در سن هفت سالگی فک ها و دندان ها به یک مرحله کلیدی از فرآیند رشد خود می رسند. انجمن ارتودنسی آمریکا پیشنهاد می دهد این سن مناسب ارتودنسی است و همچنین برای بررسی وضعیت دندان ها یا مشکلات بالقوه آنها نیز مناسب است. درمان هایی که ممکن است در این سن برای بیمار استفاده شوند، دارای اهداف زیر هستند:
- تاثیرگذاری بر فرآیند رشد فک به شیوه مناسب
- کاهش نیاز احتمالی به کشیدن دندان دائمی کودکان
- کاهش نیاز به انجام عمل جراحی فک
- پایین آوردن ریسک آسیب دیدگی به خاطر جلو آمدگی دندان های پیشین
- اصلاح عادت های مضر دهانی و آسیب به فک و دندان شیری
- بهبود زیبایی و افزایش عزت نفس
با وجودی که روش های درمانی مورد استفاده در سنین جوانی می تواند تغییرات شگرف در شلوغی دندان برای فرد به همراه داشته باشد، برای اکثر کودکان مشاهده و تحت نظر داشتن شرایط احتمالاً تنها چیزی است که به آن نیاز می باشد. به هر حال، باید بیان کرد هیچ محدودیت در انتخاب بهترین سن ارتودنسی وجود ندارد. متخصصان این مرکز در طول روز بسیاری از کودکان که به دنبال روش های درمانی مناسب مانند سیم کشی دندان کودکان به منظور بهبود وضعیت ظاهری یا برای اهداف سلامتی هستند را ملاقات می کنند.با وجود اینکه سن مناسب ارتودنسی، سنین پایین است اما سی درصد تمام بیماران ارتودنسی دندان افراد بزرگسال هستند.
مرحله هدایت رویش دندان یک مرحله منفعل از ارزیابی ارتودنسی و بررسی وضعیت رشد دندان و صورت است. در این مرحله متخصص ارتودنسی از بیمار می خواهد بر اساس نتایج حاصل از ارزیابی ارتودنسی، هر سه تا دوازده ماه یک بار به مطب مراجعه کند تا مراحل چکاب انجام شود. ممکن است در این مرحله متخصص ارتودنسی کشیدن برخی از دندان های شیری را پیشنهاد دهد تا دندان های دائمی به درستی جوانه بزنند و بیمار به مشکل بر نخورد.
مرحله اول درمان در سال های رشد کودک و در سنین ۷ تا ۹ سالگی انجام می شود. در این دوران می توان با استفاده از وسایل ارتوپدی مخصوص رشد، بریس و وسایل دیگر به اصلاح مشکلات مربوط به دندان و فک پرداخت. مرحله اول درمان می تواند در آینده از ضروری بودن عمل جراحی جلوگیری کند، از کشیدن دندان های دائمی در آینده پیشگیری کند و نیاز به درمان های بیشتر را در آینده کاهش دهد و پس از اتمام همه مراحل درمان ارتوپدی به ایجاد نتایج پایدارتر کمک نماید. مرحله اول درمان حدود ۱۲ تا ۱۸ ماه طول می کشد و تا زمانی از وسایل ارتودنسی استفاده می شود که همه دندان های دائمی جوانه بزنند. اکثر بیماران تقریباً در سن ۱۲ سالگی به مرحله دوم درمان نیاز دارند تا دوره درمان آنها کامل شود و وضعیت بایت آنها اصلاح گردد.
مرحله دوم درمان ارتودنسی پس از رویش اکثر دندان های دائمی یا همه آنها و در سن ۱۱ تا ۱۳ سالگی انجام می شود. هنگامی که همه دندان ها یا تعداد زیادی از آنها رشد کردند درمان ارتودنسی کامل می شود. در این مرحله فرآیند درمان می تواند شامل وسایل متحرک یا بریس کامل دندان های بالا و پایین باشد. هدف از انجام مرحله دوم درمان اصلاح مشکلات مربوط به بایت و اصلاح مشکلات زیبایی است.
چرا ارتودنسی در سنین پایین تر بهتر است؟
ارتودنسی دندان
هرگونه انحراف دندان ها از موقعیت طبیعی شان سبب می شود که دندان ها از ردیف اصلی خود خارج شده و باعث بروز مشکلاتی (مثلا در جویدن غذا) شوند. در حدی که مراجعه به متخصص ارتودنسی و حل این مشکل ضروری است.
معمولا ارتودنسی در سنین کم برای رفع اختلالات فکی انجام می شود و در سنین بالاتر به منظور مرتب کردن دندان ها می باشد.با کمک متخصص ارتودنسی برای کودکان (با توجه به اینکه در سن شد هستند)، هدایت رشدی فک ها انجام می شود و با روش های نوین در جراحی دندان ها برای افراد بالغ، ردیف کردن دندان ها ممکن می شود. ردیف بودن دندان ها روی ظاهر فرد تأثیر زیادی دارند. علاوه بر زیبایی، دندان های ردیف باعث می شوند که غذا بهتر جویده شده و هنگام صحبت کردن یا تعامل با دیگران فرد دچار استرس نباشد و در نهایت باعث اعتماد به نفس شخص می شود.
آیا ارتودنسی دندان درد دارد؟
درد ارتودنسی درد گذرا و زودگذر است و در یکی دو هفته اولیه امری طبیعی است. اگر درمان ارتودنسی انجام داده اید، بهداشت دهان و دندان را بیشتر رعایت کنید و نخ دندان استفاده نمایید، زیرا مواد غذایی بین بریس ها و سیم ها گیر می کنند. بعد مصرف غذا از خمیردندان فلوراید و قبل از خواب از ژل فلوراید استفاده کنید.
