به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، بعضی از پدر و مادرها به دلیل نگران زیادی که در مورد فرزند دارند اگر متوجه شوند که فرزندشان کم درس خوانده است او را تنبیه می کنند در صورتی که نباید این کار را انجام دهند.
آرامش شما اولین نکته ای است که می تواند راندمان فراگیری فرزندتان را بالا ببرد. هرچه شما با پدیده ای به نام امتحان، راحت تر برخورد کنید، به همان نسبت نیز فرزندتان نسبت به این پدیده هراس کمتری به دل راه می دهد.
هرچقدر بتوانید راه حل های مختلف و بهتری برای این مساله پیدا کنید، درنتیجه می توانید با آرامش بیشتری همراه فرزندتان باشید و آرامش شما به او منتقل می شود، همان طور که اضطراب شما به راحتی قابل انتقال به فرزندتان است.
– هر امتحان و در هر مقطعی که این امتحان برگزار می شود، چقدر در مقابل سلامت روان فرزندمان ارزش دارد؟ پاسخ شما به این سوال، یکی از قدم هایی است که رفتار شما را در برابر فرزندتان تعیین می کند.
– نتیجه امتحان چقدر روی سرنوشت فرزندمان تاثیرگذار است؟ اگر به فرض در امتحان اصلا موفق نشده یا نتیجه مناسب را کسب نکند، چه اتفاقی خواهد افتاد؛همه چیز به آخر رسیده یا می توانید شرایط دیگری را برای ادامه راه او مهیا کنید؟
بنابراین به جای این که از فکر کردن به عدم موفقیت فرزندتان مضطرب شوید،می توانید در فکرتان راهکارهای دیگری را برای موفقیت او پیدا کنید.
گفت و گو و برنامه ریزی
یک هفته و حتی ۱۰ روز مانده به امتحان فرصت مناسبی برای آنکه هر روز کتاب یا جزوه آموزشی به حجم قبلی اضافه کرده و فرزندتان را بیشتر گیج کنید، نیست.
به این دلیل که افزودن هر نوع کتاب و جزوه ای، باری اضافی برروی فرزند شماست. از پانزده روز مانده به شروع امتحان ها، فقط باید برای مرور آموخته های قبلی وقت گذاشت.
درغیر این صورت فرزندتان گیج و سردرگم خواهد شد. برای این که او را پیش از امتحان آماده کنید،می توانید این برنامه زمانی را رعایت کنید:
گفت و گو با آموزگار
اگرچه همیشه می توان با آموزگار و اولیای مدرسه در ارتباط بود، اما یک ماه مانده به شروع امتحانات فرزندتان حتما ملاقاتی با معلم فرزندتان داشته باشید تا از وضعیت تحصیلی فرزندتان آگاه شوید.
به این ترتیب می توانید به او بیشتر کمک کنید. این زمان، فرصت خوبی برای جبران بعضی مشکلات است، اگر عمیق نباشد.
گفت و گو با فرزند
گاهی ممکن است به هر دلیل بچه ها برای صحبت کردن با والدین راحت نباشند، به ویژه درباره مشکلات درسی. بنابراین حتما با آنها صحبت کنید. این نکته به ویژه اگر فرزندتان از نظر رفتاری یا حسی تغییری کرده باشد، بسیار مهم است.
برنامه ریزی دو نفره
فرزندتان ممکن است با یکی از شما ( والدین) یا هردوی شما احساس راحتی و آرامش کند. همراه با او و هریک از شما که فرزندتان احساس آرامش بیشتری با او دارد، جلسه ای بگذارید و برای درس خواندن اش برنامه ریزی کنید.
یادتان باشد، ابلاغ کردن برنامه به کودک، به ویژه کودکانی که به هر دلیل پای بند چهارچوب و مقررات نیستند، نتیجه عکس خواهد داشت.
اگرچه دربرنامه ریزی این شما هستید که تصمیم گیرنده نهایی هستید، اما بهتر است با صحبت و مشورت، مسیر را به سمت درست هدایت کنید.
احساس سهیم بودن در برنامه ریزی، احساس شخصیت، اعتماد به نفس و آرامش به فرزندتان می دهد.
بعضی رفتارها بستگی به تربیت خانوادگی، شیوه کنترل والدین و رفتار آنها با کودک و مهم تر از آن، برنامه زندگی خود والدین دارد. همه روانشناسان روی این نکته تاکید دارند که کودکان از والدین الگو می گیرند.
پس اگر قرار است فرزندی اهل کتاب تربیت کنید، باید واقعا اهل کتاب باشید یا اگر قرار است فرزندتان به اندازه تلویزیون تماشا کند، باید خودتان این رفتارها را کنترل شده انجام دهید.
با شروع امتحان ها مطمئن باشید که نمی توانید تغییر ناگهانی در رفتار او ایجاد کنید. برای این منظور، زمان دیگری را انتخاب کنید چون درغیر این صورت با رفتارتان بیشتر او را به لجبازی وادار می کنید.
با اتفاق خاصی روبرو نشده اید! فقط قرار است فرزندتان آنچه را در طول سال آموخته و شاید بارها امتحان داده، در یک جمع بندی کلی بار دیگر به همان آموزگاران و درهمان شرایط، درس پس بدهد.
بنابراین در برنامه عادی زندگی او هیچ تغییر خاصی ایجاد نکنید؛ مگر این که با عادت خاصی درگیر باشد. با این حال،باز هم زمان برگزاری امتحان ها، زمان خوبی برای تسویه حساب نیست.
این عادت باید مدت ها قبل کنار گذاشته می شد. پس برنامه غیرعادی و جدیدی برای او تدارک نبینید.
