حتماً تا به حال هنگام خرید و فروش یا مبادلات رمزارزی، به انواع شبکه های مختلفی برخورد کرده اید و برایتان سؤال پیش آمده است که تفاوت میان این شبکه ها به چه علت است، کدام یک از آنها برای انجام تراکنش شما مناسب تر است و چرا کارمزدهای مختلفی برای هریک از آنها وجود دارد. در این مقاله قصد داریم به تفاوت میان شبکه های TRC20 و ERC20 بپردازیم و بررسی کنیم که هر یک از آنها چه ویژگی هایی دارند، چه مزایا و معایبی نسبت به یکدیگر دارند و برای استفاده از آنها چه نکاتی را باید رعایت نماییم. برای یافتن پاسخ سؤال های بسیاری که در این زمینه پیش می آید، ادامه این مقاله را از دست ندهید.
معرفی استاندارد TRC20
با راه اندازی اکوسیستم Dapp در ترون ، پروتکل ترون قادر به حمایت از قراردادهای هوشمند اتریوم شد و توسعه دهندگان را قادر ساخت تا بتوانند از اتریوم به ترون نقل مکان کنند. توکن هایی که در شبکه اتریوم و مبتنی بر قراردادهای هوشمند ایجاد شده اند، از استاندارد معروف ERC20 استفاده می کنند که قوانین مربوط به رفتار توکن را تعریف می کند. که استفاده از آن برای کیف پول ها نیز بسیار آسان شده است زیرا مجبور نیستند هر یک از توکن ها را به طور متفاوتی اداره کنند. این امر سبب پیدایش توکن های TRC20 در شبکه ترون شد.
از استاندارد TRC20 بیشتر در قراردادهای هوشمند استفاده می شود زیرا کاربرد آن از TRC10 بیشتر است. این توکن ها کاملا با توکن های ERC20 اتریوم سازگار هستند. بنابراین برای توسعه دهند گانی که مایل به استفاده از چندین توکن برای dapp های خود هستند نیز می توانند از این مزیت بهره مند شوند. همانطور که جهان از فرصت های بی پایان و جدیدی که قراردادهای هوشمند آنها را فراهم می کنند، آگاه شد، استفاده از توکن های TRC2 در ترون نیز آغاز شد زیرا استفاده از این امکانات در توکن های TRC10 امکان پذیر نبود. TRC20 بسیار پیچیده تر و تنظیم آن دشوارتر است و هنوز به اندازه TRC10 پشتیبانی نشده است، اما بسیار قدرتمند و قابل تنظیم است.
مشخصه های استاندارد TRC20
- انجام تراکنش ها به صورت همتا به همتا، ایمن و غیرمتمرکز
- امکان استفاده برای سواپ کردن توکن ها و ایجاد اپلیکیشن های غیر متمرکز
- امکان استفاده بدون محدودیت هولدرها از داده ها
- امکان رهگیری تمامی تراکنش ها با استفاده از دفتر کل عمومی
- سرعت بسیار زیاد تأیید تراکنش ها در ثانیه
- مقیاس پذیری بالا
- دارای رابط کاربری ساده و امکان دسترسی به قراردادهای هوشمند
- بهره مندی از الگوریتم اجماع گواه اثبات سهام
معرفی استاندارد ERC20
بخش ERC در ERC20 مخفف عبارت Ethereum Request for Comments است. RFC خلاصه شده عبارت Request For Comment بوده و اسناد RFC مجموعه اي از يادداشت هاي تکنيکي و سازمان يافته مي باشند که پيرامون اينترنت و مباحث جنبی آن رشد پيدا کرده اند. اين اسناد که از سال ۱۹۶۹ ميلادی تا به امروز در حال تنظيم و توسعه هستند، حاوی بسياری از مفاهيم شبکه های کامپیوتری مثل قراردادها (پروتکل ها)، رويه ها، برنامه ها و مفاهيم انتزاعی میباشند. مرکز رسمی برای تبيين و نظارت بر اين قراردادها سازمان IETF میباشد.
به زبان ساده تر ERC، پروتکل رسمی برای بهبود بلاک چین اتریوم است. عدد ۲۰ هم نشان دهنده یک شناسه خاص برای پروتکل ERC20 می باشد. این پروتکل در سال های اخیر نقش اساسی در صنعت بلاک چین و ارزهای دیجیتالی داشته است و کمک کرده تا هزاران برنامه غیر متمرکز (DApps) در یک پلتفرم به صورت استاندارد توسعه یابند.
استاندارد ERC20 به توسعه دهندگان و شرکت ها اجازه می دهد تا پروژه های خود را توکنیزه کرده و از طریق ICO جذب سرمایه کنند. این استاندارد مجموعه ای از توابع پایه ای است که توسعه دهندگان برنامه در بستر بلاک چین اتریوم باید آنها را پیاده سازی کنند تا توکن آنها یک توکن ERC20 باشد. هرچند که استفاده از این استاندارد اجباری نیست، ولی اکثر توسعه دهندگان آن را رعایت می کنند تا مطمئن باشند که توکن آنها می تواند با انواع کیف پول ها، صرافی ها و قراردادهای هوشمند بدون مشکل کار کند.
با پیاده سازی این توابع، توکن های ERC20 باید بتوانند ۴ فعالیت زیر را انجام دهند:
- ارائه تعداد کل توکن های عرضه شده
- ارائه موجودی حساب کاربری
- انتقال توکن از یک فرد به فرد دیگر
- موافقت با استفاده از توکن به عنوان دارایی پولی