گال نوعی بیماری شدیدا مسری و همراه با خارش بدن است. این بیماری پوستی به خاطر نوعی انگل خارش زا ایجاد می شود. درواقع، عامل آن بندپایی از گروه مایت ها یا هیره ها است. مایت ها یا هیره ها موجوداتی میکروسکوپی از شاخه بندپایان و رده ی عنکبوتیان هستند. تماس پوستی با فرد مبتلا به گال موجب انتقال این بیماری می شود.
آیا گال مسری است؟ چگونه در فرد ایجاد می شود؟
گال به شدت مسری است و تماس مستقیم پوستی از راه های انتقال آن به شمار می رود. انگل های عامل گال نسبت به محیط خود بسیار حساس هستند. دربیشتر شرایط، انگل ها ۲۴ تا ۳۶ ساعت در بدن میزبان باقی می مانند. تماس پوستی مستقیم فرد مبتلا با فردی دیگر باعث انتقال گال می شود. احتمال انتقال گال تا حدی می تواند ازطریق دست دادن با فرد مبتلا، استفاده از ملحفه ی آلوده به این انگل و حتی تماس لباس با لباس فردی مبتلا ایجاد بشود. تماس جنسی هم راهی برای انتقال گال است. بسیاری از موارد انتقال گال ازطریق رابطه ی جنسی صورت می گیرد و خیلی ها تصور می کنند که گال یکی از انواع بیماری های مقاربتی است. راه های دیگری هم برای انتقال گال وجود دارد. برای مثال، وقتی مادری فرزندش را در آغوش می گیرد، احتمال سرایت گال وجود دارد. در مدرسه، تماس هایی که فرد با سایرین برقرار می کند، در سطحی نیست که موجب سرایت گال بشود.
چه زمان برای بیماری گال به پزشک مراجعه کنیم؟
علائم و نشانه های بیماری گال عبارت اند از:
- خارش، که معمولا به صورت شدید بوده و در شب ها افزایش می یابد.
- سوراخ و شیارهای باریک روی پوست که از دانه ها یا برجستگی های کوچک ایجاد شده اند.
ناهمواری ها یا سوراخ ها، معمولا در قسمت چین های پوست ایجاد می شوند. اگرچه تقریبا تمام قسمت های بدن می توانند درگیر این عارضه شوند، اما در بزرگسالان و کودکان در سنین بالاتر، این بیماری بیشتر در قسمت های زیر دیده می شود:
چند نکته ی مهم برای مراقبت از پوست در زمستان
- میان انگشتان
- زیر بغل
- دور کمر
- قسمت داخلی مچ دست
- قسمت داخلی آرنج
- کف پا
- دور سینه
- اطراف ناحیه تناسلی مردان
- روی باسن
- روی زانوها
در نوزادان و کودکان در سنین پایین، قسمت های رایج بدن برای ظهور این بیماری عبارت اند از:
- پوست سر
- کف دست
- کف پا
در صورتی که در گذشته، سابقه ابتلا به این عارضه را داشته باشید، پس از قرار گرفتن در معرض آن، علائم و نشانه ها در طول چند روز در بدن شما آشکار خواهند شد؛ اما اگر تاکنون به این بیماری مبتلا نشده باشید، در صورتی قرار گرفتن در معرض آن، ممکن است تا شش هفته طول بکشد تا علائم بیماری در بدن شما ظهور پیدا کند. دقت داشته باشید که حتی در صورتی که علائم هنوز در بدن شما پدیدار نشده باشد، همچنان می توانید این بیماری را به شخص دیگری منتقل کنید.در صورتی که نشانه های بیماری گال را در بدن خود مشاهده کردید، در نخستین مرحله حتما با پزشک خود در این زمینه مشورت نمایید. عارضه های پوستی زیادی از جمله درماتیت و اگزما می توانند با خارش پوست و دانه های کوچک همراه باشند؛ بنابراین پزشک شما می تواند علت اصلی ظهور این علائم را تشخیص داده و روش درمانی صحیح را برای آن تجویز کند. شستشو و استفاده از داروهای بدون نسخه ممکن است خارش پوست شما را کاهش دهد، اما قادر به از بین بردن بیماری نخواهند بود.
راه های پیشگیری از بیماری گال چیست؟
متأسفانه واکسنی برای پیشگیری ابتلای بیماری گال وجود ندارد؛ بنابراین بهترین راه برای پیشگیری، اجتناب از تماس با افراد مبتلا است. اگر مشکوک به تماس با چنین فردی شده اید، باید لباس، حوله یا مواردی که ممکن است فرد آلوده به آن دست زده باشد را بلافاصله در آب بسیار گرم و صابون شستشو دهید. فرش ها و کفپوش منازل نیز بهتر است با بخار شستشو شود.
