تومور استرومال دستگاه گوارش (GIST) توموری است که در دستگاه گوارش و عمدتاً معده و روده ی کوچک رخ می دهد. تومورها از سلول های خاصی در دستگاه گوارش به نام سلول های بینابینی کژال (ICCS) یا پیش سازهای این سلول ها رشد می کنند. GISTs معمولاً در بالغین 70- 40 ساله یافت می شود. به ندرت کودکان و جوانان دارای این تومورها هستند. تومورها می توانند سرطانی (بدخیم) یا غیرسرطانی (خوش خیم) باشند. بیشتر موارد GIST وراثتی نمی باشند. GIST پراکنده به دلیل جهش های سوماتیک (که تغییرات ژنتیکی بوده که فقط در سلول های توموری و در طول زندگی فرد بوجود می آیند) رخ می دهد. بیش از نیمی از تومورهای بافت استرومای دستگاه گوارشا در معده شروع می شوند. بسیاری از سایرین در روده کوچک آغاز می گردند، اما تومورهای بافت استرومای دستگاه گوارش می توانند در هر نقطه در امتداد مجرای دستگاه گوارش شروع شوند. تعداد کمی از تومورهای بافت استرومای دستگاه گوارش خارج از مجرای دستگاه گوارش در مناطق مجاور مانند چادرینه (یک لایه پیش بند مانند از بافت چربی که بر اندام های داخل شکم آویزان است) و یا صفاق (لایه ای از بافت که اندام ها و دیواره های شکم را می پوشاند) شروع می شوند. این تومورها ممکن است تا زمانی که در یک محل خاص نبوده و تا یک اندازه خاص رشد نکرده باشند، هیچ علامتی از خود نشان ندهند.
سرطان کولورکتال
تومورهای استرومال دستگاه گوارش
سرطان کبد
عوارض شایع (%10<):
قلبی عروقی: افزایش فشارخون
سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، درد، اختلال صدا، سردرد
پوستی: سندرم دست و پا (PPE)، راش پوستی، ریزش مو
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش فسفات خون، کاهش کلسیم خون، کاهش وزن، کاهش پتاسیم خون، کاهش سدیم خون، افزایش آمیلاز، کم کاری تیروئید
گوارشی: درد گوارشی، اسهال، کاهش اشتها، افزایش لیپاز سرم، التهاب دهان، تهوع، استفراغ
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی، لنفوسیتوپنی، ترومبوسیتوپنی، افزایش INR، خونریزی، نوتروپنی
کبدی: افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز، افزایش بیلی روبین خون، افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز
عفونی: عفونت
عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی، اسپاسم عضلانی
کلیوی: پروتئین در ادرار
متفرقه: تب
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
پوستی: درماتیت اکسفولیاتیو
گوارشی: کاندیدیاز مخاطی جلدی، پانکراتیت
ادراری تناسلی: عفونت مجاری ادراری
کبدی: نارسایی کبدی
عفونی: عفونت قارچی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: لرزش
تنفسی: نازوفارنژیت، پنومونی
سایر عوارض (درصد نامشخص):
کبدی: سمیت کبدی
درمان با رگورافنیب باید توسط پزشک با تجربه در درمان سرطان تجویز شود.
این دارو تنها با نسخه پزشک قابل دریافت است.
درمان باید تا زمانی که بیمار بهبود یابد یا تا زمانی که عوارض جانبی خیلی شدید شود ادامه یابد.
اگر بیمار عوارض جانبی خاصی را تجربه کرد، ممکن است نیاز به قطع یا قطع یا کاهش دوز باشد.
