به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، بیت لایسنس NYSDF که اداره حکومتی سرویس های مالی نیویورک است، توجه بسیاری از قانون گذاران را به خود جلب کرده است و بسیاری آن را برای کاهش ریسک در فضای نگهداری و انتقال ارز دیجیتال مفید می دانند. اما از طرف دیگر عده ای بر این باورند که بیت لایسنس (BitLicense) به طور ناعادلانه ای استارتاپ های کریپتویی را نشانه گرفته و حریم خصوصی کاربران کریپتو را نقض کرده است.
دو تا از دلایل اصلی برای گریزان بودن پروژه ها از بیت لایسنس، هزینه و حریم خصوصی است. تقاضا در بیت لایسنس و انجام کار های بعدی، نیازمند هزینه زیادی است و از طرف دیگر اطلاعات زیادی را نیز باید برای این سازمان فراهم کرد و این حریم خصوصی را به خطر می اندازد. از جمله این اطلاعات می توان به تاریخچه کسب و کار و دادن اطلاعاتی در مورد مالکان و متصدیان آن، سوابق مالی، برنامه های شناخت مشتری و مبارزه با پول شویی و غیره اشاره کرد.
علاوه بر این، بیت لایسنس پروژه ها را ملزم به داشتن استاندارد هایی مانند استاندارد های موسسات سنتی می کند و این نیازمندی ها زیاد متفاوت از نیازمندی های سازمان FinCEN نیست که همه فراهم کنندگان خدمات دارایی های مجازی در ایالات متحده باید آنها را اعمال کنند.
بیت لایسنس، مانعی برای کلا ه برداری صرافی ها
وجود بیت لایسنس، مانع کلا ه برداری در صرافی های ارز دیجیتال می شود. با در نظر گرفتن نیازمندی های گسترده بیت لایسنس، می توان باور کرد که اگر برای مثال، صرافی کوادریگا سی ایکس (QuadrigaCX) اگر لازم بود چنین مدارکی ارائه کند، به احتمال زیاد هیچ وقت نمی توانست این لایسنس را دریافت کند.
این لایسنس می توانست از رشد این صرافی به اندازه ای که به آن رسید پیشگیری کند.
هم بنیان گذار کوادرگاسی ایکس، میشل پاترین ملقب به عُمر پاترین، مورد ظن است که همان عمر ضنانی (Omar Dhanani) باشد. در سال 2004، ضنانی توسط سرویس های اطلاعاتی امریکا در کالیفرنیا به عنوان بخشی از یک حلقه دزدی هویت، کلاه برداری کارت اعتباری و پول شویی دستگیر شد. او در ایالات متحده به زندان رفت و بعدتر به کانادا دیپورت شد.
اگر آن زمان یک رژیم قانون گذاری مشابه بیت لایسنس وجود داشت، شاید می توانست به بیش از 100 هزار کاربر این صرافی کمک کند تا دارایی مشترک 190 میلیون دلاری ارز دیجیتال خود را از دست ندهند.
وسیله ای برای مبارزه با فعالیت های مجرمانه
بدون قانون گذاری و نظارت، ارزهای دیجیتال می توانند به عنوان ابزاری برای پول شویی، تخطی مالیاتی و دیگر فعالیت های مجرمانه مورد استفاده قرار بگیرند. ماهیت به ظاهر ناشناس ارزهای دیجیتال، سادگی نقل و انتقال های برون مرزی، انتقالات بین ایالتی و فقدان ساختار بانکی باعث می شود رصد کردن و شناسایی افرادی که از ارزهای دیجیتال برای فعالیت های غیرقانونی استفاده می کنند، تبدیل به کاری سخت شود.
کارشناسان تحلیل می کنند که در موارد بی شماری کشورهایی که فاقد ضوابط ضد پول شویی و شناخت مشتری هستند، به شکل قابل توجهی بیشتر با فعالیت های مالی مجرمانه و پول شویی مواجه می شوند.
راهکار جلوگیری از جرایم ارزهای دیجیتال چیست؟
با این حساب لازم است که به قانون گذاری به عنوان یک فرآیند ضروری برای پیشگیری از جرایم مالی همبسته با اکوسیستم ارزهای دیجیتال نگاه کنیم.
