آیا ممکن است طلاق، بین نسل ها منتقل شود فقط به این دلیل که بچه ها با والدین از هم جدا شده شان زندگی می کنند، یا اینکه پدر و مادر «ژن طلاق» را انتقال می دهند؟ مطالعات پیشین همیشه نشان داده اند که بچه های طلاق، بیشتر در معرض طلاق در زندگی آینده ی خود در بزرگسالی هستند. اما چرا اینگونه است؟ آیا طلاق بواسطه ی عوامل اجتماعی و روانشناسی، مثلا تمایل بچه ها به تقلید از والدین، منتقل می شود یا اینکه ممکن است دخالتی ژنتیکی این میان نقش داشته باشد؟
تصمیم به طلاق می تواند ژنتیکی باشد
تحقیقی جدید که به زودی در نشریه ی Psychological Science منتشر خواهد شد، این موضوع را آشکارتر می کند.
این تحقیق توسط دانشمندان دانشگاه کومون ولث ویرجینیا (VCU) در ریچموند و با همکاری تیمی در داشنگاه لوند سوئد انجام شد.
چرا طلاق در خانواده جاری می شود؟
پروفسور سالواتوره می گوید: ما بررسی کردیم که آیا فرزندانی که والدین بیولوژیکی شان طلاق گرفته بودند، بیشتر در معرض جدایی و طلاق در زندگی آینده ی خود بودند یا نه. ضمنا این را هم بررسی کردیم که آیا بچه هایی که پدر و مادر خوانده شان طلاق گرفته بودند هم بیشتر در معرض جدایی در زندگی آینده ی خود بودند یا خیر.
اگر بچه ها همانند والدین بیولوژیکی خود عمل کنند، ما می فهمیم که این عامل ژنتیکی است که منجر به این تشابه شده است چون والدین بیولوژیکی، تنها ژن ها را به فرزندان خود منتقل می کنند. و برعکس؛ اگر بچه ها همانند والدین خوانده ی خود رفتار کنند، ما می فهمیم که دلیل این تشابه، بزرگ شدن در شرایط طلاق است، زیرا پدر و مادر خوانده، فقط محیط و شرایط زندگی را ( و نه ژن ها) برای فرزند خوانده های خود فراهم می کنند.
دانشمندان، تجزیه و تحلیل گسترده ای روی 82698 فرزند انجام دادند که بیانگر تاثیرات محیطی چشمگیری بود. اما وقتی این محققان سعی کردند با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده از فرزندان بیولوژیکی و فرزند خوانده ها، به نتیجه ای برسند، معلوم شد فرزند خوانده ها از نظر طلاق، مشابه والدین بیولوژیکی خود عمل می کردند، نه شبیه پدر و مادر خوانده ی خود. بنابراین پژوهشگران نتیجه گرفتند شواهد مستدلی وجود دارد که نشان می دهد فاکتورهای ژنتیکی، بر واگیر داشتن طلاق میان نسلی دخیل است، اما شواهدی که برای تاثیرات محیطی طلاق وجود دارد، ضعیف هستند.