آزاتیوپرین متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان سرکوب کننده سیستم ایمنی شناخته می شوند. از این دارو برای جلوگیری از رد کردن عضو در افرادی که پیوند کلیه انجام داده اند، استفاده می شود. رد عضو زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی با ارگان جدید به عنوان یک مهاجم رفتار کرده و به آن حمله می کند. آزاتیوپرین معمولاً همراه با سایر داروها مصرف می شود تا کلیه جدید بتواند عملکرد طبیعی داشته باشد. آزاتیوپرین همچنین برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شود. در این شرایط، سیستم دفاعی بدن (سیستم ایمنی بدن) به مفاصل سالم حمله می کند.
موارد منع مصرف و تداخل دارویی آزاتیوپرین
- در صورت حساسيت به آزاتيوپرين
- بارداري
- سابقه درمان با عوامل آلکیله کننده(سیکلوفسفامیدو..)
- مبتلایان به نارسایی کبدی یا کلیوی .
تداخل دارویی آزاتیوپرین
- دارویی
- تشدید اثر و عوارض آزاتیوپرین توسط ACEI، آلوپورینول و متوترکسات .
- کاهش به میزان، بیست و پنج تا سی و سه درصد در دوز معمول آزاتیوپرین در صورت مصرف همزمان با آلوپورینول
- امکان کاهش تاثیر درمانی واکسن ها، داروهای ضد انعقاد، سیکلوسپورین و مــهارکننده های عصبی – عضلانی غـیر دپولاریزان .
- تشدید اثرات سرکوبگری دارو بر مغز استخوان به دنبال مصرف داروهای ضد سرطان و داروهای سرکوبگر فعالیت مغز استخوان .
- آزمایشگاهی
- موردی به جز تغییرات آزمایشگاهی مربوط به عوارض جانبی ( عوارض خونی یـا کـبدی ) گزارش نشده است .
سخن آخر
اگر از این دارو برای پیوند کلیه استفاده می کنید معمولا لازم است درست روز قبل یا همان روز پیوند مصرف شود. آزاتیوپرین یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.