شش غذایی که ممکن است با گرم‌ترشدن زمین رواج پیدا کنند

به گزارش سایت خبری ساعدنیوز به نقل از بیتوته، امروزه، فقط ۱۳ محصول کشاورزی ۸۰ درصد از انرژی دریافتی مردم در سراسر جهان را تأمین می کنند و حدود نیمی از کالری دریافتی ما از گندم و ذرت و برنج تأمین می شود. با این حال، برخی از این محصولات ممکن است در دمای بیشتر و بارندگی های ناپایدار و رویداد های آب و هوایی شدید ناشی از تغییرات اقلیمی به خوبی رشد نکنند. درحال حاضر نیز، خشک سالی و امواج گرما و سیل های ناگهانی به محصولات کشاورزی را در سراسر جهان آسیب می زنند.

فستو ماساو، مدیر اجرایی گروه Future Food Beacon می گوید: «باید سبد غذایی خود را متنوع کنیم.» این گروه در پردیس ناتینگهام مالزی اثر تغییرات اقلیمی بر امنیت غذایی را مطالعه می کنند. ساموئل پیرونون، بوم شناس باغ های گیاه شناسی سلطنتی در لندن، می گوید چاره ی کار سرمایه گذاری روی هر راه حل ممکن است.

برای تغذیه ی جمعیت در حال افزایش در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است، دانشمندان علوم غذا در حال بررسی راه های ممکن هستند؛ درحالی که هم زمان به این موضوع فکر می کنند که چگونه می توان با محیط زیست سازگار بود.

ترجیحات مصرف کننده نیز بخشی از معادله است. هالی فرولیچ، دانشمند آبزی پروری و شیلات در دانشگاه کالیفرنیا در سانتاباربارا می گوید: «باید ترکیب درستی از این موارد وجود داشته باشد: ظاهر و طعم خوب و قیمت مناسب.»

در ادامه به شش ماده ی غذایی اشاره می کنیم که می توانند تمام شرایط مذکور را داشته باشند و احتمالاً در آینده در منو های غذایی و قفسه فروشگاه ها فراوان تر خواهند شد.

ارزن

منبع: کربوهیدرات و پروتئین و مواد معدنی (پتاسیم و فسفر و منیزیم)

مصارف: غله ی کامل، آرد بدون گلوتن، پاستا، چیپس و آب جو

سازمان ملل متحد سال ۲۰۲۳ را سال بین المللی ارزن اعلام کرده است (چندین واریته از ارزن وجود دارد). کینوآ در سال ۲۰۱۳ همین عنوان را کسب کرد و فروش آن به شدت افزایش پیدا کرد. ارزن اولین بار حدود ده هزار سال پیش در آسیا کشت شد و یکی از غلات اصلی در بخش هایی از آسیا و آفریقا است.

ارزن در مقایسه با گندم و ذرت و برنج دربرابر اقلیم مقاوم تر است. این محصول به آب کمی نیاز دارد و در محیط های گرم و خشک تر رشد می کند. ارزن یکی از غلات باستانی ازقبیل تِف و تاج خروس و سورگوم است که همگی پایدار و مقاوم هستند.

بادام زمینی بامبارا

منبع: پروتئین و فیبر و مواد معدنی (پتاسیم و منیزیم و آهن)

مصارف: بوداده یا آب پز و آرد بدون گلوتن و شیر غیرلبنی

تاکنون نام شیر بادام و شیر سویا را شنیده اید. جایگزین بعدی می تواند از بادام زمینی بامبارا تهیه شود که از حبوبات مقاوم دربرابر خشکی و بومی آفریقای سیاه است. بادام زمینی بامبارا مانند حبوبات دیگر سرشار از پروتئین است. باکتری های روی این گیاه نیتروژن موجود در اتمسفر را به آمونیاک تبدیل می کنند؛ بنابراین، این گیاه می تواند در خاک های فقیر ازنظر مواد مغذی و بدون کود های شیمیایی به خوبی رشد کند.

فستو ماساو می گوید درک بهتر این گیاه می تواند راه را برای برنامه های اصلاحی هموارتر کند تا بادام زمینی بامبارا بتواند به اندازه ی سویا رایج شود. سویا از حبوباتی است که عملکرد فراوانی دارد؛ اما مقاومتش کمتر از خشکی است.

