علائم و نشانه های فیبروم رحم
به طور معمول فیبروم ها بدون علامت هستند و نیاز به درمان ندارند، اما اگر با درد و خونریزی های شدید واژن همراه شوند، تحمل آن برای بیمار سخت می شود.در صورتی که فیبروم ها علامت دار شوند، معمولا به صورت خونریزی های سنگین حین قاعدگی، یا خونریزی های نامنظم (در فواصل دوره قاعدگی)، احساس پری شکمی، تکرر ادرار و درد حین تماس جنسی تمامی این موارد علائمی است که فیبروم رحم می تواند ایجاد نمایید.
انواع فیبروم رحم
فیبروم ها توده های عضلانی اند که از تغییرات بافت رحم ایجاد می شود. این نوع توده ها به ندرت سرطانی می شوند و دارای انواع مختلفی می باشند که با توجه به برخی از عوامل همچون ناحیه مورد نظر نوع آن ها متفاوت خواهد بود. انواع فیبروم های رحم عبارت است از:
-
فیبروم های اینترامورال
این نوع از فیبروم در قسمت داخلی رحم (ناحیه گوشتی رحم) ایجاد می شود و به طور معمول بدون علامت بوده و خیلی بزرگ می باشد.
فیبروم های اینترامورال زمانی که علامت دار می شوند با علائمی همچون احساس فشار در ناحیه رحم و درد همراه خواهد بود، زیرا بزرگ بودن باعث می شود تا بر روی رحم و لگن تاثیر بگذارد و موجب درد و احساس فشار شود. از دیگر علائم این نوع توده خونریزی های رحمی می باشد.
-
فیبروم های ساب موکوزال
یکی دیگر از توده های رحمی که در قسمت داخل حفره رحم ایجاد می شود، فیبروم ساب موکوزال نام دارد. این نوع از فیبروم معمولا با علائمی همچون خونریزی همراه خواهد بود.
-
فیبروم های ساب سروزال
نوعی دیگر از فیبروم های، ساب سروزال است که به طور معمول این نوع توده ها داخل رحم در قسمت توده ای برجسته به وجود می آیند و به با بزرگ شدن خارج از رحم قابل مشاهده خواهند بود.
ورزش برای افراد مبتلا به فیبروم
امکان دارد در شخصی تنها یک فیبروم وجود داشته باشد و در فرد دیگری تعداد زيادي فیبروم تشکیل شود. فیبروم ها ممکن است به کوچکی یک دانه و به بزرگی یک گریپ فروت باشند. اما در موردهای نادر فیبروم ها بسیار بزرگتر هم میشوند. پزشکان فیبروم ها را بسته به محل رشد آن ها گروه بندی می کنند. تقریبا بین ۲۰% تا ۸۰% از زنان تا سن پنجاه سالگی به فیبروم مبتلا میشوند. فیبروم ها اغلب بین سنین ۴۰ تا ۵۰ سالگی به وجود می آید. در زنانی که هیچ علایمی وجود ندارد، امکان دارد پزشک متخصص هیچ درمانی توصیه نکند. ولی در خصوص زنانی که فیبروم ، ایجاد علایم مینماید معمولاً تحمل وضعیت دشوار خواهد بود.
بهترین ورزش هایی که براي اشخاص مبتلا به فیبروم توصیه ميشود
- پیلاتس
- تایچی
- یوگا
- شنا
چه کسانی بیش تر به فیبروم مبتلا میشوند؟
- سن: با بالارفتن سن زنان احتمال ابتلا به فیبروم هم افزایش مییابد، به ویژه در سن ۳۰ تا ۵۰ سالگی. بعد از یائسگی معمولاً فیبروم ها کوچک میشوند.
- سابقه خانوادگي: داشتن فرد مبتلا در خانواده ریسک ابتلا را در افراد دیگر خانواده افزایش مي دهد. به ویژه ریسک ابتلا به فیبروم در زنی که مادر مبتلا ، داشته باشد سه برابر اشخاص معمولی است.
- چاقی: ریسک ابتلا به فیبروم در زنان چاق بیش از دیگران است. زنانی که خيلي چاق هستند دو تا سه برابر افراد دیگر در معرض ابتلا به فیبروم مي باشند.
- عادت های غذایی: خوردن میزان زیاد گوشت قرمز و ژامبون با ریسک بالای ابتلا به فیبروم رابطه دارد . به نظر می رسد استفاده میزان زیاد سبزیجات ریسک ابتلا را کاهش مي دهد.
فیبروم مانند هر بیماري دیگری، ورزش و نرمش و داشتن فعالیت بدنی تأثير خوبی در جلوگيري از رشد فیبروم و تشدید آن دارد.
مطالعات نشان داده است زنانی که بطور منظم ورزش ميکنند ، به راحتی از عهده کنترل بیماري و تشدید شدن آن برمی آیند. ورزش با ایجاد نشاط و تقویت سیستم ایمنی بدن اثرات جانبی این بیماري را از بین می برد. زنان مبتلا به فیبروم حتماً باید یک برنامه ی منظم ورزشی براي خود تدارک ببینند.
آیا فیبروم براي خانمی که ورزش ميکند مشکلی ایجاد ميکند یا خیر؟
خیر. فیبروم هایی که سایز متوسطی دارند و تعدادشان زیاد نیست، با ورزش کردن مشکلی براي خانم بوجود نمی آید. تنها موردی که امکان دارد مشکلی پیش آورد، فیبروم هایی هستند که خارج از حفره رحمی هستند و با پایه به رحم وصل شده اند، احتمالا در اثر فعالیت های ناگهانی دور پایه خودشان پیچ بخورند و بسیار دردناک ميشود و حتماً احتیاج به جراحی دارد.
بهترین ورزش هایی که براي اشخاص مبتلا به فیبروم توصیه ميشود پیلاتس، تایچی، یوگا و شنا میباشد .