به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، ورود فرد جدیدی به یک خانواده آن هم با نام نامادری مسلما از طرف فرزندان غیرقابل قبول است. جانشینی برای جایگاه مادرشان و شخصی به عنوان همسر پدرشان، بچه ها معمولا با نامادری به عنوان دشمن خود در خانواده رفتار می کنند. با دشمن خود چه می کنند؟ از هر طریق و راهی سعی در آزار او دارند تا او را از حریم خانواده خود بیرون کنند، و معمولا بچه ها در این برحه ی زمانی و با ورود این زن رفتارشان به طور کامل و صد و هشتاد درجه تغییر می کند. دارای روحیه ی تهاجمی و پرخاش جو می شوند. همه ی افراد نسبت به نامادری یا ناپدری احساس بدی دارند و بخصوص اگر بچه ها کوچک باشند درک این موضوع برایشان ممکن نیست.
تصمیم گیری برای ازدواج با هر کسی کار سختی است، اما تصمیم به ازدواج با فردی که بچه هایی از رابطه قبلی خود دارد، شرایط را سخت تر می کند. تصویر نامادری در فرهنگ ما با هیولایی گره خورده است که هر روز بچه ها را آزار می دهد و پر از نفرت، کینه و حسادت است. چنین تصویری پاهای هر کسی را برای ورود به این زندگی لرزان می کند. پیش از تصمیم گیری برای قبول مسئولیت نامادری مسائل زیر را در نظر بگیرید:
تصمیم گیری برای قبول مسئولیت نامادری:
آیا آماده شکست هستید؟
اولین سوالی که در ذهن هر فردی در این شرایط ایجاد می شود این است که آیا می توانیم مانند مادر و فرزند واقعی باشیم؟ این واقعیت را فراموش نکنید که بسیاری از پدر و مادرها فرزندان خود را دوست ندارند و بسیاری هم هستند که فرزندان خود را به یک اندازه دوست ندارند. پس شما به عنوان یک نامادری به خود سخت نگیرید. آنچه باید سرلوحه زندگی خود قرار دهید این است که با فرزندان همسرتان از روی انصاف، عدالت و درک رفتار کنید.
توانایی برقراری ارتباط مثبت با فرزند خوانده معمولا به سن فرزندخوانده بستگی دارد. به شرط آنکه نامادری به کودکان علاقه داشته باشد، این ارتباط در کودکان زیر 5 سال بهتر و راحت تر شکل می گیرد. شما به عنوان نامادری از سنین پایین در کنار او هستید و شناخت بهتری نسبت به روحیات آنها پیدا می کنید. شکل گیری ارتباط مثبت بین مادر و فرزندخوانده در سنین بالاتر از 5 سال دشوارتر است. کودک مادر خود را به یاد می آورد و نامادری را فردی می داند که بین او و پدرش قرار گرفته است. از سوی دیگر، شما نیز باید تلاش بیشتری برای شناخت روحیات او بکنید و کنار آمدن با مسائلی که او به وجود می آورد سخت تر است. آیا آماده همه این دشواری ها هستید؟ آیا توانایی برقراری ارتباط با کودکان را دارید؟ آیا می توانید حسادت ها، غم ها و نگرانی های آنها را درک کنید؟
چه چیزی حسادت من را تحریک می کند؟
این یکی از مهم ترین سوالاتی که برای قبول مسئولیت نامادری باید از خود بپرسید. زندگی به عنوان نامادری کار سختی است. شما از روز اول مادر یک یا چند فرد می شوید که فرقی ندارد 3 ساله باشد یا 30 ساله. آنها چیزهایی زیادی را در زندگی از شما می گیرند و به بخش مهمی از زندگی شما تبدیل می شوند.
هر روز باید لباس های آنان را بشویید، به آنها غذا بدهید و هر کاری را که دیگر والدین انجام می دهند، انجام دهید، اما به ندرت به شما اعتبار یک مادر واقعی داده می شود.
پس در این شرایط باید محرک های حسادت خود را بشناسید. تنها ماندن؟ رقابت با زنی دیگر؟ جلب توجه همسرتان؟ اینها مواردی است که به عنوان نامادری با آن زیاد سر و کار خواهید داشت.
