روش هایی برای جلوگیری از تحلیل عضلات

راه های جلوگیری از تحلیل عضلات را بشناسید

افرادی که می خواهند ورزش را با هدف کاهش استرس انجام دهند، باید به طور منظم و در زمان های خاص ورزش کنند و هر چقدر نظم در ورزش رعایت شود، تاثیر بیشتری در کاهش استرس و اضطراب خواهد داشت. مطالعات نشان می دهد ورزش های هوازی که برای کاهش استرس توصیه شده، منجر به افزایش هورمون هایی داخل خون می شود که تسکین بخش بوده و می تواند مدت ها فرد را از استرس های روانی دور کند. افرادی که می خواهند ورزش را با هدف کاهش استرس انجام دهند، باید به طور منظم و در زمان های خاص ورزش کنند و هر چقدر نظم در ورزش رعایت شود، تاثیر بیشتری در کاهش استرس و اضطراب خواهد داشت. برای پایداری زانو، علاوه بر رباط ها که از زانو محافظت می کند، عضلات نیز چنین نقشی دارند، هر چقدر تمرین های ورزشی از نوع قدرتی و استقامتی، بتواند عضلات اطراف زانو را تقویت کند دردهای زانو را کاهش می دهد. یکی از عضلات خیلی مهم در کنترل زانو عضلات جلوی ران است . این عضلات از ناحیه لگن شروع شده و تا بالای ساق ادامه می یابد. با تمرین های مقاومتی یا حالت انقباضی در ناحیه عضلات، می توان به حمایت و تقویت بیشتر زانوها کمک کرد. افرادی که آرتروز یا پای پرانتزی دارند نباید فعالیت و تحرک بدنی را ترک کنند، اما شدت و مدت فعالیت و حجم این فعالیت باید در حدی باشد که فرد به آستانه درد نرسد. زمانی که به آستانه درد برسند این جا خط قرمز ورزش است.

ضرورت تقویت عضلات چهارسرزانو با وزنه

بیمار می تواند پیاده روی را ادامه دهد؛ ضمن اینکه تقویت عضلات چهار سر زانو با وزنه خیلی مهم است و به کاهش درد و کنترل آرتروز کمک می کند. برای تقویت عضلات جلوی، خلفی و طرفی گردن، تمرین های شایعی از نوع ایزومتریک یا تمرین های ایستا به بیماران داده می شود، اما در کلینیک های درمانی برای آرتروز گردن، برنامه پنج جلسه ای از نوع ورزش های خفیف تجویز می شود تا بیمار به وضعیت مناسب برسد. ممکن است فرد در زمان حضور در سونای خشک تا یک کیلو وزن خود را از دست بدهد، اما وزن از دست رفته، نشان از کاهش چربی نیست؛ بلکه آب از دست رفته، آب بدن است که با مصرف مایعات مجددا جایگزین خواهد شد. این باور نادرستی است که در سونای خشک و بخار امکان کاهش چربی وجود دارد، ضمن اینکه در سونا فقط حرکات و تمرین ورزشی کششی خفیف توصیه می شود. بعد از ۴۰سالگی و برای جلوگیری از تحلیل عضلات علاوه بر ورزش های هوازی، جهت تقویت عضلات قوقانی و تحتانی، کوچک و بزرگ مانند سینه و بازو و افزایش حجم و توان عضلات باید در هفته ۲ تا سه بار، در سه ست با تکرار ۱۰ تا ۱۲ از وزنه استفاده کرد.

روش هایی برای جلوگیری از تحلیل عضلات

روش هایی برای جلوگیری از تحلیل عضلات : افرادی که می خواهند ورزش را با هدف کاهش استرس انجام دهند، باید به طور منظم و در زمان های خاص ورزش کنند و هر چقدر نظم در ورزش رعایت شود، تاثیر بیشتری در کاهش استرس و اضطراب خواهد داشت. مطالعات نشان می دهد ورزش های هوازی که برای کاهش استرس توصیه شده، منجر به افزایش هورمون هایی داخل خون می شود که تسکین بخش بوده و می تواند مدت ها فرد را از استرس های روانی دور کند.