صدف سیاه

منبع: پروتئین، امگا ۳، ویتامین B۱۲ و مواد معدنی (آهن، آهن، منگنز و روی)

مصارف بخارپز و همراه با پاستا و خورش و سوپ

لینگوئینی (اسپاگتی تخت) صدف خوش مزه ممکن است روزی به یکی از غذا های معمولی ما تبدیل شود. طبق گزارشی که سال ۲۰۲۰ در مجله ی نیچر منتشر شد، تا سال ۲۰۵۰، صدف های سیاه و دوکفه ای های دیگر ازجمله صدف چروک و صدف دوکفه ای و صدف اسکالوپ می توانند حدود ۴۰ درصد از موادغذایی دریایی را تشکیل دهند. مزارع پرورش دوکفه ای ها بدون نیاز به آبیاری یا کود، گزینه ای عالی برای افزایش مقیاس تولید هستند و موجب کاهش قیمت برای مصرف کنندگان خواهد شد.

همه دوکفه ای ها ارزش زیادی دارند؛ اما هالی فرولیچ از دانشگاه کالیفرنیا صدف های سیاه را بسیار مقاوم و سرشار از موادمغذی توصیف می کند که به اندازه ی کافی مدنظر قرار نگرفته اند. از مشکلاتی که درزمینه ی پرورش این موجودات وجود دارد، این است که این موجوات پوسته ساز تهدید می شوند؛ زیرا افزایش سطح کربن باعث اسیدی ترشدن اقیانوس ها می شود؛ البته کتانجک ممکن است بتواند کمک کند.

کتانجک

منبع: ویتامین ها و موادمعدنی (ید و کلسیم و آهن) و آنتی اکسیدان ها

مصارف: سالاد، اسموتی، سالسا، ترشی، نودل (رشته فرنگی) و چیپس، خمیردندان، شامپو و سوخت های زیستی

کتانجک چند ترفند جالب سازگار با اقلیم دارد. برای مثال، این گیاه با جذب کربن دی اکسید در طول فتوسنتز می تواند اسیدیته محیط آبی اطراف خود را کاهش دهد. کشاورزان در ایالت مِین و آلاسکا کتانجک و دوکفه ای ها را باهم پرورش می دهند تا این موجودات پوسته دار از آبی بهره ببرند که کمتر اسیدی است.

همچنین، کتانجک مانند درختان زیر آب کربن را در بافت های خود ذخیره می کند. این یعنی پرورش و مصرف کتانجک می تواند برای محیط زیست بهتر باشد. درحالی که کتانجک و سایر جلبک دریایی دیگر هزاران سال است به طور گسترده در آسیا مصرف می شوند، هنوز در کشور های غربی طعمی اکتسابی محسوب می شوند؛ طعمی که برای فرد ناآشنا ممکن است در ابتدا ناخوشایند باشد.

موز اتیوپی

منبع: کربوهیدرات، کلسیم، پتاسیم و روی

مصارف: هلیم فرنگی یا نان و ساخت طناب و ورقه و مصالح ساختمانی

این گیاه مقاوم به خشکی که در اتیوپی کشت می شود، به «موز کاذب» نیز مشهور است؛ زیرا شبیه درخت موز است؛ اگرچه میوه های آن خوراکی نیستند. همچنین، به آن «درخت ضدگرسنگی» می گویند؛ زیرا ساقه های نشاسته ای آن را می توان هر زمانی از سال برداشت کرد و در دوران خشک آن را به ذخیره ی غذایی مطمئنی تبدیل کرد.

گزارشی در سال ۲۰۲۱ که در مجله ی Environmental Research Letters منتشر شد، نشان می دهد که محدوده ی موز اتیوپی را می توان به بخش های دیگر آفریقا و احتمال فراتر از آن گسترش داد. جیمز بورل، نویسنده ی مطالعه از باغ های گیاه شناسی سلطنتی در لندن، می گوید روش فراوری موردنیاز برای اینکه موز اتیوپی خوردنی شود، پیچیده است. بنابراین، هرگونه گسترشی باید با هدیت جوامعی انجام شود که این دانش بومی را دراختیار دارند.

کاساو

منبع: کربوهیدرات و پتاسیم و ویتامین C

مصارف: ریشه کامل پخته شده و آرد بدون گلوتن

کاساو نوعی سبزی با ریشه ی نشاسته ای از آمریکای جنوبی است که ویژگی های مطلوب مقاومت اقلیمی و پایداری و خصوصیات تغذیه ای مناسبی دارد.

کاساو که اکنون در بیش از صد کشور پرورش داده می شود، می تواند دمای حداکثر ۴۰ درجه ی سانتی گراد را تحمل کند و دربرابر خشکی و شوری مقاوم است. مزیت دیگرش آن است که افزایش سطح کربن دی اکسید اتمسفر مقاومت این گیاه را دربرابر استرس افزایش می دهد و می تواند به عملکرد بهترش منجر شود. درحالی که کاساو خام می تواند حاوی سطوح سمی سیانید باشد، این ماده ی شیمیایی را می توان با کندن پوست و خیساندن و پختن ریشه از بین برد.

برگزاری جشن عروسی در زیر دریا