آشنایی با خصوصیات و ویژگی های سگ دوبرمن

سگ نژاد دوبرمن در سال ۱۸۷۰ در آلمان و از آمیزش نژادهای گریت دین، ژرمن شپرد، پینکچر آلمانی، تریر منچستر و راتویلر توسط فردی به نام هرلوییس دوبرمن مسئول جمع آوری مالیات ایجاد شد. وی به دنبال سگی می گشت تا به هنگام حمل زیاد پول در مواقع خطر بتواند از او محافظت کند. این سگ به علت خصوصیات منحصر به فرد، به سرعت در میان دوستداران سگ جایگاه ویژه ای پیدا کرد.می توان گفت دوبرمن تنها نژادی است که به خوبی می تواند با اشاره صاحب خود و بدون نیاز به دستور، به هدف و مقصود او پی ببرد. همچنان که رشد می کند ویژگی های نبوغ و توان یادگیری بالا او را به یک سگ ایده آل برای عملیات پلیسی و جنگی تبدیل می نماید. به علت حس بویایی قوی که دارد در پلیس و در امر شکار از آن استفاده می شده است.

انواع سگ دوبرمن

سگ های این نژاد انواع مختلفی دارند که از نظر ظاهر و مشخصات رفتاری با یک دیگر متفاوت هستند. به طور کلی می توان گفت سگ های این نژاد به دو دسته آمریکایی و اروپایی تقسیم شده است. با ما همراه باشید تا شما را با انواع و ویژگی های سگ های دوبرمن پینشر بیش از پیش آشنا کنیم. امیدواریم با اطلاعاتی که در اختیار شما قرار می دهد بتوانید این دو سگ را از یک دیگر تشخیص دهید.

سگ دوبرمن اروپایی

حال شما را با تعدادی از ویژگی های سگ های اروپایی آشنا می کنیم. به مطالب زیر به خوبی دقت کنید.

• دوبرمن های اروپایی قد و وزن بیشتری نسبت به سگ های آمریکایی دارند.
• این سگ ها جثه بزرگ تری دارند و استخوان بندی در بدن آن ها درشت تر است.
• سگ های اروپایی عضلانی تر از سگ های آمریکایی می باشند.
• سر و پوزه ای این دسته بزرگ تر و پهن تر می باشد.
• سگ های دوبرمن پینشر، سینه ای ستبر و پهن دارند.
• چشم های آن ها نسبت به سگ های آمریکایی تیره تر می باشد.

سگ دوبرمن امریکایی

سگ های آمریکایی تفاوت های فاحشی با سگ های اروپایی دارند. حال ما شما را با مشخصات سگ دوبرمن اصیل امریکایی آشنا می کنیم. تفاوت دوبرمن اروپایی و امریکایی را باهم بخوانیم.

• در ابتدا باید بگوییم که این سگ ها نسبت به سگ های اروپایی، جثه کوچک تری دارند.
• آن ها اندامی ظریف تر و خوش تراش تر دارند.
• عضلات آن ها نسبت به سگ های اروپایی کمتر است.
• بدن آن ها کشیده تر بوده و سر و پوزه ای باریک تر و دراز تر دارند.
• رنگ چشم های دوبرمن امریکایی نسبت به دوبرمن اروپایی روشن تر می باشد.

دوبرمن مینیاتوری

این سگ ها محبوبیت زیادی دارند. اطلاعات نشان می دهد که این نژاد تقریبا از 50 سال پیش شناخته شده است. به این مدل از سگ ها مار زنگی و یا شکارچی موش گفته می شد. بعد از مدتی تغییر نام داد و با نام اصطبل پینچر شناخته می شد. عده زیادی از مردم خاستگاه این دوبرمن را در کشور آلمان می دانند. البته این سگ در روسیه هم دیده شده که در کشور روسیه این سگ را با نام دیگری صدا می کردند. این سگ در کنار محبوبیتی که دارد، قیمت بالایی نیز دارد. برای اطلاع بیشتر از این نژاد از سگ با سرچ ساده در گوگل می توانید اطلاعات مفیدی درباره آن به دست آورید.

سگ دوبرمن ژرمن

این سگ ها جثه بزرگی دارند و برای جمگ و شکار فوق العاده هستند. برای نگهداری از آن ها برای جای کافی و مناسب داشته باشید. در غیر این صورت این سگ سبب دردسر شما می شود. این سگ هم با توجه به شرایط و ویژگی هایی که دارد، قیمت های متفاوتی دارد. این سگ ها مغرور و هوشیار هستند و از هوش خوبی برخوردار هستند. آن ها خوب آموزش می بینند و هرگز نباید با آن ها با خشونت رفتار کرد. اگر با این سگ ها با مهربانی برخورد کنید، مطمئنا سگ دوبرمن ژرمن برای شما دوست خوبی خواهد شد.

