به گزارش سرویس علم پایگاه خبری ساعدنیوز، کمالگرایی، گرایشی روانشناختی است که فرد را به سوی تلاش بیوقفه برای رسیدن به بالاترین سطح عملکرد سوق میدهد. در نگاه اول، این ویژگی میتواند نشانهای از انگیزه، نظم و تعهد باشد؛ اما در عمق خود، کمالگرایی اغلب با اضطراب، ترس از شکست و نارضایتی دائمی همراه است.
🔹 کمالگرایی سالم در برابر ناسالم
کمالگرایی سالم فرد را به رشد و پیشرفت تشویق میکند، در حالی که نوع ناسالم آن، فرد را در دام انتظارات غیرواقعی و خودانتقادی شدید گرفتار میسازد. در نوع ناسالم، اشتباهات نه بهعنوان فرصت یادگیری، بلکه بهعنوان شکستهای غیرقابلقبول تلقی میشوند.
🔹 پیامدهای روانی و اجتماعی
افراد کمالگرا ممکن است از ترس اشتباه کردن، از شروع پروژهها یا تصمیمگیریهای مهم خودداری کنند. این ترس میتواند به تعویقانداختن کارها، فرسودگی روانی، و حتی افسردگی منجر شود. در روابط اجتماعی نیز، کمالگرایی میتواند باعث ایجاد فاصله، انتقاد بیش از حد از دیگران، و ناتوانی در پذیرش تفاوتها شود.
🔹 راهکارهایی برای مدیریت کمالگرایی
پذیرش اینکه اشتباه بخشی طبیعی از مسیر رشد است
تعیین اهداف واقعبینانه و قابلدستیابی
تمرین مهربانی با خود و کاهش انتقاد درونی
تمرکز بر پیشرفت بهجای بینقص بودن
کمالگرایی اگر بهدرستی هدایت شود، میتواند منبعی برای انگیزه و تعالی باشد. اما اگر افسار آن از دست برود، ممکن است به مانعی جدی در مسیر رضایت و آرامش تبدیل شود. شاید بهتر باشد بهجای «کامل بودن»، «کافی بودن» را تمرین کنیم.
برای مشاهده سایر مطالب مرتبط با علم اینجا کلیک کنید
