پارک گوئل یکی از محبوب ترین جاذبه های بارسلوناست، پارکی که روی تپه های مشرف به شهر قرار گرفته و چشم اندازهای جذابی از شهر دارد. این پارک توسط آنتونی گائودی، یکی از معروف ترین معماران اسپانیایی طراحی شده و تاریخچه ی جذابی دارد. در ادامه ساعد نیوز را همراهی کنید تا رازهای جذابی را درباره این پارک به شما بگوییم.
معماری های گائودی آثاری هستند که به شهر بارسلونا و برخی شهرهای دیگر اسپانیا هویت بخشیده اند. بعد از دیدن یک یا 2 شاهکار از این معمار برجسته و همچنین پارک بزرگ گوئل به نبوغ او بیش تر پی خواهید برد. پارک وسیعی که با دنیای رنگینی از تکه های سرامیکی مانند یک موزه باز عناصر معماری گائودی را به نمایش گذاشته است.
پارک گوئل در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
آنتونی گائودی تا زمان مرگش در این پارک زندگی می کرد.
در معماری بناهای پارک هیچ خط راستی وجود ندارد.
پارک گوئل جاذبه های زیادی برای بازدید دارد.
موزائیک و سرامیک کاری های این پارک زمینه زیبایی برای عکس های اینستاگرامی هستند.
این پارک ورودیهای بسیاری دارد که زیباترین آن قطعاً مسیر دسترسی اصلی از «کارر د اولوت» (Carrer d'Olot) است که دو عمارت کلاه فرنگی با دو کافه در جوانب آنها قرار دارد. اگر به طور مستقیم وارد این ساختمان شوید به راه پلهای خواهید رسید که با اژدهایی دوستانه محافظت میشود؛ این اژدها نیز مانند صندلیهای معروف بالای سرسرا و دیوارهای اطراف با تکههای سرامیک تزئین شده است. از راه پله به یک اتاق غیر معمول خواهید رسید که دارای 86 ستون است، تصور بر این است که این مکان کارایی بازار را برای منطقه مسکونی گوئل بر عهده داشته است. پارک گوئل یک سمفونی واقعی از شکل و رنگ است، در این دنیای جادویی که ترکیبی از فانتزی و مهارت مهندسی است، بناها و گیاهان با هم آمیخته شدهاند و دیوارها، طاقنماها، طاقها و ستونها همگی به نحوی قوی دارای فرمهای مجسمهای هستند.
پارک بر روی تپهای در بالای شهر قرار گرفته است که می توانسته چالشی بزرگ برای گائودی باشد. در اینجا او فرصت ساخت هنر طبیعی را با خود طبیعت داشته است. باغچههای پارک دارای مسیرهای پر پیچ و خم، مسیرها، دیوارها و پل ها هستند. گشت و گذار در پارک به دلیل اینکه جزئیات زیادی برای کشف کردن وجود دارد زمان بیشتری را میخواهد. پس از قدم زدن در پارک در مییابید که موزهی گائودی در محل اقامت قبلی او ارزش دیدن را دارد. این موزه در 200 متری شرق ورودی اصلی قرار دارد. 95 درصد از مساحت پارک به طور مجانی قابل بازدید است، فقط برای بازدید از بخش تاریخی آن موسوم به (monumental) ورودیه دریافت می شود، این محوطه نیمکت های منحنی و بازار را شامل می شود و در هر ساعت 400 بازدید کننده میتوانند از آن جا دیدن کنند. بلیطهای این قسمت را میتوانید در گیشه بلیط فروشی یا به صورت آنلاین خریداری کنید و تا هر زمان که خواستید در محوطه بمانید.
در سال 1900 تاجر ثروتمندی به نام گوئل از آنتونی گائودی خواست تا پارک زیبایی را برای زمین جدیدش طراحی کند؛ زمینی که بخشی از یک لبه کوهستانی بود و چشم اندازهای زیبا و چشم گیری از شهر بارسلونا را داشت. قرار بر این بود که گائودی پارکی مسکونی بسازد تا خانواده گوئل و سرمایه دارها در خانه های داخل این پارک زندگی کنند. اما در سال 1914 وقتی هنوز 2 خانه از 60 خانه مدنظرشان ساخته شده بود، پروژه به خاطر عدم جذب سرمایهدارهای ثروتمند ناقص رها شد و بعد از مرگ گوئل در سال 1918 ، شورای شهر این پارک را خریداری و در سال 1926 آن را به عنوان یک پارک عمومی افتتاح کرد تا محلی های شهر بارسلونا از تماشای آثار گائودی لذت ببرند.

همانطور که می دانید گائودی از معماران کاتالونیایی معروفی بود که تمایل داشت ارزش های مذهب کاتولیک و مسحیت را در آثار خود به نمایش بگذارد. او همچنین در آثار خود به حد چشم گیری از طبیعت الهام می گرفت. سازه هایی که انگار از دل زمین سر درآورده اند و ساختار سنگی آن ها، ستون های منحنی و سرامیک کاریشان چشم ها را به تسخیر در می آورند. این پارک به خاطر تراس باعظمت و ورودی نمادینش به عنوان یکی از زیباترین جاذبه های شهر شناخته شده است. ضمنا گفته می شود که معماری این پارک شباهت هایی به کلیسای کلونیا گوئل دارد.
در سال 1885 حامی گائودی، یوسبی گوئل کارخانه دار، در خواست زمینی در بالای کوه با چشم اندازی ویژه از بارسلونا را داد.
در سال 1890 گوئل به آنتونی گائودی دستور داد که یک باغ-شهری را بسازد که طبیعت و خانه سازی آن باهم همزیستی داشته باشند.
در حالی که فقط 2 ساختمان ساخته شده بود و پارک در آن بود برنامه ریزی برای 60 ویلا ادامه داشت ولی هیچکس به آن علاقه نشان نداد.
این پارک در 1922 باز شد.
در 1963 محل اقامت قبلی گائودی به عنوان یک موزه بهره برداری شد.
در سال 1984 پارک در لیست میراث طبیعی یونسکو قرار گرفت.

