آشنایی با فرهنگ و آداب مردم سیشل

سیشل با نام رسمی جمهوری سیشل، کشور جزیره ای در خاور قارهٔ آفریقاست که در درون آب های اقیانوس هند جای گرفته است. سیشل، کوچک ترین کشور قاره آفریقا است که پایتخت آن ویکتوریا است. این کشور، تنها کشور آفریقایی دارای شاخص توسعه انسانی با درجهٔ بسیار بالا می باشد. سیشل از مجمع الجزایری شامل ۱۱۵ جزیره تشکیل شده است که در حدود ۱۵۰۰ کیلومتری قاره آفریقا واقع شده اند. این جزایر در شمال ماداگاسکار قرار گرفته اند. سیشل با ۹۸٬۰۰۰ نفر جمعیت، یکی از کمترین جمعیت ها را در میان کشورهای آفریقا دارد.

فرهنگ مردم سیشل

جمهوری سیشل از لحاظ تقسیمات کشوری به 25 ناحیه تقسیم می شود. در این منطقه مردم بومی وجود ندارند و تمامی ساکنان آن مهاجرانی هستند که از کشورهای فرانسه، آفریقا، هند و چین به این جزیره آمده اند. مردم در کشور سیشل دوست دارند زبان فرانسوی را بهترین زبان خود بدانند. موقعیت فرهنگی در این کشور به واسطه دولت بررسی شده است و زبان انگلیسی بهترین زبان رسمی در کشور سیشل محسوب می شود. در این کشور گروه های مختلف فرهنگی ارزیابی شده است. منبع درآمد اصلی در بین مردم توریسم است که اغلب از طریق صدور انواع ماهی صورت می گیرد. در فرهنگ کشور سیشل استفاده از ماهی یکبار در هفته الزامی است و اغلب افراد این رویکرد را رعایت می کنند. گروه های مهاجر در این کشور اغلب بسیار خوشنام هستند و موقعیت مشاوره های مخصوصی را برای گروه های دیگر فراهم می سازند. در موسیقی کشور سیشل موزیک­ های محلی به صورت تلفیقی ارزیابی می ­شود. موسیقی­ های آسیایی و اروپایی آفریقایی بررسی شده است. موقعیت فرهنگی برای این کشور بهترین سیاست ها را انجام می دهد. حاکمیت در این کشور همه گیر است و افراد زیادی خود را مجاز به حاکمیت می دانند.

زبان و دین مردم سیشل

زبان های فرانسه و انگلیسی به عنوان زبان رسمی و فرانسوی بومی شده یا کریول زبان های تکلم در این کشور می باشند. غالب ساکنان سیشل مسیحی و کاتولیک مذهب اند. منبع اصلی درآمد مردم سیشل توریسم و صدور انواع ماهی و برگ چای و گیاهان معطر است. کمتر از ۱۵۰۰ نفر در سیشل از قوم تامیل هستند که مذهب هندو دارند اینها تاریخ حضور طولانی و در عین حال خوشنامی در سیشل دارند. تامیل ها تاجران خوشنام و مشاورین معتمد برای دولت های سیشل بوده اند. معبد هندوهای ویکتوریا سیشل در سال ۱۹۹۲ دستور ساخت آن داده شد و اکنون یکی از جاذبه های گردشگری و مذهبی برای جزیرهٔ ماهه محسوب می گردد.

