در سال 1791، شیمیدان فرانسوی به نام “نیکلاس لبلانک” توانست برای اولین بار، کربنات سدیم را تولید کند که به آن خاکستر سودا نیز می گویند. در سال 1846، دو نانوای آمریکایی، “جان دوایت” و “آستین چرچ”، اولین کارخانه تولید جوش شیرین از کربنات سدیم و دی اکسید کربن را در آمریکا تأسیس کردند. بی کربنات سدیم توسط فردی به نام Rudyard Kipling در دهه 1800 معرفی شد؛ یک ترکیب که میتوانست در ماهیگیری تجاری استفاده شود تا از خراب شدن ماهی تازه صید شده جلوگیری کند. این کاربرد، گستردهترین موارد استفاده از سدیم بی کربنات در آن زمان بود. سدیم بی کربنات یک ترکیب آمفوتریک است. محلولهای آبی به دلیل تشکیل اسید کربنیک و یون هیدروکسید، نسبتاً قلیایی هستند. بی کربنات سدیم میتواند به عنوان عامل شستشو دهنده برای از بین بردن هرگونه ناخالصیهای اسیدی از “مایعات خام” و تولید نمونه خالصتر استفاده شود.
مسمومیت
اسیدوز متابولیک
کتواسیدوز دیابتی
هایپرکالمی
دیس پپسی( سوئ هاضمه)
آسیستول
سنگ اسید اوریکی
CHFتشدید شده
خونریزی مغزی
ادم، هایپرناترمی
هایپوکلسمی
هایپوکالمی
آلکالوز متابولیک
علائم شبه کزاز
از آنجا که اسید متابولیک با تخلیه سدیم همراه است، بهتر است ابتدا با انفوزیون وریدی کلرور سدیم ایزوتونیک، کاهش سدیم خون را جبران نمود، مشروط بر این که کلیه ها تحت تأثیر قرار نگرفته و اسیدوز نیز آنقدر شدید نباشد که سبب بروز عیب کار کلیه شود. در چنین شرایطی، استفاده از محلول ایزوتونیک کلرور سدیم به تنهایی میتواند مؤثر باشد و سبب برقراری مجدد توانایی کلیه برای ایجاد بیکربنات شود.
