لائوس
لائوس یکی از فقیرترین کشورها در جنوب شرقی آسیاست. کشور کوچکی که به نظر می آید در میان کشورهای بزرگ همسایه اش فشرده شده است. این کشور از شرق با ویتنام، از جنوب با کامبوج از غرب با تایلند و از شمال با میانمار و چین همسایه است.
پایتخت لائوس، شهر وین تیان است و بزرگترین شهر لائوس از نظر مساحت، پاریس پریاس نام دارد. جمعیت این کشور، ۶٫۵ میلیون نفر است و واحد پولی آن، کیپ است. زبان رسمی مردم لائوس، هندوچینی است. البته مردم محلی به زبان لائو، صحبت می کنند. اکثر مردم لائوس، در مزارع اشتراکی برنج کار می کنند و از این رو اقتصاد قدرتمند، ندارد. البته در سال های اخیر، با صادر کردن برق و برخی از فلزات، لائوس رونق اقتصادی گرفته است.
پس از این مقدمه کوتاه، زمان معرفی جاهای دیدنی لائوس فرا می رسد. اگر برای یک سفر در دل طبیعت بکر، رودخانه، جنگل و کوهستان آماده اید، نام های زیر را به خاطر بسپارید
لوآنگ پرابانگ
مرز شهر لوآنگ پرابانگ با یکی از رودخانه های مکونگ (Mekong)، رودخانه خان (Nam Khan)، مشخص می شود. اینجا شهر معابد است، مجموعه ای از دیدنی های بی نظیر برای سفر: تاریخ سلطنتی غنی، راهبانی با لباس های زغفرانی رنگ، مناظر حیرت انگیز رودخانه، غذاهای درجه یک و برخی از بهترین و به روزترین اقامت گاه های منطقه. دوچرخه ای کرایه کنید و در کوچه پس کوچه های این شبه جزیره استوایی به گردش بپردازید، در کلاس های آشپزی شرکت کنید یا فقط لم بدهید و از یک ماساژ آرامش بخش، در یکی از مراکز ماساژ ارزان، لذت ببرید. برنامه سفرتان را طوری تنظیم کنید تا بتوانید بیشتر از زمان مورد انتظار در این منطقه بمانید!
وَنگ ویِنگ
این منطقه یکی از بهترین نمونه های مناطق رودخانه ای در ناحیه سنگ های آهکی لائوس است. وَنگ ویِنگ زیر صخره های مرتفع کنار رودخانه سونگ (Nam Song) قرار دارد و مرکز بی چون و چرای ماجراجویی در لائوس به شمار می رود. از زمانی که حزب انقلابی این منطقه را ترک کرده، آرامش بار دیگر به این نواحی برگشته است. اکنون تعداد مسافران خانوادگی بیشتر شده و فعالیت های مختلفی در این منطقه برای آن ها تدارک دیده می شود. فعالیت هایی مثل بالن سواری، کوه پیمایی، غارنوردی و کوه نوردی. و البته جاذبه اصلی این منطقه را فراموش نکنید: تیوپ سواری بر روی رودخانه. در گذشته در این منطقه فقط مهمان خانه های ارزان و معمولی و کافه های مسافری شبیه به هم وجود داشت. اما اکنون هتل های مد روزتر و رستوران هایی با غذاهای خوشمزه به آنها اضافه شده است.
سی فان دون
شهرهای لائوس همیشه اصلی ترین محل استراحت مسافران خسته بوده است. در حالی که شهرت این جزایر استوایی، در آب رودخانه مکونگ، بیشتر از همه به خاطر محل پر جنب و جوشی است که برای علاقه مندان به گرمای آفتاب فراهم می کند. کسانی که پر جنب و جوش باشند نمی توانند در مقابل رفتن به این منطقه مقاومت کنند. در شالیزارها تیوپ سواری یا دوچرخه سواری کنید، سوار قایق بشوید، دلفین های کمیاب رودخانه ایراوادی (Irrawaddy) را پیدا کنید، و روزتان را به بهترین شکل با سفر بر روی قایق در هنگام غروب آفتاب به پایان برسانید.