آداب زندگی در سیشل

• رسمی که در خصوص کودکان در سیشل دیده می­ شود اینکه از سنین بسیار پایین باید کار کنند تا رشد کنند!
• نوزادان به ویژه مادر، در کنار والدین خود می خوابند. کودکان نو پا آزادی برای پرسه زدن دارند، اما اغلب توسط خواهر و برادرهای بزرگتر مشاهده می شوند. آنها از سنین پایین طبق وظایف دقیق وظایف در خانه به آنها وظایف خاصی داده می شوند.
• شروع زود هنگام برای داشتن یک زندگی جنسی فعال، از سوی مقامات بهداشتی مورد توجه قرار گرفته است. تعداد کودکانی که از زنان زیر بیست سال به دنیا می ­آیند زیاد است. ثبت نام در آموزش ابتدایی امری جهانی است اما در مرحله متوسطه کنار گذاشته می شود. دختران به همان اندازه پسران ثبت نام می کنند. رژیم انقلابی پس از 1997، خدمات ملی جوانان (NYS) را در امتداد خطوط سوسیالیستی تأسیس کرد. NYS در سال 1999 با کلاس پنجم دبیرستان جایگزین شد.
• کسانی که می­ خواهند تحصیلات عالی داشته باشند، در مدارس و دانشگاه­های خارج از کشور شرکت می کنند. هیچ آموزش عالی در داخل کشور به جز آموزش پلی تکنیک، از جمله آموزش معلمان، پرستاری، گردشگری و هنر وجود ندارد.

پوشش مردم سیشل

معمولاً اهالی سیشل لباس مدرن و با سبک غربی دارند. زنان با کفش های پنبه ای و صندل به بازار می روند. آنها برای محافظت از آفتاب از کلاه های نی ساخته شده محلی استفاده می کنند. آنها همچنین ممکن است سارونگ های آفریقایی بپوشند. مردان نیز از تیشرت و پیراهن آستین کوتاه و شلوار مناسب استفاده می کنند. برای لباس های ساحلی، هر دو زن و مرد شورت می پوشند. برخی از کارمندان عمومی مانند پلیس راهنمایی و رانندگی نیز شلوارک مخصوص پوشیده اند. خانم ها لباس های بلند و با لایه هایی از گلدان های تزیینی می پوشیدند و اغلب با توری و گلدوزی بسیار تزئین می شدند. متأسفانه هیچ نشانی از لباسی که مردم قدیم پوشیده بودند وجود ندارد. آنها ممکن است لباس استاد خود را کپی کرده باشند یا مردان ممکن است لباس کمردار بپوشند و خانم ها دامن و لباس بلوز ساده داشته باشند.

غذای مردم سیشل

سیشل خانه بی شماری از گونه های ماهیان گرمسیری است، که ماهی گیر محلی آن را یا از بازار ویکتوریا یا کنار جاده تازه ای از قایق به شما می فروشد. گوش دادن به صدای صدف حلزونی عجیب است- علامت سنتی مبنی بر اینکه ماهی به تازگی در بازار برای فروش آورده شده است. عدس در این کشور اغلب بدون لطف باقی می مانند اما عدس قرمز یک مواد غذایی مقوی است که به عنوان یک غذای جانبی با غذاهای مکمل سرو می شود. این غذا غالباً برای مدت طولانی با سیر، پیاز و زنجبیل پخته می شوند که نتیجه آن خمیر نسبتاً زرد است. یکی از غذاهای مورد علاقه مردم سیشل “rougay roses” یا سوسیس است. این یک غذای مبتنی بر سوسیس (همانطور که از نام آن پیداست) در یک سس گوجه فرنگی و پیاز غنی است که معمولاً دارای سیر، زنجبیل و فلفل است. غذاهای اصلی شامل غذاهای ماهی، غذاهای دریایی و صدف است که اغلب همراه با غذاهای ماهی به چندین روش پخته می شوند، مانند بخارپز، کبابی ، پیچیده شده در برگ موز، پخته شده، ظروف کاری با برنج نیز جنبه قابل توجهی از غذاهای کشور است.

سخن آخر

از آنجایی که کشور سیشل جمعیت بومی ندارد فضای مهاجرتی به خصوص از فرانسه و چین و هند به این کشور زیاد است و این رویکرد سبب شده است قوانین هندی و چینی در کشور سیشل بسیار دیده شود. زبان های فرانسه و انگلیسی اصلی ترین زبان کشور سیشل محسوب می شود از سوی دیگر در قوانین موجود در طراحی پرچم کشور سیشل نیز موقعیت همه مهاجران در نظر گرفته می شود. مردم در فضای درآمدزایی بسیار حلال هستند حلال بودن بخشی از شخص مردم این کشور را شکل می دهد و سعی صورت می گیرد که صادرات محصولاتی مانند ماهی و برگ چای نیز بسیار انجام شود.

آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم مردم نیجریه