به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، مرگ بخشی غیر قابل گریز از زندگی است و کودکان باید آن را درک کنند و راههایی را آموزش ببینند تا بتوانند این پدیده کاملا طبیعی را بپذیرند.مرگ از جمله موضوعاتی است که صحبت کردن در مورد آن به خصوص با کودکان کم سن بسیار دشوار است علی الخصوص وقتی پای تکیه گاه خانه یعنی پدر در میان باشد.
والدین باید بدانند صحبت با کودک درباره مرگ مثل هر موضوع دیگری است که کودکان در مورد آن سوال دارند. والدین نباید از پاسخ دادن طفره بروند و متناسب سن شان به آنها پاسخ دهند. اگر کودکان پاسخ درست در این مورد دریافت نکنند از خیال پردازی استفاده می کنند که می تواند از نظر شخصیتی به کودک آسیب بزند.
کودک در هر سنی که باشد با از دست دادن یکی از والدین خود دچار غم و ناراحتی شده و اگر به شیوه صحیح با او رفتار نشود، کودک دچار مشکلات رفتاری و هیجانی و مخصوصا افسردگی می شود. کمبود امکانات مالی، کاهش دسترسی به والدین دیگر و تغییر نقش هایی که در خانه صورت می گیرد، از دیگر مشکلاتی است که علاوه بر مشکلات روحی و روانی برای کودک یتیم پیش می آید و زندگی را برای کودک بیش از پیش سخت می کند.
کودک را چگونه با مرگ والدین مواجه کنیم
شرکت در مراسم خاکسپاری و ترحیم
توصیه می شود که کودکان زیر 9 سال را به مراسم خاکسپاری در قبرستان نبرید به دلیل این که شرکت در این مراسم و تماشای صحنه های خاکسپاری اضطراب و ترسی را در او به وجود می آورد. در این مراسم بیشتر به افرادی توجه می شود که بی قراری زیادی می کنند و مراقب آن ها هستند و به طور خود به خود کودک را فراموش می کنند. در این حالت کودک ممکن است از جمعیت خارج شود و صحنه هایی را ببیند که بسیار در او تاثیر بگذارد. اما در مراسم های ترحیمی که عموما در مسجد برگزار می شود می توانید کودک را به همراه داشته باشید تا آن ها در آن فضا فرصتی را برای سوگواری و عدم سرکوب احساساتشان پیدا کنند اما مراقبت کنید که کودک وسیله ای برای تخلیه احساسات اطرافیان نشود.
توضیح روشن از مرگ
هیچ گاه در توضیح مرگ از کلمات مبهم مانند رفت، او ما را ترک کرد و به سفر رفت استفاده نکنید چون این کلمات کودک را در انتظاری همیشگی نگه می دارد و فکر می کند آن شخص باید برگردد. سعی کنید از کلمه مردن استفاده کنید و به او بگویید که نیازی به نفس کشیدن و غذا خوردن ندارد. بسیاری از کودکان احساس می کنند والدینشان در زیر خاک دچار عذاب هستند و شما باید برایشان توضیح دهید که آن ها هیچ احساساتی ندارند.
وسایل را پنهان نکنید
زمانی که کودک یکی از والدین یا هردوی آن ها را از دست می دهد سعی نکنید برای پذیرش مرگ آن ها وسایل و یادگاری هایش را پنهان کنید تا او باور کند که دیگر آن شخص وجود ندارد. این کار نه تنها باعث فراموش نشدن فرد نمی شود بلکه نسبت به شما احساسات منفی پیدا می کند که به او بی مهری کرده اید. پس بهتر است یکی از وسایل کسی که از دست رفته را به او بدهید تا پیش خودش نگه دارد و در زمان دلتنگی به آن مراجعه کند.
عدم ترحم
هیچ گاه سعی نکنید به کودک ترحم کنید تا بتواند با موقعیت کنار بیاید و حالش بهتر شود. تنها کاری که ترحم می کند نگهداری کودک در دوران سوگ است. پس برای بهتر شدن کودک و خارج کردن او از این حال و هوا باید به او عشق بورزید. اجازه بدهید شما را به عنوان کسی که می تواند به او تکیه کند در کنار خودش احساس کند.