• افرادی که می خواهند ورزش را با هدف کاهش استرس انجام دهند، باید به طور منظم و در زمان های خاص ورزش کنند و هر چقدر نظم در ورزش رعایت شود، تاثیر بیشتری در کاهش استرس و اضطراب خواهد داشت.
• برای پایداری زانو، علاوه بر رباط ها که از زانو محافظت می کند، عضلات نیز چنین نقشی دارند، هر چقدر تمرین های ورزشی از نوع قدرتی و استقامتی، بتواند عضلات اطراف زانو را تقویت کند دردهای زانو را کاهش می دهد.
• یکی از عضلات خیلی مهم در کنترل زانو عضلات جلوی ران است . این عضلات از ناحیه لگن شروع شده و تا بالای ساق ادامه می یابد. با تمرین های مقاومتی یا حالت انقباضی در ناحیه عضلات، می توان به حمایت و تقویت بیشتر زانوها کمک کرد.
• افرادی که آرتروز یا پای پرانتزی دارند نباید فعالیت و تحرک بدنی را ترک کنند، اما شدت و مدت فعالیت و حجم این فعالیت باید در حدی باشد که فرد به آستانه درد نرسد. زمانی که به آستانه درد برسند این جا خط قرمز ورزش است.
• بنابراین بیمار می تواند پیاده روی را ادامه دهد؛ ضمن اینکه تقویت عضلات چهار سر زانو با وزنه خیلی مهم است و به کاهش درد و کنترل آرتروز کمک می کند.
• برای تقویت عضلات جلوی، خلفی و طرفی گردن، تمرین های شایعی از نوع ایزومتریک یا تمرین های ایستا به بیماران داده می شود، اما در کلینیک های درمانی برای آرتروز گردن، برنامه پنج جلسه ای از نوع ورزش های خفیف تجویز می شود تا بیمار به وضعیت مناسب برسد.
• ممکن است فرد در زمان حضور در سونای خشک تا یک کیلو وزن خود را از دست بدهد، اما وزن از دست رفته، نشان از کاهش چربی نیست؛ بلکه آب از دست رفته، آب بدن است که با مصرف مایعات مجددا جایگزین خواهد شد. این باور نادرستی است که در سونای خشک و بخار امکان کاهش چربی وجود دارد، ضمن اینکه در سونا فقط حرکات و تمرین ورزشی کششی خفیف توصیه می شود.
• بعد از 40 سالگی و برای جلوگیری از تحلیل عضلات علاوه بر ورزش های هوازی، جهت تقویت عضلات قوقانی و تحتانی، کوچک و بزرگ مانند سینه و بازو و افزایش حجم و توان عضلات باید در هفته 2 تا سه بار، در سه ست با تکرار ۱۰ تا ۱۲ از وزنه استفاده کرد.

ورزشهای مفید برای مقابله با تحلیل عضلات

تمامی ورزشها مفید هستند! زیرا تمامی ورزشها با تحرک عضلات همراه هستند. اما انجام برخی ورزشها به عدم تحلیل عضلانی بیشتر کمک می کند. پیاده روی یکی از ورزشهایی است که از بیماری تحلیل عضلانی جلوگیری به عمل می آورد. پیاده روی ورزشی است که همه می توانند انجام دهند و نیاز به ابزار و یا مکان خاصی ندارد.

• پیاده روی

مطالعه ای بر روی 227 ژاپنی بالای 65 سال نشان داد 6 ماه پیاده روی قدرت عضلات را افزایش می دهد، به ویژه کسانی که عضلات ضعیفی دارند این ورزش برای آنها بسیار مفید است. در این مطالعه، مسافتی که هر فرد می توانست پیاده روی کند متفاوت بود ! اما تمامی آنها این مسافت را در هر ما به میزان 10% افزایش دادند. مطالعه دیگری بر روی 879 فرد بالای 60 سال نشان داد کسانی که تندتر پیاده روی می کنند کمتر در معرض ابتلا به بیماری تحلیل عضلانی قرار می گیرند. پیاده روی یکی از ورزشهایی که باید در برنامه روزمره همه به ویژه سالمندان گنجانده شود تا به عدم ضعف عضلانی کمک کند. به سلامتی عضلات خود اهمیت دهید!