وینتیان
وینتیان در میان پیچ و خم های کناره رودخانه مکونگ قرار گرفته و مطمئناً آرام ترین پایتخت در جنوب شرق آسیاست. در کنار خیابان های عریض ردیف درختان تمبر هندی را می بینید. در کوچه های باریک ویلاهای فرانسوی، فروشگاه های چینی و معابد بودایی پر زرق و برق دیده می شود. این شهر ترکیب پر جنب و جوشی است از دستفروش های خیابانی، راهبانی با لباس های زعفرانی رنگ، غذاهای فرانسوی، هتل های امروزی و سرزندگی و نشاط. انرژی این شهر مسافرها را به سمت مراکز ماساژ یا گذراندن وقت به یوگا یا دوچرخه سواری حرکت می دهد. شاید زیبایی این شهر به اندازه لوآنگ پرابانگ نباشد، اما قطعاً جذابیت های خاص خودش را دارد.
غارهای وینگ زای
تاریخ در این غارها در ابعاد بزرگ روی سنگ حک شده است: منطقه ای با زیبایی چشمگیر. وینگ زای در خلال بمباران آمریکا در سال های 1964 تا 1973 پناهگاه رهبر حزب لائوس بود. علاوه بر زیبایی خیره کننده غارهای طبیعی، یک تور جالب صوتی هم وجود دارد که این تجربه را به واقعیت نزدیک می کند. در این تور صدای بمب ها با آهنگی از جیمی هندریکز (Jimi Hendrix) شبیه سازی شده، اگر طرفدار این تجربه نیستید می توانید به باغ پهناور شاهزاده قرمز (Red Prince) بروید.
تجربه تماشای گابون ها یا میمون های درازدست
با زیپ لاین از بالای جنگل های مرتفع عبور کنید. این کابل های امنیت کامل دارند و در بالای دره های جنگلی یک منطقه طبیعی حفاظت شده به نام بوکیو (Bokeo) کشیده شده اند. این منطقه زیستگاه گابون کاکل سیاه و پلنگ آسیایی است. طول بعضی از این زیپ لاین ها به 500 متر می رسد. برخی از عواید این منطقه صرف حفاظت از حیوانات در حال انقراض می شود و برخی از راهنمایان شکارچیانی هستند که اکنون از این منطقه حفاظت می کنند. وارد این منطقه بشوید و شب را در خانه های درختی در بالای درختان بسیار بلند بگذرانید و به موسیقی طبیعت گوش بدهید. سفر به جنگل گابون ها منطقه اصلی برای دیدن حیات وحش لائوس و ماجراجویی است.
تام کونگ لور
یکی از عمیق ترین خواب های تان را به خاطر بیاورید: دهانه بزرگ یک غار رودخانه ای در زیر یک کوه آهکی مرتفع، مرد قایق ران با قایق زهوار در رفته اش شما را به دل تاریکی می برد. پرسه در میان قندیل های بسیار بلند دنیای زیرزمینی تام کونگ لور تجربه ای بی نظیر است. این منطقه، به مسافت 7.5 کیلومتر، در نواحی دوردست استان خاموان (Khammuan) قرار دارد.
حتما از دیدن نور در انتهای تونل ذوق زده خواهید شد. برخی از مهمان خانه ها و مناطق توریستی کوچک این منطقه چند سال پیش از بین رفته اند و روستای تام کونگ لور اکنون راحت ترین مکان برای بازدید از غار است.
وات فو
وات فو مجموعه ای از معابد ویران شده واقع در پایه کوه پوکااو در استان چامپاسک می باشد. ساختار معبد هندو از قرن 11 تا قرن 13 قدمت دارد. این بخشی از امپراتوری خمر است که مرکزیت آن در آنگکور در جنوب غربی کامبوج واقع شده است. در مقایسه با منظره های به یاد ماندنی در آنگکور ، وات فو کوچک به نظر می رسد، اما عمارت های مخروبه، سنگ تمساح مرموز، و درختان بلند که بسیاری از مناظر را پوشانده اند،فضایی عرفانی را به وات فو می بخشند.
