بیحسی موضعی به روشهایی گفته میشود که حس را در بخشهای خاصی از بدن از بین میبرد. هدف از این کار ایجاد بی دردی موضعی است یعنی از بین بردن حس درد اگرچه دیگر حسهای محیطی هم ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. این روشها درد و استرس جراحی (مانند دندانپزشکی) را کاهش داده و در بسیاری از شرایط مانند سزارین نسبت به بیهوشی عمومی امن تر بوده و برتری دارد. همچنین بیحسی موضعی برای کاهش درد غیرجراحی و برای اینکه تشخیص علت دردهای مزمن آسانتر شود کاربرد دارد. گاهی متخصص بیهوشی دو روش بیهوشی عمومی و بیحسی موضعی را با هم به کار میبرد.
بی حسی پاراسرویکال در زایمان (احتمال برادیکاردی شدید و کشنده در جنین)
حساسیت مفرط به بی حس کننده های آمیدی
تداخلات رده X (پرهیز): برمپریدول
کاهش اثرات داروها توسط بوپیواکائین هیدرو کلراید: تکنسیوم 99m تیلمانوسپت
کاهش اثرات بوپیواکائین هیدرو کلراید توسط داروها: برمپریدول
افزایش اثرات داروها توسط بوپیواکائین هیدرو کلراید: آمیفوستین، داروهای ضد سایکوز (نسل دوم [آتیپیکال])، برمپریدول، بوپیواکائین (لیپوزومال)، دولوکستین، داروهای کاهنده فشارخون، فرآوردههای حاوی لوودوپا، داروهای مسدودکننده عصبی-عضلانی، نیتروپروسید، فولکودین
افزایش اثرات بوپیواکائین هیدرو کلراید توسط داروها: آلفوزوسین، آمی سولپرید (خوراکی)، باربیتورات ها، بن پریدول، بتابلاکر ها، داروهای کاهنده فشارخون، بریمونیدین (موضعی)، دیازوکسید، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، هیالورونیداز، لورمتازپام، داروهای مرتبط با مت هموگلوبینمی، مولسیدومین، نفتوپیدیل، نیسرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، پنتوکسی فیلین، مهارکنندههای فسفودی استراز 5، آنالوگهای پروستاسیکلین، کیناگولید
تداخل با غذا: ذکر نشده است.
درصورت حساسیت به سایر بیحس کنندهها، این دارو باید بااحتیاط و زیر نظر پزشک مصرف شود.
میزان داروی تجویز شده باید به دقت رعایت گردد.
بدلیل طولانی بودن زمان بیحسی باید دقت گردد که اعضای بیحس شده مجروح نگردند.