• ورزشهای هوازی

ورزشهای هوازی ورزشهای موثری هستند که از تحلیل عضلانی جلوگیری به عمل می آورند. تحلیل عضلات بیماری است که سبب می شود عضلات با بالا رفتن سن قدرت خود را از دست بدهند. بهترین روش مقابله با این بیماری حفظ تحرک عضلات است. تمامی ورزشها مفید هستند اما انجام برخی ورزشها به عدم تحلیل عضلانی بیشتر کمک می کند. یکی از این ورزشها انجام ورزشهای هوازی و مقاومتی است.

تمرینات هوازی چگونه از تحلیل عضلات جلوگیری به عمل می آورند؟

در تمرینات هوازی ضربان قلب افزایش می یابد و از تحلیل عضلات جلوگیری به عمل می آید. اغلب مطالعات می گویند علاوه بر تمرینات هوازی باید تمرینات مقاومتی و منعطف را نیز در برنامه ورزشی خود بگنجانید. این دو ورزش مکمل یکدیگر هستند. ترکیبی از تمامی این ورزشها سبب می شود که بیماری تحلیل عضلانی کند شود و یا حتی عضلات قوی شوند. البته ذکر این نکته حایز اهمیت است که هنوز مشخص نیست آیا ورزشهای هوازی بدون تمرینات مقاومتی نیز سودمند هستند یا خیر. یک مطالعه به بررسی اثرات ورزشهای هوازی بدون انجام تمرینات مقاومتی در 439 زن بالای 50 سال پرداخت. این زنان ورزشهای هوازی را از 15 دقیقه درروز شروع کردند و در طول مدت 12 ماه این مقدار را به 45 دقیقه رساندند. این مطالعه نشان میداد ورزشهای هوازی مانند دوچرخه سواری و یا پیاده روی به تنهایی می توانند مقاومت عضلات را بالا ببرند. اما به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است. با بالا رفتن سن، توجه به سلامت اهمیت بسیار زیادی پیدا می کند. در هر سنی که هستید ورزش را از زندگی خود حذف نکنید.

• ورزشهای مقاومتی

ورزشهای مقاومتی ورزشهایی هستند که از تحلیل عضلات به ویژه در سنین بالا جلوگیری به عمل می آورند. تحلیل عضلانی بیماری است که سبب می شود عضلات با بالا رفتن سن قدرت خود را از دست بدهند. بهترین روش مقابله با این بیماری حفظ تحرک عضلات است. ورزشهای هوازی، مقاوتی و تعادلی می توانند از تحلیل عضلات جلوگیری به عمل بیاورند و حتی آنها را قوی کنند. دست کم دو تا چهار جلسه ورزش در هفته سبب می شود بدن سالم بماند. تمامی ورزشها مفید هستند اما انجام برخی ورزشها به عدم تحلیل عضلات بیشتر کمک می کند.

ورزشهای مقاومتی کدامند؟!

یکی از این ورزشها انجام تمرینات مقاومتی است. این تمرینات شامل وزنه برداری، کشیدن نوارهای مقاومتی و حرکت بدن بر خلاف جاذبه زمین می شوند. هنگامی که این تمرینات را انجام می دهید، فشار حاصله سبب تحریک سیگنالهای رشد و در نتیجه افزایش قوای عضلانی می شود. علاوه بر این، تمرینات مقاومتی هورمونهای رشد را افزایش می دهند. این سیگنالها با سلولهای عضلات ترکیب می شوند و پروتین های جدید می سازند. با ساخت پروتین های جدید سلولهای ماهواره ای تحریک می شوند. همین امربه رشد و ترمیم عضلات کمک می کند (کار سلولهای ماهواره ای تقویت عضلات است). به همین دلیل انجام تمرینهای مقاوتی بهترین روش برای افزایش قوای عضلانی و جلوگیری از تحلیل آنهاست.

