نگاهی به آداب و رسوم مردم کامبوج

فرهنگ مردم کامبوج بسیار جالب است. کامبوجی ها مردمانی خانواده محور، انعطاف پذیر، مهربان و عاشق مهمانی هستند. کشور کامبوج، آداب و رسوم و فرهنگی غنی دارد و معمولاً این مردم کامبوج و سنت های آن ها است که در قلب بازدیدکنندگان این کشور رخنه کرده و آن ها را به خود علاقه مند می کند. کامبوج گاهی با نام «پادشاهی شگفتی» شناخته می شود و شاید بهتر باشد قبل از سفر به این کشور، اطلاعات بیشتری راجع به فرهنگ مردم کامبوج در دست داشته باشید تا بتوانید نهایت استفاده را از سفر خود ببرید.

فرهنگ دینی و زبان مردم کامبوج

در سفر به کامبوج باید بدانید که این کشور حدود 14.8 میلیون جمعیت دارد و بیشتر مردم این کشور پیرو فرقه مهایانه که یک شاخه از بودا است می باشند و دین بودایی دارند! هر چند اقلیت های دینی مختلفی مانند مسلمانان، مسیحیان و… را نیز می توانید در این کشور مشاهده کنید. مسلمانان بیشتر از اقلیت های چام و مالای هستند و گرایش دینی آن ها سنی های شافعی است. بر اساس آخرین سرشماری های انجام شده تعداد مسلمانان در این شهر به حدود 300 هزار نفر می رسد. زبان رسمی کامبوج خِمِر است که به گونه خاصی نوشته و خوانده می شود و بیشتر مردم با این زبان سخن می گویند. هر چند ممکن است در اثر تغییرات و تحولات تاریخی زبان های رایج دیگر مانند انگلیسی یا فرانسوی را نیز در این کشور مشاهده کنید!

سلام واحوال پرسی

در کامبوج دست دادن و دست تکان دادن مرسوم نیست. روش رسمی احوالپرسی و ادای احترام، ” Sampeah” (سامپیه) نام دارد. برای این کار شما میبایست کف دو دستتان را مانند حالت دعا روبروی سینه تان قرار دهید. به نسبت فردی که روبروی شماست، هر چه دست ها بالاتر روند، سطح احترام نیز بیشتر می شود. معمولا در مقابل همتایان دست ها روبروی قفسه ی سینه قرار می گیرد. در مقابل افراد مسن تر دست ها روبروی دهان و در مقابل والدین، پدربزرگ، مادربزرگ و معلمان دست ها تا روبروی بینی بالا می آید. برای ادای احترام به راهبان و پادشاهان دست ها تا مقابل ابروها و در هنگام نیایش و دعا دست ها بالاتر از سر قرار می گیرد.

لبخند بر لب

کامبوجی ها همیشه لبخند بر لب دارند و این به معنای خوب بودن همیشگی آن ها نیست. لبخند و سر تکان دادن های مداوم برای تایید شما، گاهی خسته کننده به نظر می رسد. در کامبوج فقدان حالت چهره یک مسئله ی بزرگ است و باعث می شود منظور افراد را به خوبی درک نکنید. اگر لبخند طرف مقابلتان کمی عصبی به نظر رسید بهتر است که حرف و خواسته ی خود را دوباره مطرح کنید. بنابراین وقتی سفارش غذایی بدون فلفل اضافه می دهید و پیشخدمت با سردرگمی لبخند می زند، بهتر است دوباره از سفارش خود مطمئن شوید.

مذهبی بودن مردم

آیین بودا، دین رسمی کشور کامبوج است و حدود ۹۷% از جمعیت آن از شاخه ی ترواده (Theravada) پیروی می کنند که قدیمی ترین شاخه ی باقی مانده ی بوداگرایی به شمار می رود. همچنین بیشتر مردم از جمله جمعیت جوان این کشور، مراسم مذهبی دینشان را به جا می آورند. راهب ها مورد احترام مردم هستند و عکس های بودا را در خانه هایشان و بالای جایی آویزان می کنند که به خیرات و صدقه شان اختصاص دارد. پاگوداها در سراسر کشور دیده می شوند و مردم در تعطیلات مذهبی به معابد می روند.

مردم خرافاتی

مردم کامبوج به ارواح و قدرت های خارق العاده اعتقاد دارند و این موضوع می تواند توجیهی برای علاقه ی بیش از حد آن ها به فیلم های ترسناک باشد. پیشگوها پیش بینی می کنند که روز شانس زوج ها برای ازدواج کدام است و مردم می توانند با پرداخت هزینه ای اندک، پرنده های آوازخوان را از قفس آزاد کنند، تا این کار برایشان شانس بیاورد. البته این لیست به همین چند مورد محدود نمی شود و همچنان ادامه دارد.

