داروی اسمولول به منظور درمان کنترل سریع و کوتاه مدت ضربان بطنی در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی یا فلوتر دهلیزی در شرایط قبل از عمل، پس از عمل یا سایر موارد اورژانسی مصرف می شود. از این دارو برای درمان تاکی کاردی پس از جراحی و همچنین درمان زیادی فشار خون که در حین جراحی رخ می ده نیز استفاده می شود. دارو در حدود ۵۵ درصد به پروتئین های پلاسما متصل می شود و به سرعت در سلول های قرمز خون هیدرولیز می شود. نیمه عمر آن ۹ دقیقه است و مدت زمان اثرگذاری دارو پس از قطع انفوزیون به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه می باشد. در نهایت دارو به شکل متابولیت از راه کلیه دفع می گردد.
مقدار و نحوه مصرف اسمولول
اسمولول یک آنتاگونیست بتا آدرنرژیک اختصاصی برای قلب با شروع اثر سریع و طول اثر کوتاه با اثرات کم روی گیرنده های برونش ها می باشد. داروی اسمولول فاقد اثرات معنادار سمپاتومیمتیک ذاتی یا فعالیت پایدارکنندگی غشا در دوزهای درمانی می باشد. اسمولول با مهار گیرنده های بتا آدرنرژیک در سیستم عصبی سمپاتیکباعث کاهش قدرت و تعداد انقباضات قلبی شده و از عملکرد دو ماده درون زاد اپی نفرین و نوراپی نفرین جلوگیری می کند .
فیبریلاسیون دهلیزی، فلوتر دهلیزی، تاکی کاردی فوق بطنی
- قدم اول دوز بارگیری می باشد که مقدار آن 500 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار طی یک دقیقه و به صورت وریدی است و در ادامه 50میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار در دقیقه طی 4 دقیقه تزریق می شود. در صورت کافی بودن دارو, با دوز 50 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار در دقیقه درمان ادامه یابد در غیر اینصورت باید قدم دوم شروع شود.
- قدم دوم دوز بارگیری مجدد 500 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار طی یک دقیقه است و در ادامه 100 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار دردقیقهتزریق می شود و در صورت کفایت, ادامه می یابد و در غیر اینصورت قدم سوم شروع می شود.
- در قدم سوم 500 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار طی یک دقیقه و به صورت وریدی دارو تزریق می شود و در ادامه 150 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار در دقیقه طی 4 دقیقه تزریق می شود. در صورت کافی بودن دارو, با دوز 50 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار در دقیقه درمان ادامه یابد در غیر اینصورت باید قدم چهارم شروع شود.
- قدم چهارم درمان افزایش دوز به 200 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه برای مدت 4 دقیقه است.
- دوز نگهدارنده 25 تا 200 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار در دقیقه می باشد . حداکثر دوز مجاز 200 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار در دقیقه می باشد. طول مدت درمان نیز تا 48 ساعت میتواند ادامه یابد.
اکیکاردی یا هایپرتانسیون قبل یا بعد عمل
- کنترل سریع : 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یکجا به صورت وریدی طی 30 ثانیه و در ادامه 150 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه در صورت نیاز تجویز شود. سرعت انفوزیون با توجه به ضربان قلب و فشارخون باید تنظیم شود و حداکثر 200 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه می تواند باشد.
- کنترل قدم به قدم : ابتدا دوز بارگیری 500 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه یکجا به صورت وریدی طی 1 دقیقه و در ادامه 50 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه طی 4 دقیقه تزریق شود.
- انفوزیون باید با سرعت 50 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه ادامه یابد و در صورت عدم کفایت درمان, هر 4 دقیقه 50 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه افزایش یابد تا به 300 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه برسد.
- ممکن است نیاز باشد یک دوز بارگیری 500 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در ابتدای هر افزایش دوز اعمال شود.
عوارض جانبی اسمولول
شایع ترین عارضه جانبی گزارش شده اسمولول افت فشار خون می باشد که با انفوزیون اسمولول مرتبط است و معمولاً طی 30 دقیقه بعد از کاهش دوز تجویزی یا قطع انفوزیون برطرف می شود. حساسیت موضعی در محل انفوزیون، التهاب و ترومبوفلبیت رخ داده اند و نکروز تخریب حاصل از نشت خارج عروقی است. این آثار موضعی با غلظت دارویی 20mg/ml رخ داده اند و به همین جهت توصیه می شود که غلظت ها نباید از 10mg/ml تجاوز کنند و انفوزیون نمی بایست در یک ورید کوچک انجام پذیرد.
تداخلات دارویی اسمولول
درصورت مصرف همزمان اسمولول با دارو های ضد دیابت یا انسولین، ممکن است علائم کاهش قند خون از قبیل افزیش ضربان قلب و فشار خون را بپوشاند.
- مهار کننده های منوآمین اکسیداز: افزایش فشار خون.
- داروهای مقلد سمپاتیک: با اثر محرک بتا-آدرنرژیک می تواند اثر هر دو دارو را مهار کند.
- آمینو فیلین یا تءوفیلین: مهار اثر هر دو دارو.
مصرف اسمولول در دوران حاملگی
C – مطالعات کافی درباره مصرف داروی این گروه در حیوانات نشان داده است که این دارو اثرات جانبی دارد ولی مطالعات کافی برای انسان در دسترس نیست. با اینحال منافع استفاده از دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد. یا اینکه هیچ گونه مطالعه ای در حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان وجود ندارد.