به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، عمق بازار (DOM) معیاری برای عرضه و تقاضا برای دارایی های قابل معامله است. بر اساس تعداد سفارشات خرید و فروش آزاد برای دارایی معین مانند سهام یا قرارداد آتی است. هرچه مقدار این سفارشات بیشتر باشد، بازار عمیق تر یا بیشتر باشد، بازار در نظر گرفته می شود.
Order book چیست؟
عمق داده های بازار به عنوان order book نیز شناخته می شود زیرا شامل لیستی از سفارشات معوق برای یک اوراق بهادار یا ارز است. داده های موجود در آن برای تعیین اینکه کدام معاملات قابل پردازش هستند استفاده می شود. اطلاعات DOM یا همان order book برای اکثر کارگزاران به صورت رایگان یا با هزینه ای اندک قابل دسترس است .
مفهوم DOM
با اندازه گیری عرضه و تقاضا در زمان واقعی ، معامله گران از عمق بازار برای ارزیابی جهت احتمالی قیمت یک دارایی استفاده می کنند. همچنین برای اندازه گیری تعداد سهام دارایی قابل خرید بدون ایجاد افزایش قیمت آن استفاده می شود.
اگر یک سهام بسیار نقدینه باشد ، تعداد زیادی خریدار و فروشنده دارد. یک خریدار می تواند یک سهم بزرگ سهام را خریداری کند بدون اینکه حرکت قابل توجهی در قیمت سهام ایجاد کند .
با این وجود، اگر سهامی نقدینه آسانی نداشته باشد، به طور مداوم معامله نمی شود. خرید یک بورس سهام ممکن است تأثیر قابل توجهی در قیمت سهام داشته باشد .
عمق بازار ( DOM ) معمولاً به عنوان یک لیست الکترونیکی از سفارشات خرید و فروش برجسته نمایش داده می شود که براساس سطح قیمت سازماندهی شده و در زمان واقعی به منظور بازتاب فعالیت فعلی به روز می شود. یک موتور منطبق معاملات سازگار را برای تکمیل جفت می کند .
بیشتر کارگزاران ( بروکرها ) نوعی نمایشگر DOM را ارائه می دهند. این به کاربران این امکان را می دهد که لیست کاملی از سفارشات خرید و فروش را که در انتظار اجرای آن است ، به همراه جزئیات مورد نیاز معامله گر، مشاهده کنند ( البته در بروکرهایی که با مارکت ایران کار میکنند این آفر برای مشتریان ارائه نمیشود )
توضیحات عمق بازار
علاوه بر اندازه گیری عرضه و تقاضا، عمق بازار نشان دهنده ی تعداد سهامی است که می توان از مجموع سهام یک شرکت خرید بدون اینکه باعث شود ارزش سهام آن شرکت افزایش قیمت پیدا کند. اگر نقدینگی سهام بسیار بالا باشد و در آن تعداد زیادی خریدار و فروشنده حضور داشته باشند، در این صورت خرید تعداد زیادی سهم هم منجر به تغییرات قیمت چشمگیر نخواهد شد. اما اگر نقدینگی سهام پایین باشد و در آن معاملات زیادی صورت نگیرد، خرید تعدادی سهم، تأثیر چشمگیری بر قیمت آن خواهد داشت.
عمق بازار معمولا به شکل یک لیست الکترونیک از تمام سفارش های خرید و فروش نشان داده می شود؛ این سفارش ها بر اساس سطح قیمت، دسته بندی شده اند و در هر لحظه بروزرسانی می شوند تا نشانگر تمام فعالیت های موجود باشند. یک موتورِ هماهنگ کننده، تبادل های سازگار را با هم جفت می کند.
اگرچه گاهی اوقات این اطلاعات در ازای هزینه ای در دسترس خواهد بود، اما حالا اکثر پلت فرم های تبادل، گونه ای از عمق بازار را به نمایش می گذارند. این مسئله، طرفین موجود در تبادل یک سهام را قادر می سازد تا به جای مشاهده ی بهترین گزینه ها، لیستی کامل از تمام سفارش های خرید و فروش که در انتظار انجام هستند را به همراه اندازه تبادل مشاهده کنند.