مطالعات در خصوص ورزش های مقاومتی برای جلوگیری از تحلیل عضلات

پژوهشی بر روی 57 نفر 65-94 ساله صورت گرفت؛ این افراد 12 هفته هر هفته سه روز ورزشهای مقاومتی انجام دادند. نتایج حاکی از آن بودند که رشد عضلانی در آنها افزایش چشم گیری داشته است. در نتیجه می توان گفت ورزشهای مقاومتی یکی از موثرترین ورزشها هستند که افراد با بالا رفتن سن باید در برنامه ورزشی خود بگنجانند. اگر به سلامتی خود اهمیت دهید و ورزش کنید و در نتیجه حفظ سلامت جامعه کمک بزرگی خواهید کرد! اهمیت به سلامتی خود یعنی اهمیت به سلامتی تمامی افراد جامعه!

اهمیت رژیم غذایی برای جلوگیری از تحلیل عضلات

در کنار ورزش، رژیم غذایی سالم نیز به سالم ماندن بدن کمک می کند. برای جلوگیری از بیماری تحلیل عضلانی بهتر است پروتئین را به رژیم غذایی خود بیافزاید. محصولات لبنی و گوشت ها منبع بسیار خوبی بری تامین پروتئین به شمار می روند. اگر قصد دارید از مکمل پروتئین دار استفاده کنید بهتر است چک آپ کاملی از خود بدهید و با صلاحدید پزشک مصرف این مکملها را شروع کنید. استفاده خودسرانه از مکملهای پروتئین دار سبب می شود مشکلات متعددی برای سلامتی رخ دهد. به همین دلیل باید زیر نظر پزشک مصرف آنها آغاز شود. سبک زندگی سالم مسئله بسیار مهمی است که به حفظ سلامتی کمک زیادی می کند و از بروز بیماری های مختلف جلوگیری به عمل می آورد.

مصرف پروتئین در طول روز باعث کاهش سارکوپنیا می شود

مطالعه اخیر بررسی های قبلی را تایید می کند. در این بررسی ها نشان داده شده بود که توزیع یکنواخت مصرف پروتئین در طول روز در مقایسه با حالتی که عمده پروتئین مصرفی به یک وعده غذایی محدود می شود، می تواند به شکل موثرتری در محافظت و رشد توده عضلانی نقش ایفا کند. مطالعه ای در کانادا نشان داد که افراد سالخورده ای که در طول روز از پروتئین استفاده می کنند، توده عضلانیشان به شکل موثرتری حفظ می شود، اما این موضوع بر روی تحرک آن ها تاثیری نداشت. در این مطالعه بیش از 1700 مرد و زن که نسبتا سالم بودند در طول یک دوره سه ساله تحت کنترل قرار گرفتند. افراد شرکت کننده 67 تا 84 ساله بودند. این افراد در طول این مطالعه اطلاعات مورد نیاز محققان را در ارتباط با غذایی که می خورند در اختیارشان قرار داده و انجام تست قدرت از بازوها و پاها در هر سال و نیز تست تحرک را پذیرفتند. در طول سه سال مطالعه محققان پی بردند که همه شرکت کننده ها هم قدرت و هم تحرکشان را از دست داده اند. با این وجود، افرادی که در هر کدام از وعده های غذایی در طول روز پروتئین مصرف کردند، در مقایسه با افرادی که پروتئین را فقط در یک وعده استفاده کردند، قدرتشان بهتر حفظ شد، هر چند که تحرک بیشتری نداشتند. این مطالعه شهودی بود و بنابراین نمی توانست علت و معلول را در مورد تنظیم زمان مصرف پروتئین تعیین کند. با این وجود، اگرچه اطلاعات حاصل نمی تواند نتایج قطعی را نشان دهد، اما نتایج مطالعات قبلی را که تنظیم زمان مصرف پروتئین را در رشد توده عضلانی بسیار موثر می داند، اثبات می کند. این به این معنی است که تنظیم زمان همان اهمیتی را می تواند در تحریک هر چه بهتر سنتز پروتئین عضلانی داشته باشد که میزان پروتئین مصرفی دارد. در مطالعه ای دیگر، محققان تغییرات در سنتز پروتئین را در پاسخ به تنظیم زمان مصرف پروتئین در افرادی که پروتئین را در طول روز مصرف می کردند و کسانی که عمده پروتئین مصرفیشان را در وعده عصرانه دریافت می کردند، اندازه گیری کردند. افرادی که مقدار متوسطی از پروتئین در هر وعده غذایی مصرف کردند نسبت به آن هایی که کل پروتئین مصرفیشان مربوط به عصرانه بود، سنتز پروتئین عضلانی بیشتری را تجربه کردند. در During Protein Summit 2.0 متخصصان تغذیه نقش پروتئین در سلامتی انسان و این حقیقت که صبحانه افراد بالغ اغلب پر از مواد غذایی قندی است را مورد بحث قرار دادند. گفتگو در مورد نیاز پروتئینی افراد بالغ مسن تر بر بهینه سازی تنظیم زمان مصرف پروتئین متمرکز شد و به فرضیه زیر منتج گردید که مطابق با تحقیق قبلی است: “مصرف معمول 25 تا 30 گرم پروتئین در صبحانه، ناهار و شام پروتئین کافی را به شکلی موثر و کارآمد برای تحریک آنابولیسم (سنتز) پروتئین عضلانی فراهم می کند و قادر است شروع سارکوپنیا را به تاخیر انداخته، پیشرفت آن را کند کند ویا میزان پیامدهای عملکردی آن را کاهش دهد”.

