در چه صورتی تبخال تناسلی نیاز به درمان ندارد؟

تبخال دستگاه تناسلی یک عفونت شایع جنسی است که در اثر ویروس تبخال سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود. تماس جنسی راه اصلی شیوع ویروس است. بعد از عفونت اولیه ، ویروس در بدن شما خفته است و می تواند چندین بار در سال فعال شود.تبخال تناسلی می تواند باعث درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی شما شود. اما ممکن است شما هیچ علامت یا علائمی از تبخال تناسلی نداشته باشید. در صورت آلوده شدن ، می توانید مسری باشید حتی اگر زخم قابل مشاهده ای نداشته باشید.هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد ، اما داروها می توانند علائم را کاهش داده و خطر ابتلا به دیگران را کاهش دهند. کاندوم همچنین می تواند به جلوگیری از شیوع عفونت تبخال دستگاه تناسلی کمک کند.

علائم هرپس تناسلی

هرپس تناسلی در بیشتر موارد بدون هیچ علائمی می باشد ولی می تواند در بعضی موارد علائم زیر را داشته باشد که عبارتند از:

• زخم ها یا تاول ها بر روی آلت تناسلی
• زخم ها، تاول ها یا اولسر ها (نوعی زخم) درون یا اطراف مقعد، باسن و ران ها
• تب
• سردرد
• خستگی
• بدن درد
• تورم گره های لنفی
• مننژیت
• انسفالیت
• عفونت چشمی
• اگزمای هرپتیکوم

اصولاً اولین حمله ویروس بسیار آزاردهنده می باشد. بعد از چند روز تاول ها کنده شده و مایعات سفید رنگی خارج می شود ولی محل هنوز شدیداً دردناک و 4 هفته طول می کشد تا زخم ها بهبودی حاصل کنند. در این مرحله بیماری شدیداً واگیر دار بوده و هر گونه تماس جنسی باعث آلودگی طرف مقابل نیز خواهد شد.

از مشخصات این بیماری عود زودهنگام آن است و ممکن است در طول سال تا 8 بار دوباره عود کند و لذا فرد آلوده همیشه با آن درگیر بوده و باعث اختلالات روحی و روانی و کم حوصلگی فرد می گردد. وارد شدن کوچکترین استرس از قبیل تب، عادت ماهانه خانم ها، استرس های حاد، بالارفتن قند خون، کاهش سیستم ایمنی بدن باعث عود بیشتر و شدیدتر شدن بیماری خواهد شد.

چند نوع درمان خانگی برای بیماری کهیر

راه های تشخیص تبخال تناسلی

پزشک معاینه ای جسمانی انجام داده و به دنبال زخم ها خواهد گشت. او می تواند مایعی را از تاول ها بدست آورده، آن را کشت داده و از نظر وجود هرپس آن را ارزیابی کند. آزمایش های خون و دیگر آزمایش ها نیز می توانند بر روی مایع گرفته شده از تاول انجام شوند. همچنین می تواند از طریق موارد زیر نیز بیماری را تشخیص دهد که عبارتند از:

1- وجود تاول های متعدد پوستی در ناحیه تناسلی

2- ممکن است کاملا ً بی علامت باشد که با آزمایش خون تشخیص داده می شود.

3- آزمایش از ترشحات تاول های کنده شده

نیاز به درمان

درمان تبخال تناسلی راجعه، ضروری نیست. به ویژه اگر علائم بیماری گاه گاه بروز یابند و خفیف باشند. همچنین، افرادی که رابطه ی جنسی ندارند و احتمال انتقال تبخال در آنان مطرح نیست، ضرورتی ندارد دارو مصرف کنند.

چه رژیم درمانی برای من مناسب تر است؟

بسیاری از افرادی که دچار عود هرپس هستند، مطمئن نیستند که کدام درمان (درمان اپیزودیک یا سرکوبگرانه) برایشان مناسب تر است. برای انتخاب نوع درمان باید به چند عامل توجه کنید: هر چند وقت یک بار دچار تبخال می شوید، شدت علائم چقدر است و چه قدر احتمال دارد عفونت به شریک جنسی منتقل شود. اگر فاصله ی بروز تبخال ها کوتاه و علائم شما شدید است یا چنانچه نمی خواهید این بیماری به شریک جنسی شما منتقل شود، درمان سرکوبگرانه (مصرف دارو به مقدار کم ولی روزانه) گزینه ی مناسبی برای شماست. اگر دیر به دیر دچار تبخال می شوید، درد شدیدی ندارید یا نگران انتقال ویروس هرپس به شریک جنسی خود نیستید (چون رابطه ی جنسی ندارید)، برای شما درمان اپیزودیک یا عدم درمان انتخاب های منطقی تری به نظر می رسند.

