تاریخی صورت گرفته است و طی آن‌ها آثار بسیاری کشف شد که از قدمت آن در نیمه دوم قرن هفتم پیش از میلاد حکایت دارد و حکومتی بودن این قلعه را مسجل ساخته است. بخش شمالی تپه دارای شیبی تند، بخش جنوبی و بسیاری دیگر از بخش‌ها صخره‌ای و صاف و بخش غربی و شرقی نیز دارای شیبی ملایم است.
در فاصله 60 کیلومتری از سقز، روستایی تاریخی، کوهستانی و تپه‌ای، دارای آب و هوایی معتدل و سرد و با چشم‌اندازهایی بسیار زیبا قرار دارد که به «روستای ترجان» شهرت یافته است. گفته می‌شود که نام‌گذاری این روستا به ترجان، به دوران حملات مغول‌ها به ایران باز می‌گردد. به نظر می‌رسد که در آن زمان، «تیرجان» نام فرمانده سپاه مغول‌ها بوده که به این روستا حمله کرده است. در کنار زیبایی‌های طبیعی روستا، اثر تاریخی به نام «قلعه تورجان» نیز که به «قلعه‌کهن» و «قلاکون» نیز وجود دارد.
