میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر بمیپارین

بمیپارین (Bemiparin) یک ضد انعقاد است که در دسته وسیعی از هپارین های با وزن مولکولی کم طبقه بندی می شود. در انسان ، به نظر می رسد که بمیپارین فعالیت ضد ترومبوتیکی دارد و در دوزهای درمانی، لخته سازی عمومی را خیلی طولانی نمی کند.

مکانیسم اثر بمیپارین

بمیپارین یک هپارین با وزن مولکولی پایین نسل دوم (LMWH) است. این دارو وزن مولکولی متوسط بسیار پایین (3600 دالتون)، نیمه عمر طولانی (5.3 ساعت) و نسبت بالای anti-Xa: anti-IIa که 8 به 1 است، را دارد. مکانیسم عمل بمی پارین مهار فاکتور Xa است که یک گام ضروری در آبشار لخته است. فاکتور Xa برای انتشار ترومبوس ضروری است. همراه با عوامل مختلفی که به پلاکت های فعال شده متصل می شوند، فاکتور-Xa با تبدیل پروترومبین به ترومبین، انعقاد را افزایش می دهد.
Factor-X فعال شده، به عنوان بخشی از کمپلکس پروترومبیناز در سطح بیرونی پلاکت های فعال شده، مقدار قابل توجهی پروترومبین را به ترومبین تبدیل می کند و به اصطلاح "thrombin burst" را باعث میشود، که اشاره به ازاد شدن پشت سر هم ترومبین دارد.

یک مکانیسم ثانویه اما کمتر قدرتمند عمل این دارو باند شدن به آنتی ترومبین III و فعال کردن فاکتور II (فاکتور IIa) است، که از انتشار بیشتر ترومبوز جلوگیری می کند.

با توجه به مشخصات فارماکولوژی عالی این دارو- نسل دوم LMWH با کمترین وزن مولکولی ، طولانی ترین نیمه عمر و بالاترین نسبت فعالیت anti-Factor Xa/anti-Factor IIa، با اطمینان می توان در دسته های خاصی از بیماران استفاده کرد (کودکان، سالمندان، بیماران مبتلا به نقص کلیوی و نارسایی احتقانی قلب). مطالعات متعددی ایمنی و اثربخشی آن را نشان داده است، در حالی که تجزیه و تحلیل هزینه ها، مزایای اقتصادی درمان با این دارو را در مقایسه با سایر هپارین ها نشان می دهد.

فارماکودینامیک

جذب
سدیم همی پارین به دنبال تزریق دوز زیر جلدی به سرعت جذب می شود و میزان فراهمی زیستی 96 درصد تخمین زده می شود.
متابولیسم
در یک مطالعه برروی داوطلبان سالم، بمی پارین 3500 IU فعالیت ضد Xa بیشتری نسبت به انوکساپارین 4000 IU انجام داد، که این توسط منطقه زیر منحنی اندازه گیری شده است. پیک فعالیت ضد Xa در 3 ساعت بعد از تجویز رسیده بود، و سطح قابل اندازه گیری ضد Xa تا 16 ساعت پس از تزریق زیر جلدی وجود داشت.
نیمه عمر حذف
بمی پارین، هنگامی که در دامنه دوز 2500 تا 12.500 واحد (دوز درمانی) تجویز شود، نیمه عمر تقریبی 5-6 ساعت دارد.
دفع
این دارو با مسیرهای کلیوی و کبدی دفع میشود. دفع در افرادی که نارسایی کلیوی یا کبدی دارند، طولانی تر می شود.

روش درست مصرف بمیپارین

قبل از شروع درمان با این دارو، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می کند تا اطلاعات دارویی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.

دوز و مقدار مصرف بمیپارین از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک برایتان تجویز کرده است، استفاده نمایید. این دارو زیر نظر پزشک به صورت زیر پوستی تزریق می شود.

• دوز و دوره درمان با این دارو برای هر شخص بستگی به روند درمان، وزن بیمار دارد. دوز معمول درمانی این دارو ۱۲۵۰۰-۲۵۰۰ واحد است.
• وضعیت بیمار و تعداد پلاکت های او در طول درمان و ۴-۳ روز بعد از دریافت دوز دارو، بررسی می شود تا پروسه درمان و تزریق بیمار تعیین گردد.

موارد مصرف بمیپارین

Bemiparin در موارد زیر کاربرد دارد: برای جلوگیری از لخته شدن خون در رگها پس از جراحی عمومی شکم در بیماران با خطر متوسط ترومبوآمبولی وریدی؛ در پیشگیری از بیماری ترومبوآمبولیک در بیماران غیرجراحی؛ جلوگیری از لخته شدن در مدار خارج از بدن در طی همودیالیز؛ برای جلوگیری از لخته شدن خون در رگها پس از یک عمل جراحی بزرگ ارتوپدی در بیماران با خطر بالای ترومبوآمبولی وریدی؛ پیشگیری ثانویه از ترومبوآمبولی وریدی؛ عود در بیماران مبتلا به ترومبوز ورید عمقی؛ پیشگیری گذرا و درمان ترومبوز ورید عمقی (DVT).

شرایط نگهداری از داروی بمیپارین

• دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
• دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.

میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر ادتات کلسیم دی سدیم