پول ندادن به بچه ها

علیرغم رشد اقتصادی و تورم متوسط، فقر در سراسر کامبوج شایع است و مناطق توریستی شاهد دستفروشی و گدایی افراد زیادی است. بچه ها در طول روز و شب و در کافه و رستوران ها اقدام به فروش دست بند، کتاب و خرده ریز می کنند. اهمیتی ندارد که آن ها چقدر بامزه و دوست داشتنی هستند و یا چقدر قانع کننده به نظر می رسند. اگر در دام خرید از آن ها بیفتید تنها باعث ادامه ی این چرخه ی معیوب می شوید.

مردمی سنتی

فرهنگ مردم کامبوج با هر نسل تغییراتی داشته و این تغییر همچنان ادامه دارد، اما کامبوج همچنان کشوری بسیار سنتی به حساب می آید و هم جوان تر و هم نسل های قدیمی تر مطابق این سنت ها زندگی می کنند. در سفر به کامبوج یادتان باشد که مردم این کشور، بسیار محجوب هستند. بنابراین پوشیدن لباس های بیش از اندازه باز، دعوا راه انداختن، زیاده روی کردن در نشان دادن علاقه به همسرتان در مکان های عمومی صورت خوشی ندارد.

عاشق یادگیری

طبقه ی متوسط در کامبوج کم کم در حال افزایش است اما بسیاری از مردم همچنان زندگی سختی را می گذرانند و زیر خط فقر قرار می گیرند. آموزش در شهرستان ها در حد ضروریات و اصول پایه انجام می گیرد اما این موضوع مانع مردم کامبوج نمی شود که عادت دارند راهی خلاقانه برای یادگیری هر چیزی پیدا کنند. اگر از بیشتر جوانان این کشور بپرسید که زبان انگلیسی، زبان ژاپنی، نقاشی، نواختن آلات موسیقی و بسیاری هنرهای دیگر را از کجا یاد گرفته اند، جواب بیشتر آن ها تماشای ویدیوی آنلاین خواهد بود.

عاشق مهمانی

اگر از خانه بیرون رفتید و با چادرهای بزرگ سفید رنگ در خیابان روبه رو شدید، این موضوع به این معنی است که تا ۵ روز صدای موسیقی بلند و آواز خواندن از صبح زود تا نیمه های شب ادامه دارد. مردم کامبوج به بهانه ی عروسی، سالگرد، مراسم تدفین و مناسبت های مختلف دیگر دوست دارند تا مهمانی های پر ریخت و پاش برگزار کنند و هر کسی را که در طول عمرشان با او برخورد داشته اند را به این مهمانی دعوت می کنند.

آواز خواندن

چه در پایتخت و چه در مرکز شهرستان های کامبوج باشید، تا رسیدن به KTV فاصله ی چندانی ندارید. KTV تقریباً ورژن آسیایی کارائوکه است که می توانید به کمک صفحه ی نمایش و میکروفون، آهنگ مورد علاقه تان را بخوانید. مردم کامبوج چه در اتوبوس باشند، چه در حال خدمات رسانی در رستوران، چه در حال رانندگی کردن در موتور سه چرخ و چه در حال ساختمان سازی، آواز خواندن به نحوی با کارشان ادغام می شود.

مقدس شمردن بعضی اعضای بدن

مردم کامبوج فکر می کنند که سر آدمی مقدس است و دلیل فکرشان هم این است که سر در بالاترین قسمت بدن قرار گرفته است و به خاطر همین هم عقیده دارند که هیچ نباید به سر کسی دست بزند! از آن طرف فکر می کنند که پاهای انسان آلوده هستند و به همین دلیل هم عقیده دارند که اگر کسی کف پایش را به سمت کسی بگیرد، به آن فرد توهین بزرگی کرده است!

زود بیدار شدن از خواب

با توجه به گرما و رطوبت شدید اقلیم کامبوج، روز خیلی زود شروع می شود. محلی ها قبل از طلوع خورشید بیدار می شوند و ازدحام شهر در ساعت 8 صبح به اوج خود می رسد. صبح ها بهترین زمان برای رفتن به بازار، قدم زدن در خیابان و بازدید از معابد است و هنگام گرمای شدید ظهر معقول است که از محل اقامت خود خارج نشوید. در کامبوج شب ها نیز زود باید بخوابید، چرا که تمام رستوران های محلی حدود ساعت 9 شب تعطیل می شوند.

سخن آخر

اگر آب و هوای استوایی و مطلوب را می پسندید و به کشورهای جنوب آسیای شرقی علاقه ویژه ای دارید سفر به کامبوج می تواند یک گزینه مناسب هنگام تعطیلات باشد! این کشور تحت حکومت پادشاهی اداره می شود و 2:30 ساعت از نظر زمانی با ایران اختلاف دارد! مردم کامبوج دارای دین بودایی هستند و واحد پولی مخصوص به خودشان تحت عنوان ریـِل را دارند! قبل از این که سفرتان را شروع کنید بهتر است اطلاعات کلی درباره این کشور به دست بیاورید تا در طول سفر دچار مشکل نشوید!

نگاهی به آداب ورسوم مردم کشور شیلی