اقدامات خودمراقبتی

علاوه بر مصرف داروهای ضدویروس، درمان های موضعی نیز به کار می روند. درمان های موضعی درد ناشی از علائم و زخم های تبخال را تسکین می دهند.نشستن در آب سرد (که به آن sitz bath یا استحمام نشیمن هم می گویند)، به طور موقت درد زخم ها را کاهش می دهد. می توانید این کار را به راحتی در وان حمام خانه ی خود یا در لگن های ویژه ای که به این منظور طراحی شده اند و در داروخانه ها موجودند، انجام دهید.

بعد از یک حمام آب گرم، دفع ادرار در این نوع لگن ها برای زنانی که مشکلات ادراری دارند، آسان تر است. البته نباید از صابون و حمام کف استفاده کنید. تمیز و خشک نگه داشتن قسمت های تناسلی بسیار مهم است. همچنین نباید لباس زیر تنگ و زبر بپوشید. استامینوفن (یا تایلنول) یا ایبوپروفن درد ناشی از زخم های تناسلی را کاهش می دهد. کرم ها و پمادهای بدون نسخه عموماً توصیه نمی شوند.

مشاوره و حمایت

بسیاری از افراد بعد از تشخیص تبخال تناسلی، احساس شرمندگی، ترس و پریشانی دارند. این واکنش ها طبیعی هستند. لازم است به یاد داشته باشید که تب خال تناسلی اختلالی است که می توانید آن را کنترل کنید. آموزش اینکه افراد مبتلا و شریک جنسی آنان چگونه از خود مراقبت کنند و با چه چیزهایی مواجه خواهند شد، بسیار ضروری است.

بسیاری از بیمارانی که با روانشناس یا افراد خانواده ی خود صحبت می کنند، شرایط بیماری خود را بهتر می پذیرند و با آن کنار می آیند. همچنین، مشاوره برای افرادی که نتیجه ی آزمایش ویروسی آنان مثبت است، ولی هنوز علامتی را تجربه نکرده اند، بسیار مفید است.

در سراسر جهان گروه های حمایتی ای برای این بیماران شکل گرفته است. این گروه ها محیط امنی را فراهم می کنند تا بیماران تجارب و احساسات خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. همچنین، این گروه ها کمک می کنند تا بیماران اطلاعات دقیق و صحیحی درباره ی بیماری خود به دست آورند. افرادی که به ویروس هرپس آلوده می شوند، به صحبت با درمانگر و بازدید از سایت های مربوط به این بیماری تشویق می شوند.

پیشگیری از تبخال تناسلی

همه ی افرادی که رابطه ی جنسی دارند، در معرض ابتلا به این نوع از تبخال (هرپس ژنیتال) هستند. صحبت کردن درباره ی هرپس تناسلی ممکن است با ناراحتی و شرم همراه باشد.شرکای جنسی باید از احتمال انتقال ویروس تبخال از طریق رابطه ی جنسی آگاه باشند. انجام دادن آزمایش های منظم برای تشخیص بیماری هایی که از طریق رابطه ی جنسی منتقل می شوند، ضروری است. به ویژه برای افرادی که بیش از یک شریک جنسی دارند. بعد از اینکه مشخص شد به هرپس تناسلی مبتلا شده اید، هنوز هم می توانید رابطه ی جنسی سالم و ایمنی داشته باشید. البته، باید احتیاط لازم را رعایت کنید.

وقتی فقط یکی از دو طرف رابطه ی جنسی به ویروس آلوده است، استفاده از کاندوم لاتکسی در هر بار رابطه ی جنسی، احتمال انتقال ویروس هرپس را کاهش می دهد. هرچه استفاده از کاندوم لاتکس بیشتر باشد، احتمال انتقال ویروس کمتر می شود. حتی، وقتی کسی هیچ زخم یا ضایعه ی پوستی ندارد، استفاده از کاندوم ضروری است.
هنگامی که تبخال دستگاه تناسلی ایجاد شد، نباید رابطه ی جنسی داشته باشید. افزون بر این، زمانی که زخم ها و ضایعات تبخال روی لب یا اطراف دهانتان باشد، لازم است به طور جدی از رابطه ی جنسی دهانی بپرهیزید. زیرا کسی که تبخال لب دارد ممکن است با رابطه ی جنسی دهانی به شریک جنسی خود، تبخال تناسلی منتقل کند.