دستورالعمل های مصرف پروتئین برای جلوگیری از تحلیل عضلات

فرمولی که من استفاده می کنم نیم گرم پروتئین به ازای هر پوند توده بدون چربی بدن یا 1 گرم در هر کیلو (2.2 پوند) توده بدون چربی بدن هست. اگر باردار هستید، تمرین شدید می کنید یا در رقابت های ورزشی شرکت می کنید، می توانید این میزان را تا 25 درصد افزایش دهید. سالمندان هم ممکن است نیاز بیشتری داشته باشند. اگر مسن هستید یا به وضوح توده عضلانیتان را از دست می دهید، میزان مصرف پروتئین و نیز تمرین مقاومتی را به تدریج تا زمانی که بهبودی در وضعیتتان مشاهده کنید، افزایش دهید، تا به این طریق سطح مطلوب تر پروتئین را مشخص کنید. برای تعیین توده بدون چربی بدن، نخست درصد چربی بدنتان را باید بدانید. برای اندازه گیری درصد چربی در بدن از این روش ها می توانید استفاده کنید:

• چربی سنج ها (کالیپرها): شاید قیمتشان فقط 5 دلار باشد. این ابزارها با استفاده از دو بازوی مدرج ممکن است میزان چربی بدن شما را برآورد کنند، اما تعجب آور اینکه نسبت به قیمتشان دقیق هستند.
• ماشین حساب ها: این ابزارها چربی بدن فرد را با استفاده از چند پارامتر تخمین می زنند. با این وجود، درصد چربی بدن را شاید بیشتر تخمین بزنند.
• ترازوها: این ترازوها از جریان الکتریکی عبوری از بدن استفاده می کنند. اما به این دلیل که به میزان آب بدن وابسته اند، دقیق نیستند.
• اتاقک باد پاد (Bod Pod): این روش با جابجایی هوا کار می کند؛ دقیق هست اما شاید در منطقه شما گران باشد.

