سیاست و هنر در آمریکا دست در دست هم اهداف لیبرال دموکراسی سرمایه دارانه و شرکتی را دنبال می کنند و هر نوع رویدادی با هر پوشش و روکشی در عرصه های مختلف اجتماعی، فرهنگی، تمدنی و هنری در این آمریکا خالی از دلالت های سیاسی و اقتصادی نیست. اهدای جایزه گرَمی به شروین حاجی پور که ترانه "برای..." او به سرود ملی اپوزیسیون در خیابان های ایران تبدیل شده است، نشان می دهد که استفاده از هنر در پرونده ایران برای سیاستمداران ایالات متحده آمریکا در اولویت قرار دارد. ساعدنیوز در گفتگوئی اختصاصی با امیرعلی ابوالفتح کارشناس مسائل آمریکا به این مسأله پرداخته است:
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعدنیوز، امیرعلی ابوالفتح کارشناس مسائل آمریکا در گفتگو با خبرنگار ساعدنیوز و در پاسخ به سؤال ما درباره ارتباط صنعت سرگرمی در آمریکا با سیاست گفت: اصولاً هنر با سیاست عجین و درهم آمیخته است. این موضوع هم اختصاص به یک کشور خاص مثل آمریکا ندارد و در تمامی کشورها، خصوصاً کشورهایی که در حوزه هنر حرفی برای گفتن دارند، مواضع سیاسی از طریق تولید محتواهای هنری با سوگیری های مطلوب حاکمیت سیاسی انتشار می یابد. بسیاری از پیام های سیاسی و اجتماعی در قالب آثار هنری ارائه داده می شوند.
ابوالفتح با اشاره به بزرگ بودن صنعت سرگرمی در آمریکا و گردش مالی نجومی آن افزود: تولیدات صنعت سرگرمی ایالات متحده نه تنها در داخل آمریکا بلکه در خارج از این کشور و در سراسر جهان مخاطب دارد و طبیعی است که سیاستمداران این کشور بخواهند اهداف خودشان را در قالب آثار هنری خواه به صورت تصویری یا صوتی دنبال کنند. گاه حتی برگزاری جشنواره هایی خاص بهانه ای می شود برای اجرای طرح ها و نقشه های سیاسی خُرد و کلان در داخل و خارج از این کشور!
این کارشناس روابط بین الملل در ادامه گفت: البته این را هم باید در نظر بگیریم که یک اثر هنری ممکن است ذاتاً هدفی سیاسی را دنبال نکند، ولی یک سیاستمدار آن اثر هنری را در جهت اهداف خودش مورد بهره برداری قرار دهد. اما سیاستمداران آمریکایی با توجه به تأثیرگذاری صنعت سرگرمی در این کشور همواره بر روی شخصیت ها، هنرپیشه ها، تهیه کننده ها و حتی موضوعات و اتفاقاتی که در این صنعت وجود دارد، سرمایه گذاری می کنند و طبیعتاً هدف هم چیزی جز رساندن پیام مد نظر خودشان به مخاطب حداکثری نبوده است. جوایزی مثل اسکار گاهی اوقات رنگ و بوی سیاست به خود می گیرد و سیاستمداران آمریکایی در داخل و خارج از این کشور در تلاش هستند تا از چنین جوایز و جشنواره هایی در راستای اهداف خودشان بهره برداری لازم را داشته باشند.
امیرعلی ابوالفتح با اشاره به این که مصداق های بسیاری در صنعت سرگرمی آمریکا میتوان برای استفاده ابزاری از هنر در راستای اهداف سیاسی برشمرد، افزود: هدف دسترسی به افکار عمومی و مدیریت و اقناع آن است. سمت و سو دادن به افکار عمومی با هنر به مراتب راحت تر و تأثیرگذارتر است و سیاستمداران آمریکایی به این موضوع کاملاً واقف هستند و با تولید آثار هنری در قالب فیلم، سریال و موسیقی این مسیر را به صورتی جدی دنبال میکنند.
