به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز به نقل از همشهری آنلاین، مردی که در درگیری، بینایی یکی از چشمان فردی را گرفته و به قصاص کوری چشم محکوم شده و تا یک قدمی مجازات نیز قرار گرفته بود، از سوی شاکی بخشیده شد اما توانایی پرداخت دیه را نداشت تا اینکه با کمک خیرین بخشی از دیه پرداخت شده و او از زندان آزاد شد.
به گزارش همشهری آنلاین، نخستین برگ این پرونده در یکی از روزهای خرداد سال ۹۳ ورق خورد. در آن روز وقتی مأموران گشت پلیس در حال عبور از خیابانی در نجف آباد اصفهان بودند، متوجه درگیری میان چند مرد شدند. مأموران برای پیگیری ماجرا به سمت افراد حاضر در درگیری رفتند و با صحنه هولناکی مواجه شدند؛ مردی روی زمین نشسته و صورتش پر از خون بود. او چشم چپش را گرفته و از شدت درد به خودش می پیچید.
۳مرد دیگر نیز وحشت زده بالای سر مرد مجروح ایستاده بودند و یکی از آنها سعی داشت به او کمک کند. کمی آن طرف تر خودروی سمندی راهبندان ایجاد کرده و راننده آن کسی جز جوان زخمی نبود که برای درمان به بیمارستان انتقال یافت و ۳مرد که آنجا بودند از سوی پلیس بازداشت شدند.
در تحقیق از آنها مشخص شد که یک نفرشان سرکارگر و ۲نفر دیگر از کارگرهایش هستند. ظاهرا یکی از کارگرها با راننده سمندی درگیر شده و ۲نفر دیگر یعنی سرکارگر و کارگری دیگر برای هواخواهی وارد دعوا شده بودند. دعوای آنها اما پایان تلخی داشت و دسته تی که در دست سرکارگر بود، با چشم چپ راننده سمند برخورد کرده و موجب شد تا وی به شدت آسیب ببیند.
متوقف شدن حکم
راننده سمند اگرچه تحت عمل جراحی قرار گرفت اما به دلیل آسیب شدیدی که به چشم چپ او وارد شده بود، پزشکان به ناچار چشم را تخلیه کردند و در این شرایط بود که سرکارگر جوان که ۲۸ساله بود، به اتهام اینکه بینایی را از راننده جوان گرفته در برابر قصاص کوری چشم چپ قرار گرفت. مدتی بعد کیفرخواست در پرونده به اتهام کوری چشم صادر و شاکی نیز خواهان قصاص متهم شد.
در ادامه با حکم دادگاه متهم به قصاص کوری چشم چپ محکوم شد و پرونده برای انجام مقدمات اجرای حکم به اجرای احکام دادگاه جنایی نجف آباد اصفهان فرستاده شد. در این بین یکی از اعضای گروه صلح یار و مسئول کمیته سفیران صلح و دوستی انجمن حمایت از زندانیان که آذر شهسواری نام دارد، تلاش و رایزنی های خود را برای متوقف کردن حکم و جلب رضایت از شاکی آغاز کرد.
با وجود این، مرد محکوم را به پزشکی قانونی انتقال دادند تا حکم قصاص کوری چشم چپ او را اجرا کنند اما تلاش های این زن خیر نتیجه داد و در واپسین لحظات حکم متوقف و شاکی به شرط دریافت دیه به مرد جوان رضایت داد و از قصاص گذشت.
یک معجزه
مرد محکوم به قصاص، از دست ندادن بینایی چشم چپش را یک معجزه می داند. او بعد از گذشت ۸سال از حادثه از زندان آزاد شده و حالا در گفت وگو با همشهری از لحظات سخت و دلهره آور زندگی اش می گوید.
برگردیم به ۸سال قبل، چه اتفاقی افتاد که به زندان افتادی؟
شغل من آهنگری و کار نمای ساختمان هاست. روز حادثه در یک ساختمان در حال احداث در نجف آباد اصفهان کار می کردم که یکی از کارگرانم نزد من آمد و گفت می خواهد به سوپرمارکتی که در آن نزدیکی بود، برود و یک پاکت سیگار بخرد. هنوز دقایقی از رفتن او نگذشته بود که صدای کارگرم را شنیدم. به نظر می رسید با فردی در خیابان درگیر شده است . به همراه کارگر دیگرم به خیابان رفتیم تا ببینم ماجرا از چه قرار است.