برای اینکه هزینه زیادی بر شما تحمیل نشود می توانید از چربی سنج ها و ماشین حساب های آنلاین استفاده کرده و در نهایت میانگین بگیرید. بعد از بدست آوردن این عدد درصد چربی بدن را از 100 کم کرده و درصد حاصل را در وزن خودتان ضرب کنید. برای مثال، اگر درصد چربی بدن شما 15 درصد هست، با کسر این عدد از 100 حاصل 0.85 خواهد بود؛ این عدد را در وزن خودتان ضرب کنید تا توده بدون چربی بدن برحسب پوند یا کیلو بدست بیاید. با استفاده از این مثال، اگر وزن شما 175 پوند است، با ضرب در 0.85 عدد حاصل 148 پوند خواهد بود. سپس 148 را در نیم (گرم پروتئین در هر پوند وزن بدون چربی بدن) ضرب کنید. عدد حاصل (74 گرم) میزان پروتئین مصرفی روزانه شما را مشخص می کند.

پروتئین را با غذا جایگزین کنید

مقدار زیادی پروتئین در فراورده های غذایی هم گیاهی و هم حیوانی وجود دارد. گوشت ها، ماهی، فراورده های لبنی، میوه های مغز دار، دانه و برخی سبزی ها پروتئین مصرفی شما را تامین می کنند. حتما غذاهایی را تهیه کنید که به صورت ارگانیک (طبیعی) بدست آمده و فاقد ترکیبات تغییریافته ژنتیکی هستند. دقت شود که حتما گوشت ها از حیوانات تغذیه شده با علوفه و تایید شده باشند. همچنین بخاطر داشته باشید که بسیاری از میوه های مغزدار غنی از چربی های سالم و پروتئین هستند. ماکادامیا، گردوهای آمریکایی و دانه کاج چربی زیاد و پروتئین کم دارند که به مهار سریع گرسنگی شما کمک کرده ولی در میزان پروتئین مصرفی شما تاثیر چندانی ندارند. برای تعیین میزان مصرف پروتئین، احتیاجات فردی خودتان را به همان شکلی که در بالا توضیح داده شده حساب کرده و به مدت چند روز آنچه را که می خورید ثبت کنید. برای اینکه پروسه کلی آسان تر شود،

تحلیل عضلات با بالا رفتن سن، تضعیف بیشتر را می تواند به دنبال داشته باشد

از زمان تولد تا حدود 30 سالگی، عضلات شما از لحاظ قدرت و اندازه به رشدشان ادامه می دهند. در مراحلی بین سنین 30 و 40 سال تحلیل تدریجی از نظر عملکرد و قدرت ماهیچه آغاز می شود. این امر بر عملکرد سوخت و سازی (متابولیکی) بدن تاثیر می گذارد که خود دلیلی بر کاهش و افزایش آسان تر وزن به ترتیب در سنین پایین و سنین بالا است. افرادی که تحرک ندارند بعد از 30 سالگی احتمالا هر 10 سال تا 5 درصد از کل توده عضلانی را از دست بدهند. بعلاوه با افزایش سن این امر سرعت بیشتری به خود می گیرد. از دست رفتن توده عضلانی و قدرت عامل مهمی بر ضعف و ناتوانی است. ضعف یک تشخیص بالینی در سالمندان هست که احتمال افتادن، بستری شدن، ناتوانی و مرگ را تقویت می کند. این ضعف عاملی بر کاهش توانایی در مقابله با عوامل استرس زا بوده و با مشاهده سه مورد از موارد پنجگانه زیر قابل تشخیص است:

• قدرت کم دست
• انرژی پایین
• کند راه رفتن
• فعالیت فیزیکی کم
• کاهش ناخواسته وزن