فرآیند دریافت بیت لایسنس می تواند برای فعالان ارز دیجیتال تازه کار و کوچک، بسیار سنگین باشد.
آیا لازم است که بنیادهای کوچک با امنیت ضعیف و بدون برنامه های سازگاری اجازه نظارت بر دارایی های مالی مصرف کنندگان را داشته باشند؟ چنین الزاماتی باید در تمام کشور مورد توجه قرار بگیرد.
بیت لایسنس می تواند به کسب و کارهای کوچک تر و استارت آپ ها اجازه دهد که بدون پرداخت مالیات بیش از حد، وارد چارچوب قانون گذاری شوند.
نکات برجسته در بیت لایسنس
انطباق (Compliance)
انطباق در اکوسیستم ارز دیجیتال می تواند پیچیده و همواره در حال تغییر باشد.
انطباق با اطلاعات لازم برای دریافت یک بیت لایسنس، به حتم فرآیندی گران و با بار مالیاتی است.
اگر واقع بینانه نگاه کنیم فقط از عهده شرکت های بزرگ تر بر می آید. علاوه بر این، هر نوع «تغییر مادی» در آینده، توسط شرکت گزارش گرفته می شود و باید به دپارتمان مربوطه (NYDFS) گزارش شود و گواهی نامه آن دریافت گردد. این مورد آخر، بالا و فراتر از الزامات مورد نیاز برای هر کسب و کار معمولی ای انجام می شود.
این قانون گذاری همچنین مستلزم آن است که فراتر از انطباق با تمام قوانین، قواعد و قانون گذاری های فدرال و ایالتی، برای دریافت BitLicense شرکت ها باید ضوابط انطباق مکتوب را نیز داشته باشند. علاوه بر این، از کسب و کارهای ارز دیجیتال می خواهد که اطلاعات تراکنش های ارز دیجیتال را تا حداکثر 7 سال حفظ کنند. همچنین اطلاعات حساس کاربران مانند آدرس فیزیکی، حساب بانکی و نام طرف تراکنش ها نیز لازم است حفظ شود و در صورت تقاضا به دپارتمان مربوطه تحویل داده شود.
ملزومات سرمایه
دریافت کنندگان بیت لایسنس باید مبلغ مشخصی دارایی برای ایجاد اطمینان از «یکپارچگی مالی و فعالیت مداوم» داشته باشند. مبلغ دقیق بر اساس چند عامل توسط دپارتمان مالی تعیین می شود. این عوامل شامل ترکیب کل دارایی ها و منابع لایسنس، حجم واقعی و مورد انتظار «فعالیت کسب و کار ارز مجازی»، و انواع محصولات و خدماتی که قرار است ارائه شوند، می شود.
محافظت از دارایی های کاربران
برای محافظت از دارایی های کاربران، گیرنده لایسنس باید یک حساب قابل اعتماد بر پایه دلار امریکا به مبلغی که توسط دپارتمان تعیین می شود باز کند.
اگر دارنده بیت لایسنس، ارزهای مجازی مشتری را نگهداری یا ذخیره کند، بیت لایسنس باید از نوع و مبلغ آنها مطلع باشد و نمی تواند ارزهای مجازی مشتری را بدون دریافت اجازه مستقیم بفروشد یا منتقل کند.
تغییرات مادی در کسب و کار
دارنده بیت لایسنس نمی تواند محصولات، خدمات یا فعالیت های جدید معرفی کند یا بدون مجوز از دپارتمان، تغییرات مادی در محصولات، خدمات یا فعالیت های فعلی ایجاد کند.
دفاتر و ردیف های ثبت
دارنده بیت لایسنس باید تمام دفاتر و ردیف های ثبتی را ایجاد و نگهداری کند و برای حداقل هفت سال در فرمت اصلی آنها را ذخیره کند.
دپارتمان خدمات مالی باید دسترسی فوری به «تمام تسهیلات، دفاتر، ردیف های ثبت، اسناد و اطلاعات دیگر نگهداری شده توسط دارنده لایسنس یا شرکای او» را داشته باشد.
