میزان و نحوه مصرف مینوسایکلین

مینوسایکلین ( minocycline ) یک آنتی بیوتیک خوراکی است که معمولا برای درمان آکنه تجویز می شود و متعلق به گروهی از آنتی بیوتیک هاست که تتراسایکلین نامیده میشوند ( داکسی سایکلین و تتراسایکلین نیز متعلق به این گروه هستند و برای درمان آکنه استفاده می شوند ) از میان تمام آنتی بیوتیک های این گروه، مینوسایکلین قوی ترین گزینه برای درمان آکنه است. اما زمانی تجویز می شود که سایر آنتی بیوتیک های خوراکی در درمان شکست خورده باشند!

مصرف مینوسایکلین در چند دهه اخیر رواج بیشتری یافته و به خصوص در درمان آکنه های التهابی بسیار موثر عمل می کند.می توان گفت ماینوسیکلین تقریبا همیشه همراه با داروهای موضعی دیگر بهترین تاثیر زا دارد، گرچه ممکن است به ندرت در بعضی مواقع به تنهایی نیز تجویز شود.

مینوسایکلین با نام های تجاری ماینوسین ( minocin )، سولودین ( solodyn )، داینوسین ( dynacin )، آکنوسان aknosan))، مینوستات و ماینوسایکلین هگزال نیز شناخته می شود.

موارد مصرف مینوسایکلین

عفونت های پوست و ساختار پوست , عفونت های باکتریایی , عفونت های بافت نرم یا پوست , آکنه

مقدار مصرف مینوسایکلین

مقدار مصرف معمول برای آکنه: بزرگسالان: شکل دارویی سریع الاثر:

مقدار اولیه: 50 تا 100 mg خوراکی دو بار در روز بمدت 3 تا 6 هفته یا تا زمان بهبودی
مقدار نگهدارنده:50 تا 100 mg خوراکی یکبار در روز.

مقدار مصرف معمول برای عفونت های باکتریایی :

بزرگسالان:
-خوراکی:در ابتدا 200 mg و در ادامه 100 mg هر 12 ساعت و یا در ابتدا 100 تا 200 mg و در ادامه 50 mg چهار بار در روز
-تزریق وریدی:در ابتدا 200 mg و در ادامه 100 mg هر 12 ساعت،حداکثر مقدار مجاز:400 mg در 24 ساعت
کودکان:بالای 8 سال
در ابتدا 4 mg/kg خوراکی یا داخل وریدی و در ادامه 2 mg/kg هر 12 ساعت.

دستورالعمل های مصرف مینوسایکلین

50 تا 100 میلی گرم یک یا دو بار در روز دوز معمولی است که از مینوسایکلین استفاده می شود. اگرچه توصیه می شود مینوسایکلین با معده خالی مصرف شود ولی، با غذا نیز می توان آن را میل کرد. برخلاف آنتی بیوتیک های خوراکی دیگر، مینوسایکلین حتی همراه با غذا نیز واقعاً به خوبی جذب می شود. بعد از کنترل آکنه می توان مصرف آنتی بیوتیک را قطع و تنها از داروهای موضعی استفاده کرد. البته، برخی مواقع لازم است آنتی بیوتیک ها برای مدت طولانی مصرف شوند تا از عود آکنه جلوگیری شود.

توصیه های دارویی مینوسایکلین

1-از مصرف همزمان داروهای آنتی اسید، مکمل های حاوی کلسیم و آهن، ملین های حاوی منیزیم و سدیم بی کربنات، شیر لبنیات طی 3-1 ساعت پس از مصرف این دارو باید خودداری شود.
2-بیمار نباید به مدت طولانی در معرض نور آفتاب یا لامپ های دارای اشعه ماوراءبنفش قرار گیرد.
3-دوره درمان با مینوسایکلین باید کامل شود.
4- این دارو باید همراه با مقدار زیادی آب مصرف شود.

5- پس از درمان بیماران باید بمدت یک هفته از جویدن غذاهای سفت، ترد و چسبنده مانند هویج، تافی و آدامس خودداری کنند، همچنین از دست زدن به مناطق تحت درمان خودداری نمایند.

نکاتی برای استفاده از مینوسایکلین

سعی کنید داروی خود را هر روز در همان زمان مصرف کنید. اگر مقدار کافی از آنتی بیوتیک ها در جریان خون وجود داشته باشد، تأثیر آن ها بهتر خواهد بود.
حتی اگر آکنه بهبود پیدا کرد، دوره درمان را کامل کنید.
بلافاصله بعد از مصرف مینوسایکلین دراز نکشید چون، ممکن است باعث تحریک مری شود.
صبر داشته باشید و عجله نکنید. مدتی طول خواهد کشید و به تدریج جوش ها و التهاب کاهش خواهند یافت.

هشدارها

1- استفاده از تتراسیکلین ها از جمله مینوسایکلین دوران بلوغ و رشد دندان ( نیمه دوم بارداری، نوزادی، دوران کودکی تا 8 سال) ممکن است سبب تغییر رنگ پایدار در دندان ها شود.
2- هیپوپلازی مینا با مصرف مینوسیکلین گزارش شده است لذا مینوسایکلین در نیمه دوم بارداری،نوزادی،دوران کودکی تا 8 سال مگر به صلاحدید پزشک معالج نباید مصرف گردد .
3- در مواردی واکنشهای آنافیلاکسی و واکنشهای شدید پوستی نظیر سندروم استیون جانسون و اریتم مولتی فرم با مصرف خوراکی مینوسایکلین گزارش شده است.

میزان و نحوه مصرف قرص داروی آمی تریپتیلین