از دست دادن قدرت و توده عضلانی می تواند به اختلال در تعادل، کاهش استقامت و قدرت راه رفتن منجر شود. این فاکتورهای فیزیکی افزایش احتمال افتادن، شکستگی استخوان ها، ناتوانی و عدم استقلال را در پی دارد. فاکتورهای موثر در سارکوپنیا شامل تغییرات هورمونی، التهاب و کاهش فعالیت، عملکرد نورولوژیکی و تغذیه می شود. براساس یافته های مطالعه اخیر کاهش تعداد میتوکندری و تغییرات در سیستم آنژیوتانسین در عضله اسکلتی نیز می تواند در کاهش توده عضلانی و قدرت بدنی دخیل باشد. تخمین زده شده که در سال 2000 هزینه مراقبت پزشکی مستقیم در ایالات متحده در مورد سارکوپنیا، 18.5 میلیارد دلار بوده که تقریبا 1.5 درصد از کل هزینه های مراقبت های پزشکی آن سال (آخرین آمار موجود) را شامل می شود. با این وجود، این تنها هزینه مراقبت های مستقیم هست و هزینه های غیرمستقیم مانند از دست دادن کار، از دست رفتن بهره وری برای کارفرما و هزینه های جایگزینی کارگران را شامل نمی شود.تحلیل رفتن عضله می تواند به اختلال متابولیکی، از قبیل مقاومت به انسولین یا دیابت هم مربوط شود که هزینه مراقبت های پزشکی را بازهم بیشتر می کند. با اینکه تحلیل عضله در اثر بالارفتن سن عامل برخی از بیماری ها محسوب می شود، در حال حاضرهیچ کمپین بهداشت عمومی با هدف کاهش خطر موجود وجود ندارد. حفظ استقلال و عملکرد جسمی هر فرد نه تنها کیفیت زندگی او را بهبود می بخشد، بلکه از صرف هزینه هزاران دلاری برای مراقبت های پزشکی جلوگیری می کند. متاسفانه تحلیل رفتن عضله ممکن است نشانه شروع افزایش وزن ، از دست دادن انرژی، از دست دادن قدرت تشخیص و آسیب پذیری بیشتر در مقابل بیماری و عملا تسریع پیری باشد.

افراط در چیزی که مفید است می تواند نتیجه معکوس دهد

اگرچه پروتئین نیاز هست، با این وجود توانایی بدن برای فراوری آن با بالارفتن سن کاهش می یابد. این امر زمانی اتفاق می افتد که بدن شما شروع به از دست دادن توده ماهیچه ای بیشتری می کند و نیاز به پروتئین افزایش می یابد. اکنون، آمریکایی ها بیش از مردم هر کشور دیگر گوشت و در نتیجه پروتئین مصرف می کنند. استفاده از گوشت حیواناتی که در طی عملیات تغذیه ای متمرکز (CAFOs) پرورش می یابند وضع را وخیم تر می کند. احتمال آلودگی گوشت این حیوانات به میکروب های مقاومت به آنتی بیوتیک بیشتر بوده و از نظر تغذیه ای از گوشت حیوانات پرورش یافته ارگانیکی و تغذیه شده با علوفه ارزش کمتری دارد. بدن شما یک حد بیشینه ای برای میزان پروتئینی که عملا شما می توانید ترکیب کرده و مصرف کنید، دارد. به این معنی که با آنکه مصرف پروتئین در طول روز می تواند مفید باشد، همان اندازه بایستی به مقدار و کیفیت پروتئینی که می خورید هم توجه کنید. با مصرف بیش از نیاز پروتئین، بدن شما بالاجبار بایستی محصولات زاید نیتروژنی بیشتری را فراوری کند و این باعث ایجاد محیطی می شود که خطر دهیدراسیون (کم شدن آب بدن) را افزایش داده، فشار مضاعفی را بر بدن شما تحمیل می کند. میزان بیش از حد پروتئین مسیری بیوشیمیایی بنام هدف راپامایسین در پستانداران (mTOR) را که نقشی مهم در رشد و توسعه بسیاری از سرطان ها و در تنظیم فرایند پیری بازی می کند، تحریک می کند. همچنین پروتئین استفاده نشده در بدن تاثیری منفی بر روی مسیر GCN2 می گذارد، که خود در فرایند پیری نقش دارد. به عبارتی، در تلاش برای کند کردن فرایند پیری و تحلیل عضلات در اثر بالا رفتن سن، استفاده پروتئین بیش از نیاز بدن عملا سرعت این فرایند را می تواند افزایش دهد.

نقش انسولین بر رشد عضلات