در بين همه ي رشته هاي جديد كه تلاش دارند به ابراز وجود بپردازند و تقريبا در اين راه ناكام مانده اند، شايد «پادل»از شرايطي متفاوت برخوردار و گام هاي محكم تري برداشته است. اين رشته نو در بين ورزش دوستان ناآشناست، اما سالهاست در آن سوي مرزها به خصوص اروپا، آمريكا، استراليا، كانادا، چين و بعضي ديگر از كشورهاي آسيايي علاقمندان زيادي پيدا كرده و آرام آرام از لحاظ تبليغي و جذب طرفدار به سطح قابل قبولي رسيده است. پادل را ورزش قرن بيست و يكم ناميده اند اما به نظر مي رسد همچنان نيازمند زمان است تا اين رشته همه گير شود.
ورزش نوظهور
در بین همه رشته های تازه ای که تلاش دارند به ابراز وجود بپردازند و تقریباً در این راه ناکام مانده اند شاید «پادل» از شرایطی متفاوت برخوردار است و گام های محکم تری برداشته است. این رشته نو هنوز در بین ورزش دوستان ایرانی ناآشنا است اما سال هاست در آن سوی مرزها و بخصوص اروپا و آمریکای لاتین علاقه مندان زیادی پیدا کرده و آرام آرام از لحاظ تبلیغی و جذب طرفدار به سطح قابل قبولی رسیده است. پادل را ورزش قرن ۲۱ نامیده اند اما به نظر می رسد همچنان نیازمند زمان است تا این رشته همه گیر شود. پادل ورزشی جذاب، شادی آور و بسیار پرتحرک است که با تمرکز لازم می توان آن را در همه سنین بازی کرد. این رشته عصاره ای از چند ورزش راکتی مثل اسکواش، تنیس، بدمینتون و... است و جذابیت های خاص خود را دارد. اختراع پادل به بیش از دو دهه قبل بازمی گردد. اما مشکل واقعی آن در سال های اخیر پی ریزی شده است. زمانی که «آلفونسو هومن لوهه» اسپانیایی برای دیدن دوستش «انریکو کوئه را» به مکزیک سفر کرده بود برای پایه ریزی این رشته با وی مشورت کرد و در بازگشت به اسپانیا برای نخستین بار زمین بازی پادل را در مارابلا بنا کرد. قوانین این رشته و نوع بازی آن به تدریج مدون شدند و به سرعت علاقه مندان بسیاری در آمریکای لاتین، اروپا، کانادا و حتی هندوستان جذب آن شدند. از آرژانتین به عنوان کشوری که بیشترین توجه را به ورزش قرن ۲۱ نشان داده یاد می کنند، چرا که نزدیک به دو میلیون نفر در این کشور مشغول بازی پادل هستند و حدود ۱۰ هزار زمین نیز برای این رشته احداث شده است. اسپانیا نیز کم و بیش چنین شرایطی دارد. پادل دارای اتحادیه بین المللی است و سردمداران آن تلاش می کنند با متقاعد کردن مسئولان کمیته بین المللی المپیک ابتدا به صورت نمادین آن را وارد عرصه این بازیها کنند و پس از آن جنبه رسمی به این رشته ببخشند. گفته شده در المپیک ۲۰۱۲ لندن پادل هم مانند ووشو در فهرست رشته های نمایشی قرار می گیرد. اما هنوز مقامات C.O.I در این باره اظهارنظر رسمی نکرده اند. البته چندین بار اتحادیه بین المللی پادل رقابت هایی را تحت عنوان قهرمانی جهان برگزار کرده است.
آشنایی با رشته ورزشی پرش با نیزه+ قوانین مسابقهویژگی ها:
پادل را در زمینی مستطیل شكل با ۱۰ متر عرض و ۲۰ متر طول بازی می كنند. تقریباً زمین این بازی چیزی شبیه به اسكواش و تنیس است كه با چهارنفر و به صورت دو به دو این بازی به اجرا درمی آید و نمی توان مثل تنیس یا بدمینتون و اسكواش انفرادی بازی كرد. راكت بازی پادل هم از شكل خاصی برخوردار است. راكت هایی كه زه ندارند و به جای مواد، كربن خاصی در آنها به كار رفته است. اندازه این راكت ها حداكثر ۴۵ /۵ سانتیمتر طول و ۲۶ سانتیمتر عرض است و ۳۸ میلیمتر هم ضخامت دارد. البته سطح مركزی راكت دارای سوراخ هایی است كه هركدام ۹ تا ۱۳ میلیمتر قطر دارند. راكت حتی یك بند هم دارد كه برای حفظ ایمنی به مچ دست ورزشكار گره می خورد.
