بیماری گال یا جرب نوعی آلودگی پوستی است که عامل آن حشره ای بسیار کوچک (مایت) به نام سارکوپتس اسکابیه است. این حشره های بسیار ریز می توانند به مدت ۲ ماه یا بیشتر روی پوست زندگی کنند، تکثیر شوند و سپس وارد پوست شوند و تخم گذاری کنند. در نتیجه حساسیت پوستی جوش مانند با خارش شدید ایجاد می شود.هر ساله تقریباً ۳۰۰ میلیون مورد گال در جهان گزارش می شود. این بیماری بسیار مسری است و به راحتی از فردی به فرد دیگر از راه تماس مستقیم پوستی منتقل می شود. لباس یا تخت خواب آلوده نیز از دیگر راه های انتقال گال است.
گال علی رغم آزاردهنده بودن اش معمولاً به نحو مؤثری درمان می شود. درمان بیماری گال غالباً شامل مصرف داروهایی می شود که حشره های ریز مولد گال و تخم های آنها را از بین می برند. ازآنجایی که گال بسیار مسری است، پزشکان معمولاً توصیه می کنند تمام افراد خانواده که در تماس مداوم با فرد مبتلا به گال بوده اند، فرایند درمان را طی کنند.
شیوه سرایت گال
گال به روش های زیر سرایت می یابد:
- تماس طولانی مدت پوستی نظیر نگه داشتن دست
- تماس نزدیک مانند مقاربت جنسی
- استفاده اشتراکی از لباس، تخت خواب یا حوله
از آنجایی که گال اکثراً از راه تماس بدنی مستقیم سرایت می یابد، خانواده، دوستان و همسر فرد مبتلا نیز ممکن است به راحتی آلوده شود. این آلودگی در شرایط و موقعیت های زیر سریعتر منتشر می شود:
- مدرسه
- مهد کودک
- تیم های ورزشی
- زندان

ویژگی گال انسانی
گال انسانی، سفید رنگ، پولکی، مدور یا بیضی شکل است . این بیماری با جنگ، قحطی و ازدحام بیش از حد جمعیت ارتباط دارد و اپیدمی ها در یک منطقه مانند اردوگاه ، زندان و آسایشگاه که افراد در تماس مداوم و نزدیک با هم هستند و معمولا در سطح بهداشتی پایین زندگی می کنند، رخ می دهد.گال در نقاطی از بدن که چین خورده و مرطوب است، مانند پشت و کف دست، لای انگشتان دست و مچ دست ، زیربغل، پا، کشاله ران، آلت تناسلی مردان، نوک و زیر سینه زنان جا خوش می کند.خارش شبانه معمولاً شدید است. با دوش آب گرم نیز تحریک، فعال و خارش شدیدتر می شود وضایعات پوستی قرمز رنگ و برجسته، تورم موضعی، بثورات جلدی و تونل های زیرپوستی و دانه هایی به شکل مروارید روی پوست پدید می آید .
راه های جلوگیری از گال
برای جلوگیری از دوباره آلوده شدن و همچنین پیشگیری از گسترش انگل به دیگر افراد، باید این مراحل را در نظر گرفت:
- تمامی لباس ها و مخصوصا لباسهای زیر، حوله ها و لوازم خواب که استفاده شده است باید قبل از درمان با استفاده از آب گرم و صابون شسته شود و با حرارت زیاد خشک گردد.
- اقلام غیر قابل شستشو را در یک کیسه نایلون سربسته قرار داده و درجایی دور از دسترس برای ۲ هفته نگه دارید. انگل ها درصورتی که به آنها غذایی نرسد، از بین می روند.
- از تماس نزدیک با بیماران مبتلا به گال اجتناب کنید تماس به مدت 15 دقیقه با فرد آلوده یا وسایل آلوده شانس ابتلا را بسیار زیاد می کند.
- سگ ها، گربه ها و انسان ها می توانند هر کدام به وسیله گونه های خاصی از انگل گال در گیر شوند.هر گونه از انگل نوعی خاصی از میزبان را ترجیح می دهد و به مدت زیاد در خارج از میزبان خاص خود زنده نمی ماند. بنابر این انسانها یک واکنش موقتی پوستی در نتیجه تماس با انگل گال سگ ها و گربه ها دارند و به انگل این حیوانات مبتلا نمی شوند.هر شخصی که بیماری گال برای او تشخیص داده شده باشد، هر شخصی که در تماس نزدیک و مداوم با بیمار مبتلا باشد و حتی هر شخصی که علایم بیماری گال را نشان دهد، نیازمند درمان است.در بیشتر موارد فرد با درمان های پوستی، درمان خواهد شد. لازم است اقدامات درمانی، تمام پوست بدن از گردن به پایین را در بر بگیرد. البته در مبتلایان کودک و نوجوان درمان باید برای پوست صورت نیز در نظر گرفته شود.
ممکن است خارش بعد از درمان گال تا مدتی باقی بماند. انجام اقدامات زیر می تواند به فرد برای راحت شدن از خارش کمک کند.خنک کردن وخیس کردن پوست، غوطه ور شدن در آب سرد و یا گذاشتن یک پارچه خیس و خنک بر ناحیه تحریک شده پوست خارش را کاهش می دهد. مالیدن محلول های آرامش بخش مانند محلول کالامین که حتی بدون نسخه پزشک در دسترس است، می تواند به صورت موثری موجب از بین بردن درد و خارش به خاطر محرک های جزیی پوست شود.
چه زمان برای بیماری گال به پزشک مراجعه کنیم؟










































