بیهوش‌کننده‌‌ها داروهایی هستند که باعث بیهوشی شده، یا به‌صورت موقت و برگشت‌پذیر باعث از بین رفتن حس می‌شوند. در صورتی که داروهای ضددرد، درد را بدون از بین بردن هشیاری کاهش می‌دهند، از این نظر این دو نوع دارو با یکدیگر تفاوت دارند. داروهای بیهوش‌کننده به‌طور کلی به دو دسته تقسیم‌بندی می‌شوند. داروهای بیهوش‌کنندهٔ عمومی که به‌صورت برگشت‌پذیر باعث از بین رفتن هشیاری می‌شوند و داروی بی حسی موضعی که به‌صورت برگشت‌پذیر باعث از بین رفتن احساس در یک منطقه از بدن می‌شوند، بدون این‌که هشیاری فرد تحت تأثیر قرار بگیرد. گاهی ترکیب داروهای بیهوشی به‌دلیل افزایش قدرت یکدیگر در کنار هم استفاده میشود.
قبل از شروع درمان با این دارو، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می‌کند تا اطلاعات جامع دارویی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.
ویال رمی فنتانیل معمولاً در بیمارستان و طی انجام عمل‌های جراحی و بیهوشی توسط پرستار برایتان تزریق میشود، دوز و میزان تزریق این دارو را پزشک تشخیص می‌دهد. بسته به مدت زمان بیهوشی، وضعیت و وزن بیمار، دوز و مقدار تزریق این دارو متفاوت خواهد بود.
ویال Remifentanil به صورت وریدی (آهسته طی 2-1 دقیقه) تزریق میشود.
مکانیسم دقیق عملکرد رمی فنتانیل مشخص نیست. این دارو احتمالا با اثر روی گیرنده های اپیوئیدی مو در قسمت های مختلف CNS و سایر بافت ها عمل کرده و باعث ایجاد حس بی دردی ( آنالژزی)، سرکوب تنفسی و خواب آلودگی می شود. فعالیت داروی رمی فنتانیل توسط داروهای آنتاگونیزه کننده گیرنده های اپیوئیدی مانند نالوکسان متوقف می شود. رمی فنتانیل یک آگونیست اپیوئیدی با شروع اثر سریع و طول اثر بسیار کوتاه است که به سرعت به حداکثر اثر خود می رسد. به گیرنده های اپیوئیدی در سیستم اعصاب مرکزی و سایر بافت ها متصل شده و عملکرد خود را که شامل اثرات بی دردی، القای خواب آلودگی و تضعیف سیستم تنفسی می باشد اعمال می کند. اثرات دارویی و جانبی رمی فنتانیل وابسته به دوز است.
نیمه عمر رمی فنتانیل 10-3 دقیقه است.
شروع اثر دارو 1 دقیقه
طول مدت اثر آن 10-5 دقیقه بعد از قطع انفوزیون داخل وریدی
در صورت برادی آریتمی قلبی، نارسایی کبدی، چاقی (اضافه وزن بیش از 130% وزن مطلوب) و اختلالات تنفسی این دارو را باید با احتیاط کامل به کار برد. درحین مصرف دارو، میزان ورود اکسیژن به خون، فشار خون، وضعیت تنفسی و علائم حیاتی باید تحت کنترل مداوم پزشک متخصص بیهوشی باشد.