کارگرم می خواسته از خیابان رد شود که راننده سمندی جلوی او پیچیده و همین باعث درگیری شان شده بود. من برای میانجیگری رفتم و آنها را جدا کردم و راننده را داخل ماشینش نشاندم. حتی یکی از کارگرها با خودش دسته تی آورده بود که من آن را از او گرفتم. اما دعوا تمامی نداشت. در یک لحظه عصبانی شدم و با دسته تی به ماشین سمند کوبیدم تا برود اما در یک لحظه دسته تی خم شده و به چشم چپ راننده سمند برخورد کرد.
او از ماشین پیاده شد. صورتش خون آلود شده بود و درحالی که چشمش را گرفته بود، روی زمین نشست. اصلا تصور نمی کردم دسته تی به چشمش آسیب وارد کرده است. بعد از دستگیری وقتی متوجه شدم که بینایی چشمش را از دست داده به شدت ناراحت و متاثر شدم و اگرچه او مرا بخشیده، اما من تا آخر عمرم با عذاب وجدان زندگی خواهم کرد.
ظاهرا تا یک قدمی اجرای حکم نیز قرار گرفته بودی؟
هر وقت یاد آن روز می افتم بی اختیار دست و پایم می لرزد. نمی دانید در آن لحظه ها چه بر من گذشت. خیلی دقایق وحشتناک و دلهره آوری بود. البته ۳مرتبه مرا برده بودند به پزشکی قانونی تا ببینند برای اجرای حکم آماده هستم یا نه، که ۲بار رد شد اما بار سوم تأیید شد؛ یعنی همه چیز آماده بود برای از دست دادن بینایی چشم چپم.
آن روز روی تخت خوابیدم تا حکم را اجرا کنند. اتاق ترسناکی بود، اطرافم پر بود از وسایل پزشکی، وسایلی که قرار بود با آن چشمم را تخلیه کنند. فکر می کردم هر لحظه ممکن است قلبم از تپش بایستد. حتی سوزن را برداشتند که عمل تخلیه چشم را انجام بدهند اما در آخرین لحظات فردی وارد اتاق شد و گفت حکم متوقف شده است. نمی دانستم گریه کنم یا بخندم.
چه زمانی خیران وارد پرونده ات شدند؟
سال ۹۹ بود. همان سال مرا بردند برای اجرای حکم که خوشبختانه شاکی به من مهلت داد و من الان بینایی ام را مدیون بخشش شاکی هستم. البته در مدتی که در زندان بودم با خانم شهسواری که زنی خیر و از اعضای صلح یار است، آشنا شدم. او خیلی به من کمک کرد، حتی قبل از اجرا به سراغ شاکی رفت که دقیقه نود توانست رضایت او را جلب کند که حکم را اجرا نکند. بعد از آن هم آنقدر پیگیر بود تا اینکه شاکی حاضر شد در ازای دریافت دیه از قصاص صرف نظر کند که خب این لطف بزرگی بود.
دیه را تهیه کردی؟
دیه ۶۰۰میلیون تومان بود که با کمک خانم شهسواری شاکی به ۴۰۰میلیون تومان رضایت داد. بخشی از این پول را با کمک خیرین پرداخت کرده ام اما ۱۳۰میلیون تومان از آن مانده است. امیدم به خداست و می دانم که به زودی این مبلغ تهیه می شود. وقتی شاکی رضایت داد، از زندان آزاد شدم و حالا هم منتظر هستم تا به زودی از لحاظ جنبه عمومی جرم محاکمه شوم.
فکر می کردی از قصاص رهایی یابی؟
اصلا فکرش را نمی کردم. کابوس کوری چشم لحظه ای رهایم نمی کرد. خانواده ام چندبار به خانه شاکی رفته بودند اما موفق به رضایت نشده بودند. در این مدت همسرم از من جدا شد و من بارها به خودکشی فکر کردم اما به خاطر وجود ۲پسرم، تصمیمم را عملی نکردم و الان خیلی خوشحالم که چنین حماقتی نکرده ام. بارها در زندان دستم را روی چشم چپم قرار دادم تا ببینم با یک چشم دنیا به چه صورت است و حتی تصورش هم تنم را به لرزه انداخت.
من می دانم که شاکی چه می کشد چون من باعث نابینایی او شده ام. چون از این کابوس ها رهایی یافته ام با خودم عهد بستم برای رضایت در پرونده زندانیان تلاش کنم. در همین مدت کوتاه موفق شدم رضایت ۷شاکی سارقانی را بگیرم که از بد روزگار دست به دزدی زده اند. الان هم در تلاش هستم تا رضایت ۲محکوم به قصاص را بگیرم.
به سختی دارم کار می کنم و هر زمانی که پول به دستم بیاید به نخستین نفری که کمک خواهم کرد، شاکی پرونده خودم است که به خاطر من چشمش را از دست داد و بعد به زندانیان دیگری که به خاطر پول در زندان به سرمی برند.