این کارشناس مسائل آمریکا در پاسخ به سؤال خبرنگار ساعدنیوز درباره علت حضور جیل بایدن در مراسم جوایز گرَمی و اهدای جایزه ویژه این جشنواره به شروین حاجی پور به خاطر ترانه "برای ..." گفت: من کارشناس هنری نیستم و نمی توانم به لحاظ هنری درباره محتوا، تکنیک یا المان ها و ویژگی های یک اثر هنری نظر بدهم. ولی وقتی برای اهدای جایزه اسکار فیلم "آرگو" میشل اوباما و برای اهدای جایزه گرَمی ترانه "برای..." شروین حاجی پور، جیل بایدن به عنوان بانوی اول کاخ سفید حاضر می شوند، این بی دلیل نمی تواند باشد. هرچند First Lady یک مقام دولتی نیست، ولی به لحاظ سیاسی و اهمیت جایگاه اجتماعی نقش بسیار مؤثری دارد.
ابوالفتح افزود: دولت های ایالات متحده همواره از ظرفیت بالای تأثیرگذاری بانوی اول کاخ سفید برای پیگیری برخی طرح ها بهره برده اند. به طور مثال، در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون، این هیلاری کلینتون بود که مسئول پیگیری طرح دولت کلینتون درباره بیمه درمانی بود. یا در زمان جرج بوش پسر، لورا بوش مسئول اجرای طرح دولت برای کنترل رشد چاقی در جامعه آمریکا بود. یا در دوره اوباما، میشل اوباما نقش بسزایی در ارتقای فرهنگ کتابخوانی در ایالات متحده ایفا کرد.
این کارشناس مسائل آمریکا با اشاره به این که حضور همسر رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در مراسم معرفی بهترین فیلم اسکار یا اهدای جایزه ویژه گرَمی به یک ایرانی دارای پیام سیاسی خاصی است، افزود: در مورد فیلم آرگو برای اولین بار در تاریخ جایزه اسکار، همسر رئیس جمهور آمریکا آن هم از کاخ سفید جایزه این فیلم ضدایرانی را اهدا کرد. این اتفاق حتی درباره شاهکارهای بزرگ هالیوود از جمله بن هور که بیش از ده جایزه اسکار در بخش های مختلف را به خود اختصاص داد، رخ نداد. بعد از سال 2012 و اهدای جایزه اسکار به فیلم آرگو توسط میشل اوباما، هیچ جایزه دیگری توسط بانوی اول کاخ سفید به هیچ فیلم یا اثر هنری اهدا نشد تا سال 2023 که جایزه گرَمی توسط جیل بایدن بانوی اول کاخ سفید و همسر جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا به آهنگ "برای..." شروین حاجی پور اهدا شد.
ابوالفتح در ادامه افزود: حتی خواننده بزرگی مثل "مایکل جکسون" نیز جایزه خودش را از دست بانوی اول کاخ سفید دریافت نکرده است، در حالی که جیل بایدن با حضور در گرَمی و با تکرار سه عبارت "ترانه برای..."، "مهسا امینی" و "زن، زندگی، آزادی" جایزه ویژه این جشنواره را به شروین حاجی پور اهدا کرد. طبیعتاً طراحی ویژه ای پشت این اتفاق بوده و روی این موضوع فکر شده است که اگر بانوی اول کاخ سفید این جایزه را اهدا کند، به یقین بینندگان بیشتری متوجه دلیل اهدای این جایزه و مسائل مرتبط با آن از جمله ناآرامی ها در ایران می شوند. این اتفاق در خبرها پوشش داده می شود و در داخل و بیرون آمریکا تأثیرگذار است.
این کارشناس مسائل آمریکا در پایان گفت: این اقدام کاخ سفید درباره هیچ کشور دیگری رخ نداده است. این که بانوی اول آمریکا جایزه ای را به خواننده ای مکزیکی، آرژانتینی یا هر خواننده ای با ملیتی غیرایرانی اهدا نکرده است. حتی در مورد فیلم هم اینگونه است. آرگو که فیلمی با محتوای ضدایرانی است، جایزه را از دست میشل اوباما دریافت کرد. بنابراین، یقیناً این اقدام حساب شده و با فکر انجام شده است و اهداف سیاسی خاص خودش را دنبال میکند.