تور ۱۰ متری كه ۸۸ سانتیمتر ارتفاع دارد در وسط زمین عرضی نصب می شود. ضمن این كه توپ آن گوی لاستیكی شبیه به تنیس و زردرنگ است. به طور معمول این توپ بین ۵۶ تا ۵۹ /۴ گرم وزن دارد. نحوه انجام این بازی بی شباهت به تنیس نیست. زمانی كه حداكثر گیم ها به عدد فرد برسد ۹۰ ثانیه استراحت برای ورزشكاران در نظر گرفته می شود. نكته جالب این كه در پادل هم مثل اسكواش از دیوار برای ضربه زنی استفاده می شود و خط اوت وجود ندارد. در واقع توپ پس از یك بار برخورد به دیوار توسط بازیكن زده می شود. جنس زمین بازی از چمن مصنوعی یا سیمان به رنگ های زرد، آبی و سبز می تواند تشكیل شود. مسابقه در پنج یا شش دور با تای بریك انجام می گیرد. آخرین بار در سال ۲۰۰۶ رقابت های جهانی این رشته برگزار شد و كانادا در سال جاری میزبان مسابقه های پادل جهانی است.
قوانین مربوط به ورزش پدل عبارتند از:
- در امتیاز فرد؛ به همراه 90ثانیه استراحت , تعویض زمین صورت می گیرد.
- هیچ بازیکنی بدون اجازه داور حق ندارد زمین وپ حتما باید به زمین برخورد کند.بازی را ترک کند.
- حق زدن یا گرفتن سرویس به وسیله قرعه کشی صورت میگیرد.
- سرویس باید از پشت خط سرو زده شود.
- دریافت کننده می تواند در هر نقطه از زمین خودی قرار بگیرد.
- پیش از آنکه دریافت کننده ضربه سرویس را بازگشت دهد؛ توپ حتما باید با زمین برخورد نماید.
نكته ي جالب اين است كه در پادل هم مثل اسكواش از ديوار براي ضربه استفاده مي شود و خط اوت وجود ندارد. در واقع توپ پس از يك بار برخورد به ديواره توسط بازيكن زده مي شود. جنس زمين بازي از چمن مصنوعي يا سيماني به رنگ هاي زرد ، آبي و سبز است. مسابقه در پنج يا شش دور با تاي برك(شكست وضع تساوي) انجام مي گيرد پادل شباهت های زیادی به تنیس و اسكواش دارد و در صورت راه اندازی آن شاید طرفداران این دو رشته در روزهای ابتدایی به این رشته روی خوش نشان بدهند. با این حال تفاوت ها و جذابیت های خاصی كه پادل می تواند داشته باشد، به طور حتم در جذب علاقه مندان تاثیرگذار است. این ورزش نو و خاص در صورتی كه با حمایت دست اندركاران ورزش مواجه شود و سرمایه گذاری و تبلیغ كافی روی آن انجام گیرد شاید ورزش دوستان شرایط تازه ای را تجربه كنند. این احتمال هم وجود دارد در صورت گسترش این رشته در جوامع جهانی حتی در المپیك ها هم پادل به صورت نمایشی به اجرا درآید كه در هر حال می توان از این فرصت استفاده كرد و روی این رشته هم سرمایه گذاری خوبی انجام داد.
شباهت ها
به نظر می رسد پادل شباهت های زیادی به تنیس و اسکواش دارد و در صورت راه اندازی آن شاید طرفداران این دو رشته در روزهای ابتدایی به این رشته روی خوش نشان بدهند. با این حال تفاوت ها و جذابیت های خاصی که پادل می تواند داشته باشد، به طور حتم در جذب علاقه مندان تأثیرگذار است. این ورزش نو و خاص در صورتی که با حمایت دست اندرکاران ورزش مواجه شود و سرمایه گذاری و تبلیغ کافی روی آن انجام گیرد شاید ورزش دوستان شرایط تازه ای را تجربه کنند. این احتمال هم وجود دارد در صورت گسترش این رشته در جوامع جهانی حتی در المپیک ها هم پادل به صورت نمایشی به اجرا درآید که در هر حال می توان از این فرصت استفاده کرد و روی این رشته هم سرمایه گذاری خوبی انجام داد.