خصوصیات ظاهری سگ نژاد دوبرمن

رنگ سگ نژاد دوبرمن سیاه، قهوه ای یا آبی است. ممکن است لکه های قرمز رنگ و کاملا مشخص در بالای هر چشم یا پوزه، ناحیه گلو، قسمت جلویی قفسه سینه و بر روی تمام پاها، و زیر دم دیده شود.رنگ بینی مشابه با رنگ بدن و در سگ های آبی رنگ، خاکستری تیره است.دارای موهای صاف، کوتاه، ضخیم، متراکم و براق است.چشم ها بادامی شکل بوده ولی برجسته نیستند و ظاهر پر انرژی دارند. عنبیه از رنگ واحدی برخوردار بوده، در سگ ها سیاه رنگ، قهوه ای تیره یا نیمه تیره است. در سگ های قرمز یا آبی، رنگ عنبیه مشابه با رنگ لکه ها است.

گوش ها تا حد امکان کوچک و در بالا قرار گرفته اند. گوش ها بر افراشته یا افتاده بوده ولی گوش های افراشته ترجیح داده می شوند.دندان ها کاملا شکل گرفته و دارای دندان نیش هستند. دندان های پیش فک های بالا و پایین در محل خود به خوبی قرار گرفته اند.گردن کاملا کشیده و طویل است، تحدب کمی داشته و کاملا متناسب با بدن است.

اندام های حرکتی جلویی ستیغ شانه ای و بازوی بالایی با زاویه ۹۰ درجه همدیگر را قطع می نمایند.طول شانه و بازوی بالایی برابر است. ساق پاها کاملا صاف و مستقیم بوده، از مفصل آرنج تا بخولق به صورت موازی هم قرار دارند.مفاصل آرنج در حالت ایستاده و یا در حال حرکت، نزدیک سینه قرار می گیرند.بدن سگ نژاد دوبرمن حالت چهار گوش دارد، ارتفاع بدن در بالاترین نقطه یعنی در محل جدوگاه با طول قسمت جلویی قفسه سینه تا برجستگی پشتی قسمت بالایی ران برابر است.کفل ها کاملا بالا نگه داشته می شوند. دنده ها صخیم و کاملا ارتجاعی بوده، به مفاصل آرنج می رسند.وزن سگ نژاد دوبرمن نر در تقریبا ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم و قد آن تقریبا ۶۶ تا ۷۱ سانتیمتر است، این در حالی است که وزن سگ ماده برابر با سگ نر اما قد آن ۶۱ تا ۶۶ سانتیمتر است.

خصوصیات رفتاری سگ نژاد دوبرمن

سگ نژاد دوبرمن حیوانی باهوش، وفادار و حامی است و در صورتی که به خوبی تربیت شود بدون نیاز به تنبیه خواهد دانست که چه موقع پارس کند.در ضمن همیشه به صاحب خود وفادار می ماند. در مقابل دشمنان بسیار خطرناک و درنده بوده برای پاسبانی و محافظت بی نظیر است. از این رو به سگ نژاد دوبرمن لقب ژاندارم نیز داده اند.این حیوان در برابر تنبیه نابجا از طرف صاحب خود اغلب در صدد تلافی برخواهد آمد و خیلی زود عصبانی می شود. به طوری که داد و فریاد و درگیری بین دو نفر را نمی تواند تحمل کند.

در پایگاه های نظامی گاه از این حیوان برای حفاظت از منطقه نظامی است می شود. در جنگ جهانی دوم این سگ دشمن سرسختی برای گروه متفقین به حساب می آمد.این حیوان در صورتی که خوب تربیت شود تا جان در بدن دارد به دشمن حمله می کند و سنگر را خالی نمی کند.اغلب ترجیح می دهد که مأموریت خود را همراه صاحب خود انجام بدهد. در هنگام حمله نیز اغلب گردن و یا قسمت بالای بدن دشمن را گاز می گیرد.

شرایط نگهداری سگ دوبرمن

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز به آن اجازه انجام فعالیت بدنی کافی داده شود. اما بهترین مکان برای او یک حیاط متوسط خواهد بود. دوبِرمَن نسبت به سرما حساس است. بنابراین در مناطق سردسیر، پلیس قادر به کار با این نژاد نمی باشد.نگهداری سگ نژاد دوبرمن نیازمند میزان زیادی تمرین و تحرک است و هر ۲ روز یکبار باید برس کشیده شود. ریزش مو در این نژاد متوسط است و به آراستن کمی نیاز دارد.دوبرمَن بسیار پر انرژی است و به ورزش و فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد.