نکات کلیدی
- عمق بازار یا DOM یک ابزار تبادل است که تعداد سفارش های خرید و فروش فعال یک سهام یا ارز را در قیمت های مختلف نشان می دهد.
- عمق بازار که به عنوان دفتر سفارش نیز شناخته می شود در واقع میزان عرضه و تقاضا برای یک سهام بخصوص است.
- عمق بازار همچنین نشان دهنده تعداد سهامی است که می تواند خرید، بدون اینکه تأثیری در قیمت آن سهام گذاشت.
استفاده از داده های عمق بازار
با به انجام رسیدن، بروز رسانی شدن و یا منحل شدن سفارش ها، داده های مربوط به عمق بازار می توانند به تبادل کننده ها کمک کنند تا تشخیص دهند قیمت یک سهام بخصوص در آینده ی نزدیک به کدام سمت خواهد رفت. به عنوان مثال، یک تباد کننده ممکن است از داده های عمق بازار استفاده کند تا تفاوت بین قیمت پیشنهادی و قیمت درخواستی یک سهام را به همراه ارقام هر کدام از این قیمت ها بفهمد. سهامی که عمق بازارآنها زیاد است (به عنوان مثال سهام شرکت های معروف با بیشینه قیمت بالا مانند اپل) معمولا حجم و نقدینگی بالایی خواهند داشت، که تبادل کنندگان را قادر می سازد، سفارش های زیادی را به انجام برسانند بدون اینکه تأثیر بسزایی در قیمت بازار داشته باشند. اما اوراق بهاداری که عمق بازار ضعیف تری دارند (مانند شرکت های کمتر دیده شده که سرمایه های کمتری نیز در بازار دارند)، می توانند در صورتی که یک تبادل کننده سفارش خرید یا فروش بزرگی را به انجام رساند دگرگون شوند.
توانایی دیدن عمق بازاریک سهام بخصوص، تبادل کننده ها را قادر می سازد تا از نوسانات قیمت کوتاه مدت آن سهام سود به دست بیاورند. به عنوان مثال، اگر شرکتی عمومی شود (یعنی فروش سهام خود را برای اولین بار آغاز کند) تبادل کننده ها می توانند منتظر تقاضای خرید بالا باشند که نشان می دهد قیمت سهام این شرکت رو به افزایش خواهد رفت. در این صورت، یک تبادل کننده می تواند سهام بخرد و هنگامی که افزایش قیمت آن به حدِ ایده آل رسید و یا زمانی که فشار فروش بالا است آن را بفروشد.
مثالی از دنیای واقعی
به عنوان مثال، اگر تبادل کننده ای، سهامِ الف را تحت نظر دارد، ممکن است پیشنهادهای خرید و فروش شرکت آن سهام را در صفحه عمق بازارِ آن مشاهده کنند. سهام الف ممکن است در حال حاضر ۱ دلار معامله شود، اما همچنین ۲۵۰ پیشنهاد خرید وجود دارند به قیمت ۱.۰۵ دلار، ۲۵۰ پیشنهاد به قیمت ۱.۰۸ دلار، ۱۲۵ پیشنهاد به قیمت ۱.۱۰، و ۱۰۰ پیشنهاد به قیمت ۱.۱۲ دلار. در عین حال ۵۰ پیشنهاد وجود دارند به قیمت ۰.۹۸ دلار، ۴۰ پیشنهاد به قیمت ۰.۹۵ دلار، و ۱۰ پیشنهاد به قیمت های ۰.۹۳ و ۰.۹۲ دلار. با مشاهده این روند، تبادل کننده ممکن است تشخیص دهد که قیمت سهام الف کمی رو به افزایش است. با علم بر این موضوع، تبادل کننده می تواند تصمیم بگیرد که آیا زمان آن رسیده که خرید کند، بفروشد و یا تصمیم دیگری بگیرد.
