آب مروارید از نظر علمی یعنی ایجاد هر نوع کدورت در عدسی چشم. بصورت طبیعی در داخل چشم انسان درپشت عنبیه عدسی شفافی قرار دارد که به متمرکز کردن شعاعهای نورانی بر روی شبکیه کمک میکند. همچنین عدسی عنصر اصلی در تطابق برای دید نزدیک است. علت پیدایش کدروت در عدسی، تغییر در ساختار پروتئینهای آن میباشد که میتواند بصورت مادرزادی یا در اثر ضربه، مصرف بعضی از داروها و سموم، در معرض تشعشعات قرار گرفتن، ابتلا به بیماری قند، و مهمتر از همه بعلت تغییرات سنی اتفاق بیفتد. نوع اخیر یعنی آب مروارید سنی شایعترین نوع و در حدود بیش از 70% موارد را شامل میگردد. ایجاد کدورت در عدسی چشم را شاید بتوان به یخ زدگی شیشه پنجره در زمستان شبیه کرد فقط با این تفاوت که پس از ذوب شدن یخ، شیشه دو مرتبه شفاف میگردد اما برای رفع کدورت از عدسی بجز خارج کردن و جانشین نمودن آن با یک نوع مصنوعی راهی دیگری تا کنون برای بشر شناخته نشده است. البته باید توجه داشت که صرف وجود کدورت در عدسی چشم حتما به معنی نیاز فوری به عمل جراحی نیست. بعضی از انواع کدورتهای عدسی یا خیلی خفیف هستند و یا در قسمتهایی از عدسی واقع گشتهاند که مانع از رسیدن نور به داخل چشم نمیگردند و طبعا نیاز به درمان نخواهند داشت.

حساسیت مفرط
وقتى که میوزیس یک پدیدۀ نامطلوب باشد.
در سائیدگى سطح قرنیه آیریتیت حاد.
داروهای میوتیک و آنتی کولینرژیکها: این داروها اثرات کارباکول را آنتاگونیزه می کنند و بهتر است از مصرف همزمان آن ها خودداری شود.
عوامل کاهنده فشار داخل چشم (اپی نفرین, تیمولول و دورزولامید): افزایش افت فشار داخل چشم
بعد از اتمام دوره درمان با قطره چشمی کارباکول، حتی اگر مقداری از دارو باقی مانده است، بطری قطره چشم را دور بیندازید. محصولات استریل چشمی برای مدت طولانی قابل نگهداری نیستند.