آراستن سگ دوبرمن

اگرچه این نژاد نیز مانند بیشتر نژادها، پس از حمام نیاز به انجام کار خاصی ندارد، اما برخی از روشهای آراستن معمول می تواند به دوبرمن در رسیدن به شرایط بهینه کمک کند. یک برس کشیدن سریع روزانه با یک برس کوتاه می تواند پوشش سگ شما را براق و سالم نگه دارد. نیازی نیست که سگ شما بطور مکرر حمام کند. ناخن های او باید حداقل ماهانه کوتاه شوند و دندان های او نیز مرتبا مسواک شوند. گوش ها باید هر چند روز یکبار با دقت تمیز شوند — ریختن کمی روغن کودک بر روی حوله کاغذی برای این کار مناسب است-. دامپزشک شما می تواند به شما نشان دهد که چگونه گوش های سگ خود را تمیز کنید به گونه ای که آسیب نبیند و همچنین در معرض مشکلات احتمالی قرار نگیرد.

آموزش سگ دوبرمن

دوبرمن ها بسیار باهوش هستند، به راحتی یاد می گیرند، سریع پاسخ می دهند و همراهان دوست داشتنی و سرگرم کننده ای هستند. با این حال، آنها سگهای بسیار نیرومندی هستند و اگر به درستی پرورش نیایند، می توانند قلدر، مخرب و غیرقابل کنترل باشند. اجتماعی شدن که از توله سگی شروع می شود، همانند آموزش اطاعت کردن، امری ضروری است. کلاسهای آموزش توله سگها نیز بسیار توصیه می شود. این وظیفه هر صاحب دوبرمن است که اطمینان حاصل کند که سگ او بصورت یک سگ شاد، خوش اخلاق و دارای تعامل با سگهای دیگر، بزرگ شود. دوبرمن همیشه باید در خانه و با افراد خانواده زندگی کند تا در خارج از خانه.

معرفی غذای سگ دوبرمن

به شما توصیه داریم که حتما از تشویقی های مناسبی برای سگ خود استفاده کنید. تشویقی ها غذا هایی هستند که ویتامین های زیادی دارند و نیاز پت شما را برای مدتی طولانی بر طرف می کند. شما باید در رژیم غذایی سگ خود حتما از مواد دارای فیبر استفاده کنید. غذا های خشک و کنسرو را حتما در برنامه غذایی آن ها جای دهید. به طور کلی می توان گفت که برای پختن غذا برای این نژاد، می توانید از غذا های نام برده در جیره غذایی سگ دوبرمن استفاده کنید، چرا که نژاد های متفاوت سگ ها دارای نحوه هضم متفاوتی می باشند و شما باید غذا هایی که باعث اذیت شدن معده آن ها نشود را تدارک ببیند. به طور کلی می توان گفت که این نژاد یکی از نژاد های قوی در مقابل بیماری های مربوط به معده می باشد.

انواع بیماری های سگ نژاد دوبرمن

متاسفانه سگ های هر نژادی به بیماری های مختلفی دچار می شود و این بیماری در برخی از موارد تنها به این نژاد بر می گردد و در برخی از موارد مربوط به تمامی سگ ها می شود. به طور کلی شما می توانید برای جلوگیری از این بیماری ها برای این نژاد، به صورت ماهانه برای چکاپ های کامل نیز اقداماتی را انجام دهید، تا بتوانید از برخی بیماری های مربوط به ویروس و یا استخوان جلوگیری کنید. حال ما شما را با چند بیماری نژاد دوبرمن آشنا می کنیم.

دیسپلازی مفصل ران

این بیماری یک بیماری مادر زاد بوده و بسیار در نژاد دوبرمن، رواج دارد. این بیماری سگ شما را ناتوان کرده و تا جایی پیش می رود که سگ شما کم کم فلج می شود. در صورت آگاهی از این بیماری حتما سگ را به دام پزشکی منتقل کنید. برخی از بیماری های استخوانی به علت ضربه و یا پرش های بلند نیز به وجود می آید که در این نژاد بسیار دیده می شود. به طور کلی این نژاد در برخی از پرش های خود دچار آسیب ها می شود. البته قابل ذکر است که امکان گرفتن راشیتیسم در این نژاد بسیار زیاد است و این امر به نحوه زندگی و زایمان آن ها بر می گردد.

کم کاری تیروئید

همان طور که می دانید این بیماری در بین انسان ها نیز رایج است. این بیماری مشکلات زیادی را در بر دارد و در رشد و عضلانی شدن سگ شما، مشکلاتی ایجاد می کند. خوش بختانه می توانید این بیماری را با مصرف دارو کنترل و درمان کنید. باید بدانید که این بیماری همانند انسان ها می باشد و بر روی برخی از موارد دیگر مانند ریزش موهای سکه و خلق و خوی حیوان شما تاثیر می گذارد. به طور کلی درباره این بیماری در سگ ها می توان گفت که سگ ها در این بیماری وزن خود را یا از دست می دهند و یا اضافه وزن پیدا می کنند.

آشنایی با خصوصیات و ویژگی های سگ نژاد ساموید