شناخت علائم و نشانه های شایع بیماری در سگ ها، اهمیت به سزایی در تشخیص به موقع و درمان دارد. این بیماری ها ممکن است به صورت ارثی و یا در اثر سهل انگاری در نگهداری رخ بدهد. این بیماری ها می تواند علائمی مشخص و یا فاقد هر گونه علائم واضح باشد. برای پیشگیری از بروز هر گونه بیماری بهتر است دوره واکسیناسیون به صورت کامل انجام شود و سگ به صورت دوره ای تحت نظر دامپزشک باشد. همچنین در صورت بروز هر گونه علائم بیماری بهتر است به سرعت به دامپزشک مراجعه کنید.
معمول ترین مشکل ژنتیکی انعقاد خون در انسان ها و سگ ها ،هموفیلی می باشد که در آن فقدان فاکتور حیاتی برای انعقاد خون ، باعث خونریزی بدون توقف می گردد.ژن معیوب از طریق سگ نر به توله های ماده انتقال می یابدو آنها اگرچه که خود ممکن است دچار آن نشوند، اما می توانند آن را انتقال دهند. هموفیلی هم در نژادهای خالص و هم میکس دیده می شود.
مورد دیگر بیماری فون ویلبراند است که برخی از نژادها را درگیر خود می کند. تست دی ان ای می تواند به تشخیص این بیماری کمک کند. این بیماری بر اثر نقص کیفی و کمی در فاکتور فون ویلبراند (یک پروتئین که برای چسبندگی پلاکت ها ضروری است )ایجاد می شود.
بیماری Von Willebrand یک اختلال خونریزی ارثی است که با کمبود عامل فون ویلیاند، یک پروتئین مخصوص برای کمک به خونریزی خون مشخص می شود. گاهی اوقات به نام pseudohemophilia، vWD شایع ترین اختلال خونریزی ارثی در سگ ها و انسان ها است.
عامل فون ویلبراند چیست؟
در یک سگ طبیعی، لخته شدن خون (انعقاد) و جریان خون در پاسخ به تروما به عروق خونی متوقف می شود (هموستاز).
در حالیکه ممکن است به نظر یک عملکرد اساسی باشد، لخته شدن خون در واقع یک پروسه بسیار پیچیده است. هنگامی که انعقاد شروع می شود، سلول های خون به نام پلاکت ها باهم جمع می شوند. سپس پلاکت ها به سلول ها در امتداد دیواره های رگ های خونی بستگی پیدا می کنند تا لخته شدن را تشکیل دهند (اساسا "حفره" را در رگ) قرار می دهند. مواد پلاسمای خون به نام فاکتورهای لخته شدن روند تجمع و هموستاز را تسهیل می کنند. یک مجموعه از این مواد، گلیکوپروتئین ها به نام عامل فون ویلبراند (به نام دکتر اریک فون ویلبراند که به علت اختلال خود کشف شده است) نامیده می شود. در طی لخته شدن، عامل فون ویلبراند برای ایجاد پیوند پلاکتها با دیواره سلولی با ایجاد فیبرین ضروری است، نوعی از سلول های مش که عروق خونی را می بندند. علاوه بر این، عامل فون ویلبراند با عامل لخته شدن فاکتور 8 به شکل فیبرین کار می کند.
علائم فون ویلبراند
از علائم این بیماری می توان به خونریزی زیاد و طولانی در هنگام جراحی، صدمات، کنده شدن ناخن و غیره اشاره کرد. از دیگر علائم این بیماری می توان به خونریزی های خودبخودی (مثل خون دماغ شدن)، به راحتی کبود شدن نواحی مختلف بدن، وجود خو در مدفوع یا ادرار و خونریزی از لثه ها و واژن اشاره کرد.
درمان قطعی برای بیماری فون ویلبراند وجود ندارد و این بیماری باید در طول زندگی حیوان کنترل شود. سگ های با درجات شدید بیماری نیاز به انتقال خون یا پلاسما دارند اما بیشتر سگ ها با درجات متوسط تا خفیف می توانند کیفیت زندگی خوبی داشته باشند (با درمان های حداقل و غیراختصاصی) .اجرای بیهوشی جراحی در این حیوانات باید محتاطانه و با درنظر گیری شرایط و اقدامات لازم باشد. فعالیت های این حیوانات باید زیر نظر بوده و محدود شود. اگر که سگ شما دارای این بیماری است و دچار خونریزی های طولانی و مکرر شد برای درمان اورژانسی سریعا به دامپزشک خوب مراجعه کنید.