بدون شک آنتونی گائودی استاد معماری مدرنیسم کاتالانی بوده چون به زیبایی سنت ها و مدرنیته را در هم تلفیق کرده است. در خصوص پارک گوئل نیز معماری ها و طراحی های متمایزش به شدت از طبیعت تاثیر گرفته است. این پارک به 2 بخش تقسیم شده است؛ یکی منطقه بازدید رایگان و دیگری مرکز تاریخی پارک.
منطقه تاریخی : بخش تاریخی تنها 5 درصد از کل پارک را فرا گرفته ولی تمام زیبایی پارک به همین بخش اتکا دارد، چون شبیه به موزه روبازی از آثار گائودی است. ضمنا به منظور حفظ و ابقای این بخش هر نیم ساعت تنها 400 نفر اجازه بازدید از آن را دارند.
ال دراک و ورودی پارک: در قمست ورودی اصلی پارک، پلکانی با تزئینات موزائیک تعبیه شده که در ادامه به 2 پلکان متقارن تقسیم شده است. شاید جاذبه نمادین پارک گوئل، اژدهای خوش آمدگوی آن باشد که بالای پله ها جا خشک کرده است. سوسماری به درازای 3.65 متر که با لقب اژدها شناخته می شود و پوشیده از خرده موزائیک های رنگی است. این سازه در واقع سمبلی از اژدهای کشته شده به دست سنت جورج است.
سرسرای ستون دار: از پله های ورودی که بالا بروید، به سرسرای بزرگی می رسید؛ این سرسرا، تالار بزرگی از ستون های رومی متعدد است که عظمت سکو و تراس بزرگ پارک را به دوش می کشند. معبدی متشکل از 86 ستون که وقتی سرتان را به سمت بالا بچرخانید، طراحی های جالبی از خرده شیشه های بطری ها و فنجان های شکسته می بینید.
سکوی تماشا: این بنا با نام های متفاوتی از جمله تئاتر یونانی، تراس، بام معبد و کاخ مرکزی شناخته می شود. منظرهای که از این فضای بزرگ و باز در مقابل چشمان بازدیدکننده ها قرار می گیرد یکی از چشم اندازهای معرکه اسپانیاست. زیباترین بخش این بنا، نیمکت مارپیچی و موزائیک کاری شده آن است که به شکل جذابی طراحی شده است.
موزه خانه گائودی: از بالای تراس، 2 خانه زیبایی را می بینید که شبیه خانه های داستان های تخیلی هستند و اشکال و طراحی غیرمعمولی دارند. این خانه ها از خانه هانسل و گرتل الهام گرفته شدهاند و جالب است بدانید که هیچ کدام از آن ها خانهای نبود که گائودی برای زندگی انتخاب کرد. گائودی این خانه ها را برای فروش گذاشته بود که متاسفانه خریداری نشد و خودش در خانه دیگری از پارک به مدت 2 دهه اقامت کرد. این بنا که در حال حاضر به یک موزه تبدیل شده، مبلمان و وسایل این معمار را به نمایش گذاشته است.
تالار دیگر پارک: یکی دیگر از سازه های نمادین و شاهکار پارک گوئل مسیری پر از ستون های منحنی است که در قسمت شرقی تراس بزرگ دیده می شود. ستون هایی که پشت بند دیوار هستند و یکی از بهترین نمونه های سبک معماری گائودی به شمار می روند.
فضای سبز: زیبایی پارک گوئل فقط به بناهای تاریخی آن نیست. راه های پر پیچ و خم و پل های دره ای زیادی در قسمت های مختلف آن وجود دارند که به یک ماجراجویی فراموش نشدنی ختم می شوند. این مسیرها که قرار بود کاملا در اختیار خانه های داخل پارک قرار بگیرند، جلوه گر اشکال طبیعی هستند؛ مسیری با پوشش سرسبز که گل های رنگارنگ و درختان سر به فلک کشیدهاش در کنار جزئیات معماری گائودی ارزش بازدید دارد.

گوئل پارک چندین ورودی دارد که گردشگران فقط بایستی برای بازدید از بخش تاریخی آن بلیط تهیه کنند؛ بنابراین اگر قصد دیدن قسمت تاریخی را نداشته باشید گشت و گذار در پارک برایتان هیچ هزینهای ندارد البته نباید فراموش کرد که قدم زدن در گوئل بدون بازدید از تاریخ و معماری پارک هیچ لطفی ندارد. پس خساست را کنار گذاشته و خود را میهمان یک گشت کامل در گوئل کنید. قدم زدن در پارک و بازدید از تمام قسمتهای اصلی آن حدود 2 ساعت زمان میبرد.
پارک گوئل که نامش را از ائوزبی گوئی گرفته و تلفظ صحیح کاتالان نامش پارک گوئِی است، بوستانی شامل عناصر معماری است که در تپه ال کارمل در منطقه گراسیا بارسلون قرار دارد. این بوستان توسط معمار نامی کاتالان، آنتونی گائودی در بین سالهای 1900 تا 1914 ساخته شدهاست. این مجموعه بخشی از کارهای آنتونی گائودی در میراث جهانی یونسکو میباشد.