پامیدرونیت یک بیس فسفونات است؛ دارویی که شکل گیری استخوان و تخریب آن را اصلاح می کند. این دارو می تواند تخریب استخوان را کند کند و ممکن است به جلوگیری از شکستگی استخوان کمک کند.
پامیدرونیت برای درمان بیماری پاژه و درمان سطح بالای کلسیم در خون در اثر سرطان (هیپرکلسمی ناشی از بدخیمی) به کار می رود. این دارو همچنین برای درمان تخریب استخوان توسط انواع خاصی از سرطان مانند سرطان سینه و سرطان مغز استخوان استفاده می شود. همراه کافه پزشکی باشید
دسته دارویی پامیدرونیت
- مشتق بیس فسفونات
قبل از مصرف پامیدرونیت
اگر به مانیتول و دارو های بیس فسفونات (آلندرونیت، اتیدرونیت، ایباندرونیت، پامیدرونیت، رزیدرونیت، تیلودرونیت، زولدرونیک اسید) حساسیت دارید نباید از آن استفاده کنید.
برای اینکه مصرف این دارو برای شما بی خطر باشد، موارد زیر را به پزشک خود اطلاع دهید:
- بیماری کبدی
- بیماری کلیوی
- اختلال الکترولیتی مانند سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون
- مشکلات دندانی(قبل از شروع درمان به تست دندان نیاز دارید)
در موارد نادری این دارو باعث تخریب استخوان (نکروز) در استخوان فک می شود. علائم آن شامل بی حسی و درد فک، لثه های متورم و قرمز، از دست دادن دندان ها و تاخیر در بهبودی بعد از پروسه های دندان پزشکی می شود. هر چه مدت مصرف دارو طولانی تر باشد احتمال این عارضه بیشتر می شود.
ریسک این عارضه در افراد دارای سرطان که شیمی درمانی، دارو استروئیدی یا درمان رادیولوژی دریافت می کنند، بیشتر است. دیگر فاکتور های این عارضه شامل بیماری های لخته خون، آنمی و مشکلات دندانی از پیش موجود می باشد.
موارد مصرف پامیدرونات سدیم
پامیدرونات یک آمینوبیس فسفونات با خصوصیات عمومی مشابه با دیگر بیس فسفونات ها می باشد و باز جذب استخوانی را مهار می کند اما به نظر می رسد نسبت به دوزهای قابل مقایسه اتیدورنات اثر کمتری بر مینرالیزاسیون استخوانی داشته باشد.
از دی سدیم پامیدورانت به عنوان درمان کمکی در هیپرکلسمی شدید مخصوصاً هنگامی که با بدخیمی مرتبط باشد استفاده می کنند هم چنین در درمان ضایعات استئولیتیک و درد استخوانی در مالتیپل میلوما یا متاستازهای استخوانی ناشی از سرطان سینه کاربرد دارد.
ممکن است از آن در اختلالات استخوانی همراه با باز جذب گسترده استخوانی همانند آنچه در بیماری پاژه استخوان دیده می شود استفاده کرد.
مقدار مصرف
الف) هیپرکلسمی متوسط تا شدید ناشی از بدخیم ها.
بزرگسالان: دوز دارو بستگی به شدت هیپرکلسمی دارد. سطح کلسیم ابتدا باید با آلبومین سرم اصلاح گردد.
((g/dl) آلبومین سرم - 4) 0.8 + (mg/dl) کلسیم سرم = (mg/dl) غلظت کلسیم
دارو نباید زودتر از 7 روز تکرار شود زیرا پاسخ کامل به دوز قبلی طول می کشد.
تنظیم دوز: بیمارانی که هیپرکلسمی متوسط دارند (سطح کلسیم بین mg/dl 13.5-12 )، می توانند 90-60 میلی گرم دارو را به صورت انفوزیون وریدی (تک دوز) ظرف 24-2 ساعت دریافت نمایند.
بیماران مبتلا به هیپرکلسمی شدید (سطح کلسیم بیش از mg/dl 13.5 ) mg 90 دارو را به صورت انفوزیون وریدی ظرف 24-2 ساعت دریافت می نمایند.
ب) بیماری پاژه.
بزرگسالان: mg 30 وریدی روزانه ظرف 4 ساعت و سه روز پیاپی تا دوز کلی mg 90.
پ)ضایعات استئولیتیک استخوانی ناشی از مولتیپل میلوما.
بزرگسالان: mg 90 وریدی روزانه ظرف 4 ساعت، یک بار در ماه.
ت)ضایعات استئولیتیک استخوانی ناشی از سرطان سینه.
بزرگسالان: mg 90 وریدی روزانه ظرف 2 ساعت هر 4-3 هفته.

نکات قابل توصیه
- اگر به مانیتول یا هر کدام از بیس فسفونات ها حساسیت دارید، نباید از این دارو استفاده کنید.
- اگر تا به حال علائم زیر را داشته اید برای اطمینان از بی خطربودن دارو به پزشک خود مراجعه کنید:
عدم تعادل الکترولیتی (مانند سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون)؛
بیماری کلیوی؛
بیماری کبد؛
یا مشکل دندانپزشکی ( قبل از دریافت پامیدرونیت ممکن است به آزمایش دندان نیاز داشته باشید)
در موارد نادر، داروی پامیدرونات ممکن است باعث از بین رفتن استخوان (استئونکروز) در فک شود. علائم عبارتند از درد یا بی حسی فک، قرمز یا متورم بودن لثه ها، افتادن دندان یا بهبودی آهسته پس از جراحی دندان
دارو های هم گروه پامیدرونات سدیم
آلندرونیت
اتیدرونیک اسید
گالیم نیترات
ایباندرونیک اسید
زولدرونیک اسید
ریزیدرونات
دنوزومب