فادات لانگ
فادات لانگ (به معنی گنبد بزرگ) واقع در وینتیان ، یکی از بناهای تاریخی مهم در لائوس است. گنبد این بنا دارای چندین سطح می باشد که هرکدام نشان دهنده مراحل مختلفی از روشنگری بودایی است. پایین ترین سطح نشان دهنده جهان مادی و بالاترین سطح نشان دهنده جهان نیستی است. فادات لانگ در قرن 16 بر روی خرابه های معبد دوره خمر ساخته شد. فادات لانگ توسط حمله سیامی در سال 1828 تخریب شد و بعدها توسط فرانسه در سال 1931 بازسازی شد.
دشت کوزه ها
دشت کوزه ها یک منطقه بزرگ در شهر فونساوان (Phonsavan) می باشد که در آن کوزه های بزرگی با منشا ناشناخته در اطراف پراکنده شده است. این کوزه های سنگی به شکل خوشه ظاهر شده اند و از یک یا چند صد کوزه می باشند. کوزه ها دارای ارتفاع و قطری بین 1 و 3 متر می باشند و همگی از سنگ تراشیده شده اند. تنها یک کوزه بدست انسان حجاری شده و شامل نقوش برجسته حک شده بر روی سطح خارجی آن می باشد. تحقیقات از دشت کوزه نشان می دهد که این کوزه ها با شیوه های دفن ماقبل تاریخ در ارتباط است.
فصول مناسب سفر به لائوس
کشور کوچک و بدون محوطه لائوس بین اکتبر و آوریل ، هنگامی که آب و هوای گرم و خشک در کل وجود دارد ، به بهترین وجه مورد بازدید قرار می گیرد.سفر رودخانه بهترین راه بین نوامبر و ژانویه است ، هنگامی که سطح بالای آب باعث می شود عبور از کنار آبراه اصلی لائوس ، رودخانه مکونگ آسان شود. بازدید از فلات Bolaven در این زمان از سال نیز دلپذیر است.جغرافیای لائوس نقش مهمی در شکل دادن به آب و هوای آن دارد و هنوز هم می توان درجه حرارت خنک را در ارتفاعات مشاهده کرد که عمدتا در مناطق شمالی ، شرقی و مرکزی واقع است. "فصل سبز" در اواخر ماه مه و اکتبر ، هنگامی که باران ها به کشور باز می گردند ، می افتد. با این حال ، دوش ها معمولاً کوتاه و تیز هستند و تأثیر کمی در اکتشاف شما دارند. در این زمان از سال ، کشور به حیات خود می رسد که آبشارها بار دیگر آغاز می شوند و مناظر سرسبز انواع مختلفی از حیوانات وحشی را به خود جلب می کند.
بازدید از لائوس در ماه مارس
فصل خشک همچنان ادامه دارد و درجه حرارت در سراسر کشور به بیش از 30 درجه سانتی گراد در مکان ها افزایش می یابد. اگرچه هنوز هم در مناطق مرتفع می توان شرایط خنک کننده ای یافت. سفر در مناطق مرکزی و جنوبی می تواند کمی ناراحت کننده باشد ، و نکته اصلی ترکیب لائوس جنوبی با فلات بولون ، جایی که ارتفاع بالاتر از آب و هوای گرم استراحت می کند. در این زمان از سال سطح رودخانه کم می شود و سفر رودخانه ها در شمال را به دلیل مه و هوای ایجاد شده در فصل سرخ و آتش سوزی که کاملاً در حال انجام است دشوار و تا حدودی ناخوشایند می کند.
رویدادها و جشنواره ها
بون کون خائو (مارس): یک جشنواره کشاورزی که در زمان برداشت محصول در روستاهای روستایی و معابد محلی برگزار می شود - فرصتی عالی برای رعایت آداب و رسوم روستایی.
Boun Pha Vet(راهپیمایی اواخر): بیش از سه روز و سه شب برگزار می شود ، این یک جشنواره مذهبی است که تجسم پیش فرض بودا را جشن می گیرد ، با این داستان که در معابد سراسر کشور به نمایش در آمده است.
معرفی دیدنی ها و جاذبه های توریستی جامائیکا
معرفی دیدنی های تاریخی و جاذبه های گردشگری سودان