بسته به مدتی که کنار فرزندخوانده های خود صرف خواهید کرد، موقعیت های زیادی برای حسادت به وجود خواهد آمد. زمان هایی هست که احساس می کنید رابطه شما با یکدیگر بهتر از این نمی شود، بعد مادرش سر می رسد و شما در زندگی او رنگ می بازید.
دیدار همسرتان با مادر ژنتیکی بچه ها در موقعیت های خاص مانند جشن مدرسه، خواستگاری ها و دیگر موقعیت های ویژه نیز سخت است. از خود بپرسید چطور قرار است با این موقعیت ها کنار بیایید و آیا تحمل آنها را دارید؟
رابطه شما با همسرتان چقدر قوی است؟
نامادری شدن یک قول است. قولی برای دوست داشتن بیشتر از یک نفر. شما از کس یا کسانی باید مراقبت کنید که همسرتان آنها را بیشتر از تمام دنیا دوست دارد. بچه ها خلوت شما را به هم می زنند. زمانی که باید صرف شما دو نفر شود، باید به آنها اختصاص داده شود. بنابراین، خیلی ساده ممکن است دچار خشم و ناراحتی از همسر خود شوید.
شما باید با همسرتان در مورد نحوه انجام امور، مسئولیت ها و حد و مرز هر کس صحبت کنید. آیا شما نیز در تربیت کودکان نقش دارید؟ آیا هر دو در مورد موارد مربوط به فرزندان تصمیم گیری می کنید؟ وظایف مادر واقعی بچه ها چیست و در چه اموری می تواند دخالت کند؟
پیش از تصمیم گیری برای قبول مسئولیت نامادری باید حدود اختیارات، وظایف، سهم خود از زندگی و وظایف دیگران را بدانید. آیا همه چیز عادلانه است؟
آیا در کنار نامادری بودن، زندگی دیگری نیز دارم؟
شاید عجیب برسد، اما پیش از قبول مسئولیت نامادری باید این سوال را از خود بپرسید. شما قرار است از همان لحظه اول مادر شوید. آیا چیزی در زندگی شما وجود دارد که با این تصمیم قربانی شود؟ آیا شغل شما، تحصیلاتتان، عادت ها و تفریحاتتان تحت تاثیر قرار می گیرد؟ در واقع باید تلاش کنید در کنار نامادری بودن، زندگی واقعی خود را نیز حفظ کنید. اگر قرار است نامادری شدن تمام هویت شما را بگیرید، به زودی در زندگی روزمره غرق خواهید شد و این باعث ایجاد حس ناامیدی و خشم نسبت به فرزندخوانده هایتان خواهد شد.
آیا آماده نظرات منفی و سوالات دخالت گرانه هستم؟
همانند هر چیز دیگری در زندگی، قبول مسئولیت نامادری با پیچیدگی، دشواری و نظرات دیگران همراه است.
باید آماده نظرات، سوالات و حرف هایی باشید که افراد در حضور شما عنوان می کنند. برخی از این حرف ها منفی و برخی دیگر بسته به تجربه و شخصیت فرد مثبت است.
انسان موجود کنجکاوی است. افراد از شما در مورد حس نامادری بودن می پرسند، از حضور مادر واقعی در زندگیتان، از مخارج بچه، و هر چیز دیگری که فکرش را بکنید.
بسیاری از افراد شما را در حالی تصور می کنند که با مادر بچه ها هر روز کشمکش دارید. این در حالی است که در بسیاری از موارد نامادری و مادر واقعی به خوبی با هم کنار می آیند. البته هیچ تضمینی نیست که شما هم رابطه خوبی با مادر واقعی بچه ها داشته باشید، اما غیرممکن نیست. به کمی مهارت برقراری ارتباط، صبوری و همدلی از هر دو طرف نیاز دارد.
احتمالا کافی است بدن کودک یک زخم سطحی بردارد تا همه نگاه ها به سمت شما جلب شود. یک حرکت اشتباه از سوی کودک، به تربیت غلط شما ارتباط داده می شود.
آیا می توانید تمام این نظرات و دیدگاه های منفی را تحمل کنید؟ پیش از ازدواج با یک مرد بچه دار باید تمام موارد فوق و بسیاری دیگر را در نظر بگیرید تا با آگاهی بیشتری تصمیم بگیرید. چنانچه در این مورد دچار تردید هستید، مشاوران ما آماده کمک به شما هستند.
