به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، پوکی استخوان شرایطی است که باعث ضعیف تر شدن استخوان ها می شوند، در نتیجه قدرت و استحکام استخوان های بدن از بین می روند.
این بیماری، یک بیماری پیش رونده است و در طی زمان بدتر خواهد شد. این عارضۀ استخوانی در سنین بالاتر از پنجاه اتفاق می افتد و در زنان یائسه شایع تر است، اما در کودکان و نوجوانان نیز به نوعی دیده می شود.
استخوان های انسان بافت زنده ای هستند که دائما در حال رشد، بازسازی و ترمیم خود است. از زمان تولد تا حدود 25 سالگی این تغییر و تحولات در استخوان ها با شدت زیادی انجام شده و موجب استحکام بیشتر آنها در باقی عمر افراد می شود.
پوکی استخوان در کودکان، به نحوی دیگر انجام می گیرد. استخوان جدیدی ساخته نمی شود و سرعت از بین رفتن استخوان ها نیز بیشتر می شود. استخوان ها تراکم داخلی کمتری خواهند داشت و همچنین بسیار شکننده خواهند بود.
انواع
دو نوع پوکی استخوان در نوجوانان وجود دارد:
- ثانویه
- خود به خود (بدون دلیل مشخص)
پوکی استخوان ثانویه به این معنی است که یک مشکل پزشکی شناخته شده باعث بروز پوکی استخوان می شود. شایعترین نوع پوکی استخوان در نوجوانان نیز همین نوع است.
برخی از بیماری ها و عللی که می توانند منجر به پوکی استخوان در کودکان شوند عبارتند از:
- آرتریت نوجوانان (آرتروز)
- دیابت
- تارفزونی کیسه ای (فیبروز سیستیک)
- لوسمی (سرطان خون)
- سلیاک
- اختلال استخوان زایی
- هموسیستینوری (اختلال متابولیک ژنتیکی)
- هایپر تیروئیدیسم (پرکاری تیروئید)
- هایپر پاراتیروئیدیسم (پرکاری پاراتیروئید)
- سندرم کوشینگ
- سندرم های سوء جذب مواد غذایی
- بی اشتهایی عصبی یا اختلالات اشتهایی دیگر
- بیماری های کلیوی
گاهی اوقات پوکی استخوان در کودکان نتیجه مستقیم یک بیماری خاص است. برای مثال، در اثر عارضه آرتریت روماتوئید ممکن است کودکان دارای توده استخوانی کمتری از حد انتظار باشند، به ویژه در نزدیکی مفصل آرتریت.
سندروم سه گانه زنان ورزشکار نیز می تواند سبب پوکی استخوان در زنان جوان شود. موارد دیگر ﺍﯾﻦ ﺁﺳﻴﺐهای ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ: ﺗﻮﻗﻒ ﺳﻴﮑﻠﻬﺎی ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ و ﺍﺧﺘﻼﻻﺕ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﻐﺬﯾﻪ.
همچنین برخی داروها ممکن است به پوکی استخوان در نوجوانان منجر شوند که می تواند شامل شیمی درمانی برای سرطان، داروهای ضد تشنج برای رفع تشنج و یا استروئیدها برای آرتریت باشد. اگر فرزند شما درگیر یکی از این شرایط است، برای تست تراکم استخوان با دکتر صحبت کنید.
پوکی استخوان آیدیوپاتیک (خود به خودی) به این معنی است که پزشکان نمی دانند که منشا بیماری چیست. البته این نوع از پوکی استخوان در نوجوانان بسیار کمتر است و به نظر می رسد در پسران رایج تر از دختران باشد و معمولاً هم قبل از سنین بلوغ شروع می شود. برای کودک مبتلا به عارضه پوکی استخوان، تراکم استخوان ممکن است در طی فرآیند بلوغ بهبود یابد، اما ممکن است به حد کاملاً طبیعی و نرمال که یک فرد بالغ به آن نیاز دارد، نرسد.
علائم
علائم و نشانه های پوکی استخوان نوجوانان عبارتند از :
- درد در پشت، کمر، زانو، مچ و پاها
- وجود مشکل در پیاده روی
- شکستگی در مچ یا پاها
تشخیص
شناسایی پوکی استخوان در نوجوانان کاری مشکل است. اسکن های چگالی استخوان دقیق ترین روش برای تشخیص نقص احتمالی توده استخوان هستند، اما در مورد کودکان باید به دقت آن ها را بررسی و تفسیر کرد.
در عوض، پزشکان معمولاً این عارضه را در نوزادان راحت تشخیص می دهند چرا که علائمی وجود دارد که نشان می دهد کودک اسکلتی شکننده دارد. چنین مشکلی ممکن است وقتی استخوان کودک بدون دلیل خاصی مانند سقوط یک شیء روی استخوانش یا آسیب های دیگر شکسته شود و یا کودک دارای مقدار ضعیف مواد معدنی در استخوانش باشد، شناخته شود.
درمان
دکتر فرزند شما توضیحات و توصیه هایی را در مورد علت و راهکار رفع پوکی استخوان کودک به شما ارائه می دهد. اگر بیماری دیگری منشا اصلی آن باشد، او آن را درمان می کند. اگر یک دارو پاسخگو باشد، ممکن است برای کودک شما تجویز شود. هیچکدام از داروهای پوکی استخوان که بزرگسالان می توانند مصرف کنند، برای استفاده کودکان تایید نشده اند.
بسیار مهم است که استخوان های کودک شما از شکستگی محافظت شوند. او ممکن است نیاز به استفاده از عصا یا محافظ های دیگر داشته باشد و همچنین ممکن است نیاز باشد از برخی ورزشها، مانند ورزش های تماسی که می تواند باعث شکستگی شود، اجتناب کند. به هر حال پزشکتان در این باره به شما اطلاعات کاملی می دهد.
همه کودکان، از جمله کسانی که مبتلا به پوکی استخوان نوجوانی هستند، نیاز به شیوه ای در زندگی دارند که به ایجاد استخوان های سالم کمک می کند. این مدل شامل بهره گیری از یک رژیم غذایی غنی از کلسیم، ویتامین D، پروتئین و همچنین فعالیت بدنی فزاینده است.
بهتر است از مصرف کافئین اجتناب شود. همچنین بسیاری از کارشناسان معتقدند که کودکان مبتلا به پوکی استخوان، باید آزمایشات چگالی استخوان را حداقل یک سال در میان تا رسیدن به سن بلوغ ادامه دهند.