متن آهنگ نا نوشته از رضا یزدانی
نازنینِ نانوشته ! اِی غزلْواژهی غمگین این سکوتُ خوشْصدا کن ! با ترانههای رنگین اِی تو از ستاره سرشار ! اِی شبْآوارهی دلْتنگ تیرِ آخرینِ ترکش ! اِی ترانهی خوشْ آهنگ کوچِ تو مهتابُ خط زَد ، از تو آیینهی مُرداب بیتو تعبیری نداره ، فصلِ رؤیاییِ این خواب این شکسته رُ صدا کن ، که صدات صدای دریاس خواستنِ تو ، یه دریچه واسه کشفِ این معمّاس: توی کندوی نگاهت ، عسلِ کدوم بهشته؟ اِی همیشه پابهپا وُ اِی همیشه نانوشته نازنینِ ناسروده ! اِی دلیلِ عاشقانه با تو ساده میرسم من ، از ترانه به ترانه خندهی تو رمزِ بودن ، رمزِ رویینه شُدن شُد سهمِ من از تو ، نگاهت ، سهمِ تو تمامِ من شُد با تو بینیازم از گُل ، از چراغُ آبُ مرهم با تو رو خاکِ بهشتم ، حتا تو هُرمِ جهنم اگه گیجُ گُنگِ حرفام ، پیشِ چشمای تو لالم عُمریه که بیقرارِ فتحِ پاسخِ سوالم: توی کندوی نگاهت ، عسلِ کدوم بهشته؟ اِی همیشه پابهپا وُ اِی همیشه نانوشته
