لایه برداری پوست با لیزر که به نام برداشتن پوست با لیزر مشهور است. همچنین به برداشتن لایه بالایی پوست با استفاده از انرژی نور لیزر یکسو شده گفته می شود. بعضی از انواع لیزر ها به لایه های عمیق تر پوست نفوذ می کنند تا بتوان به نتایج بیشتری دست یافت.
اهداف اصلی لایه برداری پوست با لیزر این است که پوست را صاف تر، محکم تر و به لحاظ رنگ، بافت و درجه آن یکسان کرد. لایه برداری پوست با لیزر اغلب با لیزر کربن دی اکسید (Co2) انجام می شود اگر چه انواع دیگر لیزر نظیر Erbium YAG و لیزرهای کسری (fractional) برای موارد های خاص تر پوستی استفاده می شوند.
چه کسی داوطلبی مناسب لایه برداری پوست با لیزر است؟
بهترین داوطلبان برای لایه برداری پوست، افراد غیر سیگاری دارای پوست روشن هستند که از سلامت عمومی برخوردارند و در مورد نتیجه خروجی چشم اندازی مثبت و انتظار واقع بینانه ای دارند. باید از هر گونه عفونت های فعال پوستی از جمله آکنه رها باشید.
آن دسته از افرادی که داروهای مشخص (شامل برخی از استروییدها و داروهای Accutane ولی نه محدود به آن ها) را طی 18 ماه قبلی مصرف می کنند یا مصرف کرده اند.
افرادی که مستعد داشتن زخم هایی نظیر کلوئید هستند، داوطلب مناسبی نیستند.

مقایسه لایه برداری شیمیایی و میکرودرم ابریژن (لایه برداری مکانیکی)
از آنجا که امروزه روش های بازسازی پوست در حال گسترش است، مشتریان عمدتا برای انتخاب تکنیک های مورد نیاز خود سردرگم می شوند. بیماران عمدتا مزایای نسبی لایه برداری شیمیایی و میکرودرم ابریژن را می پسندند. عمده ترین تفاوت بین این دو روش این است که، میکرودرم ابریژن یک روش غیر شیمیایی بوده و با فرآیندی شبیه به سمباده زدن، نقص ها و مشکلات بر روی پوست را از بین می برد، در حالیکه برنامه های درمانی برای میکرودرم ابریژن و لایه برداری شیمیایی مانند گلایکولیک اسید مشابه است، اما در روش شیمیایی، لایه برداری بیشتری به صورت شیمیایی در یک جلسه مورد نیاز است. با اینحال، لایه برداری شیمیایی با مواد مانند فنول، دوره ریکاوری بیشتری نسبت به میکرودم ابریژن و سایر روش های شیمیایی خفیف تر دارد. بعلاوه، برخلاف میکرودرم ابریژن، لایه برداری عمیق شیمیایی رنگ حقیقی پوست را طی فرآیندی به نام بلیچینگ، تغییر می دهد. به همین علت، بیمارانی که به طور طبیعی چهره تیره تری دارند ممکن است داوطلبان بهتری برای میکرودرم باشند.

مقایسه لایه برداری شیمیایی با احیا پوستی با روش لیزر
تعیین مزایا و معایب احیا پوست از طریق لیزر در مقایسه با لایه برداری شیمیایی کمی دشوار است زیرا احیا پوست از طریق لیزر روشی نسبتا جدید است. با اینحال، بسیاری از پزشکان ادعا می کنند که بهبود پوست بیماران بعد از فرآیند احیا از طریق لیزر اساسا یکسان با نتایج حاصل از دو روش ذکر شده قبلی است. لیزرها به پزشکان این امکان را می دهند تا نقص ها و ایرادات خاصی را با دقت بیشتری نسبت به لایه برداری شیمیایی هدف قرار دهند.
خطرات و مزایا لایه برداری پوست صورت
لایه برداری پوست صورت به ندرت منجر به ایجاد عوارض جانبی جدی شده اما خطرات مشخصی همچنان در این روش وجود دارد. این خطرات شامل زخم، عفونت، تورم، تغییر در توناژ رنگی پوست و ابتلا به تبخال، می باشد. می توان با رعایت دستورالعمل های پزشک به طور کامل و بیان تمامی سابقه پزشکی خود به پزشک معالج، از این خطرات جلوگیری کرد. لایه برداری شیمیایی می تواند مزایایی برای پوست داشته باشد. فرآیند می تواند ظاهر جوان تری به پوست داده و چین و چروک ها، رنگدانه های ناگهانی، آسیبهای ناشی از نور خورشید و لکه های تکه ای را از بین ببرد.
عوارض جانبی لایه برداری پوست صورت
لایه برداری های شیمیایی پوست هنگامی که توسط متخصص پوست و زیبایی یا جراح زیبایی مجرب انجام شود، ایمن می باشد. در لایه برداری سطحی و متوسط، عوارض جانبی خفیف ناشی از لایه برداری شیمیایی پوست مانند قرمزی، خارش و پوسته پوسته شدن معمولا یک یا دو روز پس از اعمال درمان کاهش می یابد. عوارض جانبی ناشی از لایه برداری عمقی معمولا بیشتر بوده و زمان ریکاوری طولانی تر است. عوارض جانبی جدی تر مانند عفونت و زخم شدگی نیز امکان پذیر می باشد؛ به خصوص در لایه برداری متوسط و عمقی. با اینحال، هنگامی که فرآیند توسط یک پزشک خبره انجام شود، عوارض جانبی نادر می باشد.











