بررسی ها
حداقل هر دو سال یک بار این لایسنس توسط بازرسان دپارتمان برای اطمینان از وضعیت سالم مالی، امنیت قوی و انجام فعالیت های درست و انطباق کامل با این قانون گذاری ها، مورد بررسی قرار می گیرد.
گزارش های مالی
اظهارنامه های مالی فصلی و محاسبات مالی سالانه لازم است به بازرس دپارتمان ارائه شوند. فهرست کاملی از ملزوماتی که برای این محاسبات مورد نیاز است را می توانید در بخش 200، متمم 14 متن قانون گذاری مطالعه کنید.
برنامه ضد پول شویی
دارنده بیت لایسنس باید یک ضوابط مکتوب ضد پول شویی و احراز هویت مشتریان داشته باشد و فعالیت های مشکوکی که می توانند دلالت بر پول شویی، تخطی مالیاتی یا فعالیت های غیرقانونی و مجرمانه دیگر داشته باشند را رصد کند.
اگر تراکنش های یک فرد در روز به 10 هزار دلار برسد، حتی اگر تراکنش ها ارز دیجیتال به ارز دیجیتال بوده باشند، اطلاعات آنها باید به دپارتمان منتقل شود.
برنامه امنیت فضای سایبری
دارنده لایسنس باید یک برنامه امنیت فضای سایبری مؤثر برای محافظت از محرمانه بودن، یکپارچگی و در دسترس بودن داده ها ایجاد کند. دارنده لایسنس باید یک مسول نگهبان امنیت اطلاعات (CISO) تعیین کند که بر ضوابط نظارت کند و آنها را اجرایی نماید. این فرد باید هر سال یک گزارش برای دپارتمان آماده کند و این برنامه را بررسی و اعلام کند که چطور به هر یک از ضابطه ها پرداخته است.
فعالیت بدون توقف و بازیابی اطلاعات در صورت بروز مشکل
دارنده لایسنس باید یک برنامه فعالیت مداوم کسب و کار (BCP) و یک برنامه بازیابی فاجعه (DR) برای اطمینان از در دسترس بودن و کاربردی بودن در صورت بروز یک موقعیت فوق العاده ارائه دهد.
تبلیغات و بازاریابی
دارندگان لایسنس باید عبارت «دارنده لایسنس فعالیت کسب و کارهای ارز مجازی از دپارتمان خدمات مالی ایالت نیویورک» را در تمام تبلیغات خود قرار بدهند.
دارندگان بیت لایسنس لازم است که تمام موارد تبلیغات و بازاریابی خود را برای مدت حداقل هفت سال نگهداری کنند.
محافظت کاربر
دارنده بیت لایسنس باید تمام ریسک های مرتبط با محصولات، خدمات و فعالیت های خود را، مانند تمام ریسک های مرتبط با ارزدیجیتال، پیش از هر نوع تراکنشی با مشتریان بررسی کند و اطلاع دهد. این نکته ها شامل موارد زیر است اما محدود به آنها نیست:
- «ارز دیجیتال پول رسمی نیست؛ و توسط دولت پشتیبانی نمی شود…»
- «نوسان و پیش بینی ناپذیری قیمت ارزدیجتال در مقایسه با پول رسمی، ممکن است منجر به ضرر قابل توجه در یک مدت کوتاه شود…»
- «ماهیت ارزدیجیتال می تواند منجر به افزایش ریسک کلاه برداری یا حمله سایبری شود…»
شکایات
دارنده لایسنس باید ضوابط مکتوب و رویه های حل شکایت را به شکلی منصفانه و در زمان لازم تنظیم کند. بخشی از این ضوابط شامل قرار دادن اطلاعات دپارتمان، آدرس ایمیل، آدرس پستی و شماره تلفن جهت دریافت شکایات کاربران است.
قانونی بودن
اگر یک دادگاه هر بخشی از متن قانون گذاری بیت لایسنس یا روشی که مطابق آن یک لایسنس نامعتبر شناخته شده را محکوم کند، این باعث نامعتبر شدن تمام سند نمی شود.
