در جراحی ها و معاینات چشمی از پروپاراکائین چشمی (Proparacaine ophthalmic) استفاده می شود، زیرا این دارو دارای خاصیت بی حس کنندگی است. از عوارض جانبی پروپاراکائین چشمی میتوان به بروز آلرژی، خارش و تورم موضعی اشاره نمود. همچنین در صورت مصرف طولانی مدت این دارو، ممکن است کدورت قرنیه و کاهش دید رخ دهد. سایش قرنیه، یک خراش در بافت شفافی است که بر روی چشم شما قرار گرفته است. اکثر این خراش ها، طی یک یا دو روز بهبود می یابند. گاهی اوقات، خراش ها عفونت می کنند و برای بهبودی، به مصرف آنتی بیوتیک نیاز دارند. پزشکان از تکنیک ” staining” برای پیدا کردن آسیب استفاده می کنند. ممکن است متخصص قبل از جستجو برای پیدا کردن محل آسیب، از قطره های بی حسی چشمی استفاده کند تا راحت تر این پروسه را انجام دهد.
از داروی مورد نظر اغلب تنها در مطب پزشک و یا در شرایط جراحی استفاده می شود.
معمولاً از پروپراکائین چشمی جهت معاینات چشمی، به صورت تک دوز استفاده خواهد شد.
برای جراحی های چشم، ممکن است این دارو را به صورت چندین دوز، قبل و حین جراحی دریافت کنید.
توسط یکی از ارائه دهندگان خدمات بهداشتی پروپراکائین چشمی را دریافت خواهید کرد.
پروپاراکائین یک استراسید پارا آمینوبنزوئیک و یک بی حس کننده موضعی است. به خاطر نفوذ کم آن در غشاهای سالم مخاطی کاربرد آن برای سطح موثر نیست و عمدتاً به صورت تزریقی مصرف می شود. اگرچه به طور کلی توسط لیدوکائین و دیگر بی حس کننده های موضعی جایگزین شده است. پروپاراکائین مانند کوکائین مزیت انقباض عروق خونی را دارد که بر خلاف سایر بیحس کننده های موضعی مانند لیدوکائین، موجب کاهش خونریزی می شود. پروپاراکائین با تثبیت برگشتپذیر غشاء سلولهای عصبی و در نتیجه کاهش نفوذپذیری آنها به یون سدیم هدایت امواج عصبی را متوقفمیکند لذا مهارکننده هدایت ایمپالسهای اعصاب حسی است. این فراورده از گروه آمیدی بوده، اثر آن کوتاه مدت است.
متابولیسم: با استراز پلاسما به پابا تجزیه می شود.
راه حذف: با عملکرد کلیوی عادی به سرعت از توبول ها دفع می شود.
نیمه عمر: 7.7 دقیقه
پروپراکائین، اعصاب چشمی منتهی به مغز شما را از نظر احساس درد، بیحس می کند. این قطره، یک بی حس کننده موضعی محسوب می شود و برای افرادی که به سایر داروهای بی حس کننده موضعی حساس هستند، مناسب است. در موارد نادر، پروپاراکائین می تواند یک واکنش آلرژیکی شدید ایجاد کند.