نحوه رفتار با کودک یتیم بعد از مرگ والدین
در رفتار با کودک یتیم حواستان به کلماتتان باشد
هیچ گاه سعی نکنید ناراحتی و جبرهایی که شرایط بر شما وارد کرده به کودک منتقل کنید تا بهتر شوید. مطمئن باشید که زخم های کلمات که به کودک وارد می شود بهبود پیدا نمی کند پس حواستان باشد که با کلمات درستی با او ارتباط برقرار کنید حتی زمانی که شیطنت می کند و در کارهایش اشتباه دارد. حتی حواستان باشد برای این که احساسات مثبت به او بدهید از جملاتی مثل اینکه از این به بعد تو مرد خانه هستی یا حالا که مامان نیست باید مثل یک خانم رفتار کنی استفاده نکنید. این حرف ها به او مسئولیت سنگینی می دهد که از نقش کودک بودن دورش می کند.
امنیت را به کودک بدهید
همیشه زمانی که کودک یکی از والدین یا هردوی آن ها را از دست می دهد مدام به این فکر می کند که ممکن است سرپرست او هم از دنیا برود و کاملا در این دنیا تنها شود. در این حالت شما باید به او امنیت بدهید و به او این احساس مثبت را داده که تنها نخواهد ماند و سرپرستش برای او حضور دارد.
در رفتار با کودک یتیم مدیریت را جدی بگیرید
بعضی از مواقع والدینی که حضور دارند یا سرپرست کودک، به او آزادی بیش از حدی می دهند و روی همه اشتباهاتش چشم هایشان را می بندند و به بهانه محروم بودن از پدر و مادر در تربیتش کوتاهی می کنند. این تفکر اشتباهی است که باید اصلاح شود. شما باید در تربیت کودک سرسخت و محکم باشید اگر چه ممکن است محبوبیت خود را از دست بدهید اما کودکی منضبط و مودب تربیت خواهید کرد. به یاد داشته باشید کودک به کسی جز سرپرستش نباید پاسخگو باشد و به دلیل این که پدر یا مادر یا هر دو نفر حضور نداشته شخصی اجازه بازخواست کردن او را ندارند.
یک کمک مطمئن پیدا کنید
از این که بتوانید به تنهایی سرپرستی کودک را به عهده بگیرید صرف نظر کنید. شما قدرت ماورایی ندارید که بتوانید به تنهایی از سرپرستی یک کودک بربیایید پس در این مورد باید از یک نفر کمک بگیرید. شما شخصی با یک عالمه مسئولیت جدید هستید که به مسئولیت های قبلی اضافه شده است. پس در این حالت از شخصی که جنس مخالف شماست و با شما و کودک ارتباط خوبی دارد کمک بگیرید تا از لحاظ عاطفی کودکتان را تامین کند. بهترین گزینه در این حالت پدربزرگ و مادربزرگ ها هستند اما اگر توانایی این کار را نداشتند یا در قید حیات نبودند از شخص نزدیکی که رابطه عاطفی و دلسوزانه خوبی با شما دارد مانند دایی، خاله و.... کمک بخواهید.
در رفتار با کودک یتیم اجازه مرور خاطرات را به او بدهید
در بسیاری از موارد کودک ممکن است به یاد پدر و مادرش بیفتد و بخواهد از آن ها صحبت کند. مخصوصا زمانی که کودک در موقعیتی قرار می گیرد که قبلا آن را با والدینش تجربه کرده این اتفاق رخ می دهد. توجه داشته باشید که با او همراه شوید اما نگذارید که سمت و سوی خاطرات به سمت خاطرات بد برود. هیچ گاه از خاطرات بدی که از پدر یا مادرش دارید صحبت نکنید و زمانی که خودش خواست به سمت این خاطرات برود جهتش را تغییر بدهید.
تغییرات رفتاری اش را جدی بگیرید
همه رفتارهای متغیر کودک را مورد توجه قرار دهید. اگر این تغییرات رفتاری بعد از مرگ والدین صورت بگیرد حتما باید آن را با یک متخصص در میان بگذارید تا به شما کمک کند. اگر کودکتان کودکی سازگار و پرتحرک بوده و بعد از این موضوع بسیار کم تحرک و آرام شده باید از یک مشاور یا روانشناس کمک بخواهید.
